Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorTepe, Harun
dc.contributor.authorGelmez, Aydın
dc.date.accessioned2018-01-09T12:04:22Z
dc.date.available2018-01-09T12:04:22Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2017-12-14
dc.identifier.citationGELMEZ, Aydın. Kant Felsefesinde Politik Olanın Yeri, Doktora Tezi, Ankara, 2017.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4149
dc.description.abstractThe last half century has witnessed a gradual growth of the literature on the relationship between Kant’s philosophy and its political aspects. From the quasi-political metaphysical narrative in the Critique of Pure Reason to Rechtslehre, some metaphors and concepts in Kant’s philosophy and Kant’s so called political texts has been opened to discussion. Even if the discussions in which some of Kantian views has been appreciated and some others outmoded, invoked there is such a thing as Kant’s political philosophy, this political philosophy has been regarded as an accidental or a secondary element in Kant’s philosophy. Moreover, possibly the most important question remains unanswered: Why Kant has a political philosophy, or why Kant’s philosophy has political elements –that is metaphors, concepts, ideas and so on. To be able to answer these questions, it is not sufficient to examine only Kant’s political texts. Because in the light of Kant’s insistence on the systematical unity, and that unity as an architectonic is about main interests of human reason, the presence of political elements in Kant’s philosophy have to have an essential rationale, not an accidental one. So, to be able to see the place of the political in Kant’s philosophy, one must go over Kant’s philosophy as a whole. And, with this aim, one must firstly examine the Critiques as the core of Kant’s philosophy which questions the legitimacy of humankind’s theoretical and practical interests and claims in the level of its pure rational faculties. This effort will constitute the first chapter of the study, and by going through three critiques of Kant, show rational foundations of essential interests of humanity. And so, it will state that essential determination of human is in the practical, not in the theoretical. The second chapter under the heading of “Kant’s political philosophy,” will try to give a description about some political themes occur in Kant’s philosophy: Enlightenment, history and human progress, republic, perpetual peace and so on. And the third chapter will try to show that it has an undeniable role for systematical unity that Critique claims, to think and realize the political, so the political has not a contingent but a necessary place in Kant’s philosophy, and lastly, that the conceptual framework which the critique produces pretty matches with Kantian politics.tr_TR
dc.description.tableofcontentsİÇİNDEKİLER KABUL VE ONAY i BİLDİRİM ii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii ETİK BEYAN iv ADAMA SAYFASI v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER x GİRİŞ 1 1. BÖLÜM: ELEŞTİREL FELSEFE 8 1.1. SAF AKLIN ELEŞTİRİSİ 10 1.1.1. Teorik Kopernik Devrimi 11 1.1.2. Transsendental Estetik ve Duyusallık 12 1.1.3. Transsendental Mantık 14 1.1.3.1. Genel Mantıktan Transsendental Mantığa 15 1.1.3.2. Anlama Yetisi: Yargılardan Kategorilere 15 1.1.3.2.1. Anlama Yetisinin Temel İlkeleri 18 1.1.3.3. Transsendental Diyalektik ve Saf Akıl 19 1.1.3.3.1. Saf Aklın İdeleri 21 1.1.3.3.2. Saf Aklın Antinomileri 22 1.1.4. Transsendental Yöntem Öğretisi 27 1.1.4.1. Saf Aklın Disiplini 28 1.1.4.2. Saf Aklın Kanonu ve Pratik Olanın Teorik Olana Önceliği 29 1.1.4.3. Sak Aklın Arkitektoniği 31 1.1.5. Saf Aklın Eleştirisi’nin Politik Ufku 32 1.2. PRATİK AKLIN ELEŞTİRİSİ 33 1.2.1. Pratik Felsefenin Temel Kavramları 33 1.2.1.1. İsteme 34 1.2.1.2. Buyruk 36 1.2.1.3. Ödev 39 1.2.1.4. Amaç ve Araç 42 1.2.1.5. Etik Özgürlük ve Özerklik 44 1.2.2. Özgürlük Kategorileri 45 1.2.3. Pratik Aklın Diyalektiği: En Yüksek İyi 53 1.2.3.1. Saf Pratik Aklın Koyutları 56 1.2.4. Pratik Aklın Eleştirisinin Politik Ufku 59 1.3. YARGIYETİSİNİN ELEŞTİRİSİ 60 1.3.1. Estetik Yargıyetisinin Eleştirisi 68 1.3.1.1. Güzelin Analitiği 68 1.3.1.2. Yücenin Analitiği 73 1.3.1.2.1. Matematiksel Yüce 76 1.3.1.2.2. Dinamik Yüce 77 1.3.1.3. Doğayla Özgürlüğün Sentezine Doğru 78 1.3.2. Teleolojik Yargıyetisinin Eleştirisi 81 1.3.3. Yargıyetisinin Eleştirisi’nin Politik Ufku 91 2. BÖLÜM: KANT’IN POLİTİK FELSEFESİ 93 2.1. KANT VE AYDINLANMA: SAPERE AUDE! 93 2.2. TARİH FELSEFESİ: İNSAN, DOĞA VE İLERLEME 98 2.2.1. İlerleme ve Ereksellik 99 2.2.1.1. Bir Özgürleşme Tarihi mi? 102 2.2.1.2. Savaş ve Barış 107 2.2.1.3. İktisat, Tarih ve Toplumsal Sentez 113 2.2.1.4. Vorsehung/Öngörü 118 2.3. KANT’IN HUKUK FELSEFESİ 121 2.3.1. Etik ve Hukuk Ayrımı 122 2.3.1.1. Hukuksal Ödevler ve Haklar 125 2.3.2. Özel Hukuk: Kişi, Mülkiyet ve Hak(lar) 128 2.3.2.1. Doğa Durumu ve Sözleşme İdesi 130 2.3.3. Kamu Hukuku 131 2.3.3.1. Devlet Hukuku 132 2.3.3.1.1. Yurttaşlığın İki Biçimi 133 2.3.3.1.2. Egemenlik ve Yurttaş 134 2.3.3.1.3. Devlet ve Kamusal Refah 137 2.3.3.2. Halklar Hukuku ve Kozmopolitanizm 138 3. BÖLÜM: ELEŞTİRİ, AKIL ve POLİTİKA 140 3.1. ARKİTEKTONİK, EN YÜKSEK İYİ VE POLİTİK OLAN 140 3.2. POLİTİK OLANI DÜŞÜNMEK 146 3.2.1. Kategoriler ve Politik Olan 146 3.2.2. İdeler ve Politik Olan 154 3.2.3. Politika ve Teleoloji 157 SONUÇ 162 KAYNAKÇA 171 EK 1: ORİJİNALLİK RAPORU 178 EK 2: ETİK KURUL İZNİ MUAFİYET FORMU 179tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectkanttr_TR
dc.subjectakıltr_TR
dc.subjecteleştiritr_TR
dc.subjectsenteztr_TR
dc.subjectarkitektoniktr_TR
dc.subjecten yüksek iyitr_TR
dc.subjectpolitikatr_TR
dc.titleKant Felsefesinde Politik Olanın Yeritr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetSon yarım yüzyıldır Kant felsefesi ve politika ilişkisine dair giderek büyüyen bir literatür oluştu. Saf Aklın Eleştirisi’ndeki yarı politik metafizik anlatısından Rechtslehre’ye kadar Kant felsefesi içindeki kimi metafor ve kavramlarla birlikte Kant’ın “politik metinleri” de tartışmaya açıldı. Kant’ın kimi görüşlerinin değer kazanıp kimi görüşlerinin ıskartaya çıkarıldığı bu tartışmalar Kant’ın “aynı zamanda” bir politik felsefesi olduğu fikrini doğursa da, bu politik felsefe Kant felsefesi içindeki ya olumsal ya da ikincil bir öğe olarak görüldü. Dahası Kant felsefesi ve politika ilişkisine dair en temel sorun yanıtlanmadan kaldı: Kant’ın neden bir politik felsefesi vardır? Ya da neden Kant felsefesinde politik öğeler vardır? Bu soruları yanıtlamak için bakılması gereken yer yalnızca Kant’ın politik metinleri değildir. Kant’ın sistematik birlik ısrarı ve bu birliğin aklın ilgilerine dair bir birlik, bir arkitektonik olduğu göz önüne alındığında, Kant felsefesindeki öğelerin rastlantısal ya da olumsal değil zorunlu bir nedeni olmalıdır. Bu nedenle Kant felsefesi içinde politik olanın yerini görebilmek için ilk olarak bu felsefenin bütününe bakmak gerekir. Bu amaçla, ilk olarak Kant felsefesinin esasını oluşturan ve insanın teorik ve pratik ilgi ve iddialarındaki meşruiyetin saf ussal yetiler düzeyinde soruşturulması olan Eleştiriler ele alınmalıdır. Bu çaba çalışmamızın birinci bölümünü oluşturacaktır ve sırasıyla üç eleştirel uğraktan geçerek ve insanın temel ilgilerinin akıldaki dayanakları gösterilerek, insanın asıl belirleniminin teorik değil pratik olduğu saptanacaktır. İkinci bölümde “Kant’ın politik felsefesi” başlığı altında, Aydınlanma, tarih ve insansal ilerleme, cumhuriyet ve ebedi barış gibi Kant felsefesi içinde görünür olan kimi temel politik temalar serimlenmektedir. Üçüncü bölümde ise eleştirinin akıl için talep ettiği sistematik birliğin sağlanmasında politik olanın düşünülmesinin ve gerçekleştirilmesinin yadsınamaz bir rolü olduğu, dolayısıyla Kant felsefesinde politik olanın olumsal olarak değil zorunlu olarak bulunduğu, ayrıca Kant’ın tasarladığı politikanın, eleştirinin ürettiği kavramsal çerçeveyle oldukça örtüştüğü ileri sürülmektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentFelsefetr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster