Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorTürer, Dilek
dc.contributor.authorDadanlar, Aslıhan
dc.date.accessioned2019-10-21T12:24:01Z
dc.date.issued2019
dc.date.submitted2019-06-13
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/9340
dc.description.abstractThe increase in volume, known as ‘swelling’, developing as a result of increase in the water content of clayey soils, which are generally located in arid climates, causes various engineering problems. In order to minimize deformations, which are developed in engineering structures due to the swelling characteristics of clays in soils, it is very important to examine the swelling behaviour of the soils and improve their mechanical properties. Additive stabilization is an advantageous method, which saves a lot in the cost and application process, for improving the engineering properties of swelling clays. The aim of this method is to improve the physical and mechanical parameters of the soil by forming a chemical reaction by mixing different additives to the soil. By the application of additive stabilization technique, water content and void ratio of the soil are regulated and intergranular bonding is increased. Although many studies have been done to stabilize clayey soils, the number of studies using waste glass as an additive in the stabilization process is limited. It is observed that the performance of the stabilization process under natural conditions is not evaluated in the literature. Within the scope of the thesis, the use of waste glass in stabilization of Ankara Clay which has high swelling potential was investigated. A certain proportions of waste glass powder were added to the Ankara Clay and the change in uniaxial compressive strength and free swelling index iv were determined. The effect of waste glass powder on shear strength parameters of the soil was also evaluated. Stabilized samples were subjected to wetting-drying and freezing-thawing cycles and the amount of change in their strength under natural conditions was predicted. The mineralogical changes of soil samples after stabilization process were investigated by XRD method. Microstructural analysis studies were performed by using SEM technique. In this study, it has been observed that when waste glass was used alone, its effects were limited. It has been observed that the success of the stabilization process can be increased if the activity of the glass powder is provided with the alkali materials. More efficient results were obtained in the experiments using CaOactivated waste glass powder as a stabilizing material. 15% glass powder and 5% CaO added samples were determined to have a 291% increase in uniaxial compressive strength at the end of 14 days of curing period. It was determined that in samples that were prepared with CaO in addition to the glass powder, the free swelling index decreased by 72.7%. At the end of the wetting-drying and freezing-thawing cycles, when the strength of the samples were evaluated among themself, the most effective additive type was found to be 15% glass powder + 5% CaO. At the end of 2 wetting-drying cycles, the uniaxial compressive strength of the soil, which was stabilized with 15% glass powder and 5% CaO, was determined as 2052.4 kPa. After wetting-drying cycles, a decrease in the strength of the sample is expected. In this case, however, an increase of 179.6% in the strength of the sample was determined. At the end of 3 freezing-thawing cycles, the highest strength value was obtained 15% glass powder + 5% CaO added sample with 548.7 kPa. Keywords: Ankara Clay, Swelling, Waste glass, Stabilization, Wetting-drying, Freezingthawing.tr_TR
dc.description.tableofcontentsÖZET ABSTRACT TEŞEKKÜR İÇİNDEKİLER ŞEKİLLER ÇİZELGELER SİMGELER VE KISALTMALAR 1. GİRİŞ 2. ÖNCEKİ ÇALIŞMALAR 2.1. Katkılı Stabilizasyon Çalışmaları 2.2. Atık Camların Kullanıldığı Çalışmalar 2.3. Ankara Kili İle İlgili Çalışmalar 3. YÖNTEM 3.1. Örnek Alımı 3.2. Deneylerde Kullanılan Ankara Kili’nin Özelliklerinin Belirlenmesi 3.3. Katkı Malzemelerinin Hazırlanması 3.3.1. Atık Cam 3.3.2. Alkali aktivatörler 3.3.2.1. Sönmemiş Kireç (CaO) 3.3.2.2. Sodyum Hidroksit (NaOH) 3.4. Serbest Şişme İndeksinin Belirlenmesi 3.5. pH Ölçümleri 3.6. Standart Proktor Deneyi 3.7. Doğrudan Makaslama Deneyi 3.8. Tek Eksenli Sıkışma Dayanımlarının Belirlenmesi 3.9. Islanma-Kuruma Döngüleri 3.10. Donma-Çözülme Döngüleri 3.11. XRD Analizleri 3.12. SEM Analizleri 4. DENEYSEL ÇALIŞMALAR VE ELDE EDİLEN VERİLER 4.1. Çalışmada kullanılan Toprağın İndeks ve Sınıflandırma Deneyleri 4.1.1. Tane Boyu Dağılımı Analizi 4.1.2. Atterberg Limitleri 4.1.3. Özgül Ağırlık 4.2. Serbest Şişme İndeksinin Belirlenmesi 4.3. pH Ölçümleri 4.4. Standart Proktor Deneyi 4.5. Doğrudan Makaslama Deneyi 4.6. Tek Eksenli Sıkışma Dayanımı 4.7. Islanma-Kuruma Deneyi 4.8. Donma-Çözülme Deneyi 4.9. XRD Analizleri 4.10. SEM Analizleri 5. SONUÇLAR VE ÖNERİLER 6. KAYNAKLAR EKLER EK 1 - %15 Cam Tozu Katkılı Örneğin XRD Grafikleri EK 2 - %15 cam tozu+%5 CaO Katkılı Örneğin XRD Grafikleri EK 3 - %15 cam tozu+2M NaOH Katkılı Örneğin XRD Grafikleri EK 4 – Tez Çalışması Orjinallik Raporu ÖZGEÇMİŞtr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherFen Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectAnkara kili
dc.subjectŞişme
dc.subjectAtık cam
dc.subjectStabilizasyon
dc.subjectIslanma-kuruma
dc.subjectDonma-çözülme
dc.subject.lcshKonu Başlıkları Listesi::Teknoloji. Mühendisliktr_TR
dc.titleŞişen Killerin Stabilizasyonunda Katkı Malzemesi Olarak Atık Cam Kullanımıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetGenellikle kurak iklime sahip bölgelerde yer alan killi zeminlerde su içeriğinin artması sonucu gelişen ve ‘şişme’ olarak bilinen hacim artışları çeşitli mühendislik problemlerinin oluşmasına yol açmaktadır. Zeminlerdeki killerin şişme özelliklerine bağlı olarak mühendislik yapılarında oluşan deformasyonları en aza indirmek için zeminlerin şişme davranışlarının incelenmesi ve mekanik özelliklerinin geliştirilmesi son derece önemlidir. Katkılı stabilizasyon, şişen killerin mühendislik özelliklerinin iyileştirilmesinde kullanılan maliyet ve uygulama sürecinde büyük tasarruf sağlayan avantajlı bir yöntemdir. Bu yöntemde amaç, zemine değişik katkı maddelerinin karıştırılması ile kimyasal reaksiyon oluşturarak zeminin fiziksel ve mekanik parametrelerinde iyileşme sağlanmasıdır. Katkılı stabilizasyon tekniğinin uygulanması ile zeminin su içeriği ve boşluk oranı düzenlenerek taneler arası bağlayıcılık arttırılır. Killi zeminlerin stabilizasyonuna yönelik birçok çalışma yapılmış olmasına rağmen stabilizasyon işlemlerinde katkı maddesi olarak atık camların kullanıldığı çalışmaların sayısı sınırlıdır. Literatürde yer alan çalışmalarda ise yapılan stabilizasyon işleminin doğal koşullar altındaki performansının değerlendirilmediği görülmektedir. Tez çalışması kapsamında; yüksek şişme potansiyeline sahip Ankara Kili’nin stabilizasyonunda atık ii cam kullanımının uygunluğu araştırılmıştır. Ankara Kili’ne belirli oranlarda atık cam tozu ilave edilerek tek eksenli sıkışma dayanımı ve serbest şişme indeksinde yarattığı değişim tespit edilmiştir. Atık cam tozunun zeminin makaslama dayanımı parametrelerine olan etkisi ayrıca değerlendirilmiştir. Stabilize edilen örnekler ıslanma-kuruma ve donmaçözülme döngülerine tabi tutularak doğal koşullar altında dayanımlarındaki değişim miktarı öngörülmeye çalışılmıştır. XRD yöntemi ile toprak örneklerinin stabilizasyon işlemi sonrası mineralojik değişimleri incelenmiştir. SEM tekniği kullanılarak mikroyapısal analiz çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Bu çalışma ile şişen killerin mühendislik özelliklerinin geliştirilmesinde atık camların katkı malzemesi olarak tek başına kullanıldığında etkilerinin sınırlı olduğu anlaşılmıştır. Cam tozunun alkali maddeler ile aktivitesi sağlandığında stabilizasyon işleminin başarısının arttırılabileceği gözlenmiştir. Stabilizasyon malzemesi olarak CaO ile aktive edilmiş atık cam tozunun kullanıldığı deneylerde daha verimli sonuçlar elde edilmiştir. %15 cam tozu ve %5 CaO katkılı örneklerin 14 günlük kür süresi sonunda tek eksenli sıkışma dayanımında % 291 oranında artış olduğu tespit edilmiştir. Cam tozuna ek olarak CaO ile hazırlanan örneklerin serbest şişme indeksinde %72.7 oranında düşüş olduğu belirlenmiştir. Islanma-kuruma ve donma-çözülme döngüleri sonunda örneklerin dayanımları kendi içinde değerlendirildiğinde en etkili katkı türünün %15 cam tozu + %5 CaO olduğu anlaşılmıştır. %15 cam tozu ve %5 CaO ile stabilize edilen zeminin 2 ıslanma-kuruma döngüsü sonunda tek eksenli sıkışma dayanımı 2052.4 kPa olarak belirlenmiştir. Islanmakuruma sonrası örneğin dayanımında düşüş beklenirken bu durumun aksine dayanım değerinde %179.6 oranında bir artış olduğu saptanmıştır. 3 donma-çözülme döngüsü sonunda en yüksek dayanım değeri ise 548.7 kPa ile %15 cam tozu + %5 CaO katkılı örnekte elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Ankara Kili, Şişme, Atık cam, Stabilizasyon, Islanma-kuruma, Donma-çözülme.tr_TR
dc.contributor.departmentJeoloji Mühendisliğitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2019-10-21T12:24:01Z


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster