Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorOdacı, Serdar
dc.contributor.authorKelleci, Yeliz
dc.date.accessioned2019-09-19T12:56:59Z
dc.date.issued2019-09-18
dc.date.submitted2019-08-19
dc.identifier.urihttp://openaccess.hacettepe.edu.tr:8080/xmlui/handle/11655/8956
dc.description.abstractThe term Femme Fatale, a selfish and wicked woman known to use her beauty, charm and sexuality in a game frame to prey upon men and to drag her prey to disaster or death, first appears in the XIXth century where women started to be seen as a threat with their introduction to working life. The masculine majority preferred to give sense to the independent woman in society with symbols having bad and exclusive meanings, hence, defined her as ‘lethal’. The femme fatale which connects to Freud’s Oedipus complex and to Jung’s mother archetype via psychoanalysis first appears in French literature. The history of femme fatale goes back to creation and she makes appearance in mythology, epos and fairy tales as jealous and passionate goddesses or evil witches. In Turkish literature, with a similar historical background, the femme fatale appears with wanton female characters. In this work, the existence of the femme fatale in novels written between 1860 and 1950 is sought for. To be able to make a multidimensional character analysis, the discussion is based on the novels. The selected novels are classified according to the characteristics of their femme fatale characters. The point of view of the masculine majority to woman, its positioning of her in the fiction and the link of the femme fatale character to tradition are investigated.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectÖlümcül Kadıntr_TR
dc.subjectEril söylemtr_TR
dc.subjectMitolojitr_TR
dc.subjectPsikanaliztr_TR
dc.subjectFransız romanıtr_TR
dc.subjectTürk romanıtr_TR
dc.title1860-1950 Arası Türk Romanında ‘Ölümcül Kadın (Femme Fatale)’ İmgesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetGüzelliğini, çekiciliğini ve cinselliğini bir oyun çerçevesine oturtarak avına düşürdüğü erkeği felakete ya da ölüme sürükleyen kötü ve bencil bir kadın olarak bilinen ölümcül kadın tipi, kadının çalışmaya başlaması ile birlikte bir tehdit olarak algılandığı XIX. yüzyılda ortaya çıkmıştır. Eril çoğunluk, kendisine biçtiği rollerin dışına çıkan bağımsız kadını toplum içinde kötü, dışlayıcı anlamları olan temsillerle nitelemeyi tercih etmiş; bu nedenle de ölümcül olarak kodlamıştır. Ruh çözümü Freud’un Oedipus kompleksi ile Jung’ın anne arketipine dayanan ölümcül kadının literatürdeki yansımaları ilk olarak Fransız edebiyatında görülmüştür. Tarihini yaratılışa kadar götürdüğümüz ölümcül kadın tipi mitoslarda, destanlarda ve masallarda kıskanç ve tutkulu Tanrıçalar, kötü cadılar ile varlığını sürdürmüştür. Türk tarihinde de benzer tarihsel süreci izlemiş ve edebiyatta kötücül özellikler gösteren hafifmeşrep kadın karakterler ile kendini göstermiştir. Bu çalışmada 1860’tan 1950’li yıllara uzanan süreç içinde yazılmış olan romanlarda ölümcül kadının izleri aranmıştır. Karakterleri çok yönlü ele alabilmek amacıyla inceleme eserler üzerinden yapılmıştır. Seçilen romanlar ölümcül kadınların öne çıkan özelliklerine göre sınıflandırılmıştır. Tarihsel süreçte eril otoritenin kadına bakış açısı, kadını konumlandırması, kurgulama biçimi ve karakterin gelenekle bağlantısı sorgulanmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentTürk Dili ve Edebiyatıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift-


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster