Show simple item record

dc.contributor.advisorÇetin, Alp
dc.contributor.authorGül, Şule
dc.date.accessioned2020-06-09T12:27:16Z
dc.date.issued2019
dc.date.submitted2019-12-19
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/22325
dc.description.abstractIntroduction: There is no consensus on which rehabilitation protocol works better after tendon repairs. In addition, there is no study evaluating the tendon status in the early and late stages by USG. The aim of this study is to determine the superiority of the protocols compared to each other by comparing the relationship between the tendon shift amount, tendon diameter (CSA = cross sectional area) and finger functional results of the Belfast and Modified Duran protocols, and also to predict the results of the tendons evaluated by USG at the early stage of healing. Materials and Methods:. 19 of 34 patients (21 fingers) who applied to Hacettepe University Department of Physical Medicine and Rehabilitation for rehabilitation were treated with Belfast protocol and the remaining 15 patients (20 fingers) were treated with Modified Duran protocol. Previously evaluated by USG and the data in our system after the operation 3-5th weeks and 12th week tendon gliding and cross sectional area (CSA) measurements were used in the study. In addition, Buck Gramcko scores of the patients were calculated by taking the range of motion of the finger joints and the distance of the finger pulp to the distal palmar line by flexion. The relationship between USG data and functional results was investigated. Results: Three (% 8.8) of the patients were female and thirty one patients (% 91.2) were male. The average age was found as 30.53 ± 13.53 years. When Belfast and Modified Duran protocols were compared according to Buck Gramcko score, there was no significant difference between the two protocols (p>0.05). There was no significant relationship between patients' CSA and tendon shift. There was no significant correlation between the first tendon shift and 12th week Buck Gramcko score (p>0.05). Conclusion: In our study, we evaluated the physical therapy process performed after repair of the hand finger flexor tendons with USG. To date in literature, we have not encountered any other study evaluating the effectiveness of rehabilitation programs applied after tendon repair with USG. Although there is no significant difference between the two protocols in our study, it is predicted that the early active mobilization process will be superior in terms of tendon shift and functional results compared to passive mobilization, although further studies in which the evaluation of the morphology and shift of the tendons on functional results are required in the rehabilitation process.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectfleksör tendontr_TR
dc.subjectBuck Gramcko skorutr_TR
dc.subjectultrasontr_TR
dc.subjectrehabilitasyontr_TR
dc.subject.lcshKas-iskelet sistemitr_TR
dc.titleFleksör Tendon Kesisi Olan Hastalarda Erken Aktif Mobilizasyon ve Modifiye Duran Protokollerinin Etkinliğinin Retrospektif Olarak İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetGiriş: Tendon onarımları sonrası hangi rehabilitasyon protokolünün daha iyi sonuç verdiği konusunda görüş birliği yoktur. Ayrıca tendonların erken ve geç evrelerdeki durumunun ultrasonografi (USG) ile değerlendirildiği bir çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı Belfast ve Modifiye Duran protokollerinin tendon kayma miktarı, tendon çapı (CSA=cross sectional area) ile parmak fonksiyonel sonuçları arasındaki ilişkiyi USG ile karşılaştırarak, protokollerin birbirine göre üstünlüğünü saptamak ve ayrıca USG ile değerlendirilen tendonların iyileşme ile ilgili sonuçları hakkında erken evrede öngörüde bulunmaktır. Gereç ve Yöntem: Hacettepe Üniversitesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı polikliğine rehabilitasyon amacıyla başvurmuş 34 hastanın 19’u (21 parmak) Belfast protokolü çerçevesinde, geri kalan 15 hasta (20 parmak) Modifiye Duran protokolü çerçevesinde tedavi edilmiştir. Daha önceden USG ile değerlendirilip sistemimizde bulunan verilerden operasyon sonrası 3-5. haftalar ve 12. haftalardaki tendon kayma miktarı ve CSA ölçümleri araştırmada kullanılmıştır. Ayrıca hastaların kaydedilmiş 12. hafta parmak eklem hareket açıklıkları ve parmak ucunun fleksiyonla distal palmar çizgiye olan mesafesi alınarak bu verilerle hastaların Buck Gramcko skorları hesaplanmıştır. USG verileri ile fonksiyonel sonuçlar arasındaki ilişki araştırılmıştır. Bulgular: Hastaların 3’ü (%8.8) kadın, 31’i (%91.2) erkekti. Yaş ortalaması 30.53±13.53 yıl olarak bulundu. Belfast ve Modifiye Duran protokolleri Buck Gramcko skoruna göre karşılaştırıldığında iki protokol arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Hastaların CSA’sı ile tendon kayması arasında anlamlı ilişki saptanmadı. Tendon ilk kayması ile 12. hafta Buck Gramcko skoru arasında anlamlı korelasyon saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Çalışmamızda, el parmak fleksör tendonlarının tamiri sonrası uygulanan fizik tedavi süreci USG ile değerlendirilmiştir. Yaptığımız literatür taramasında bugüne kadar tendon tamiri sonrası uygulanan rehabilitasyon programlarının etkinliğini USG ile değerlendiren başka çalışma ile karşılaşılmamıştır. Çalışmamızda iki protokol arasında anlamlı fark çıkmamasına rağmen, örneklem sayısı arttıkça erken aktif mobilizasyon sürecinin pasif mobilizasyona göre tendon kayması ve fonksiyonel sonuçlarda daha üstün olacağı öngörülmekle birlikte, rehabilitasyon sürecinde tendonların morfolojisinin ve kaymasının fonksiyonel sonuçlara etkisini öngörmek için USG ile değerlendirmesinin yapıldığı daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.tr_TR
dc.contributor.departmentFiziksel Tıp ve Rehabilitasyontr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2020-06-09T12:27:16Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemedicineThesistr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record