| dc.contributor.advisor | Yazıcı, Mustafa Sertaç | |
| dc.contributor.author | Ezer, Mehmet | |
| dc.date.accessioned | 2017-11-24T11:50:18Z | |
| dc.date.available | 2017-11-24T11:50:18Z | |
| dc.date.issued | 2017 | |
| dc.date.submitted | 2017-10-09 | |
| dc.identifier.citation | Vancouver | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/4076 | |
| dc.description.abstract | Currently, there is no standardized treatment procedure that has been reached a consensus on for high-risk prostate cancer (PC). Failure of neo-adjuvant androgen deprivation therapy (ADT) combined with Radical Prostatectomy (RP) in high-risk PC patients indicates the presence of castration-resistant cell clones in tumor during diagnosis, and brings up treatment options as systemic treatments which can also be effective on castration-resistant clones. Combining docetaxel chemotherapy, which has clearly demonstrated its efficacy on these clones in metastatic PC cases, with RP as a neoadjuvant therapy can be considered as a good treatment option. A total of 132 patients admitted to the Hacettepe University Faculty of Medicine Urology Department between the dates of 08.1987 - 08.2017 who were considered as high risk and underwent RP surgery according to the D'Amico Risk Staging System from non-metastatic prostate cancer patients were evaluated retrospectively. Data for 14 patients who underwent neo-adjuvant docetaxel chemotherapy before surgery and 28 patients who didn't undergo chemotherapy before surgery as they are selected by paired matching method were compared in terms of recurrence, survival and some other parameters. According to our findings, although it cannot be shown that NADK, which can be applied without serious adverse effects and generally well tolerated by patients, has a significant advange over the patients's Gleason scores (p=0,273), PSA values (p=0,145), pathologic stages (p=0,857), biochemical recurrence risk (p=0.383) and overall survival (p=0.527); it was determined that there was no increase in surgical complication rates, no prolongation of postoperative hospital stay (p=0.702), possible positive effects on malignant lymph node involvement, and prolongation of biochemical recurrence free survival (p=0.040). | en |
| dc.description.tableofcontents | Sayfa No:
TEŞEKKÜR iii
ÖZET iv
ABSTRACT v
İÇİNDEKİLER vi
KISALTMALAR ix
TABLOLAR DİZİNİ xii
ŞEKİLLER DİZİNİ xiii
1. GİRİŞ 1
1.1. AMAÇ 1
1.2. HİPOTEZ 2
2. GENEL BİLGİLER 3
2.1. PROSTAT KANSERİ EPİDEMİYOLOJİSİ 3
2.2. PROSTAT KANSERİ ETİYOLOJİSİ VE RİSK FAKTÖRLERİ 3
2.3. PROSTAT KANSERİNDE BELİRTİ VE BULGULAR 5
2.4. PROSTAT KANSERİNDE TOPLUM TARAMASI VE ERKEN TANI 5
2.5. PROSTAT KANSERİNDE KLİNİK TANI 6
2.5.1. Parmakla Rektal Muayene (PRM) 6
2.5.2. PSA (Prostat Spesifik Antijen) ve Türevleri 6
2.5.3. Prostat Biyopsisi 7
2.6. PROSTAT KANSERİ PATOLOJİSİ 9
2.7. PROSTAT KANSERİNDE EVRELEME 14
2.8. PROSTAT KANSERİNDE KLİNİK EVRELEME 15
2.8.1. (T) Evresi 15
2.8.1.1. PRM, PSA ve biyopsi sonuçları 15
2.8.1.2. TRUS 16
2.8.1.3. Multiparametrik Prostat MR (mpMR) 16
2.8.2. (N) Evresi 16
2.8.2.1. Bilgisayarlı Tomografi (BT) ve Manyetik Rezonans Görüntüleme (MR) 17
2.8.2.2. Diğer Yöntemler 17
2.8.3. (M) Evresi 17
2.8.3.1. Kemik Sintigrafisi 18
2.8.3.2. Diğer Yöntemler 18
2.9. PROSTAT KANSERİNDE RİSK DEĞERLENDİRMESİ 19
2.10. YÜKSEK RİSKLİ LOKALİZE PROSTAT KANSERLERİNDE TEDAVİ 22
2.10.1. Radikal Prostatektomi ve Lenf Nodu Diseksiyonu 22
2.10.2. Radyoterapi 24
2.10.3. Hormonal Tedavi - Androjen Deprivasyon Tedavisi (ADT) 25
2.10.4. Neo-adjuvan Kemoterapi (NAKT) 26
3. OLGULAR VE YÖNTEM 27
3.1. YÖNTEM 27
3.2. İSTATİSTİK 28
4. BULGULAR 30
4.1. TEDAVİ ÖNCESİ HASTA ÖZELLİKLERİ 30
4.1.1. Yaş 31
4.1.2. Tanı Anındaki PSA Değerleri 31
4.1.3. Tanıdaki Gleason Skorları ve ISUP Dereceleri 31
4.1.4. Tanıdaki BT’de Lenf Nodu Tutulumu 31
4.1.5. Ek Hastalıklar ve Cerrahi Öyküsü 32
4.2. DOSETAKSEL KEMOTERAPİSİ HAKKINDAKİ HASTA VERİLERİ 33
4.3. RADİKAL PROSTATEKTOMİ HAKKINDAKİ VERİLER 35
4.3.1. Ameliyat Süreleri 35
4.3.2. Kanama Miktarı ve Kan Transfüzyonu 35
4.3.3. Postoperatif Yatış Süreleri 35
4.3.4. Komplikasyonlar 36
4.4. PATOLOJİ HAKKINDAKİ VERİLER 37
4.4.1. ISUP Grade (Gleason Skorları) 37
4.4.2. Cerrahi Sınır 38
4.4.3. Ekstrakapsüler Uzanım 38
4.4.4. Seminal Vezikül İnvazyonu 39
4.4.5. Patolojik Evre 39
4.4.6. Lenf Nodu Pozitifliği 40
4.5. TAKİP HAKKINDAKİ VERİLER 42
4.5.1. Hastaların Takip Süreleri 42
4.5.2. Biyokimyasal Nüks Oranları ve Biyokimyasal Nükssüz Sağkalım Süreleri 43
4.5.3. Hasta Sağkalımı 44
4.5.4. Biyokimyasal Nüks Sonrası Uygulanan Tedaviler 45
5. TARTIŞMA 47
5.1. GENEL 47
5.2. TEDAVİ ÖNCESİ HASTA ÖZELLİKLERİ 48
5.3. NEO-ADJUVAN DOSETAKSEL KEMOTERAPİSİ (NADK) 49
5.4. RADİKAL PROSTATEKTOMİ VE LENF NODU DİSEKSİYONU 51
5.5. PATOLOJİK BULGULAR 53
5.6. TEDAVİ SONRASI TAKİP 54
5.7. ÇALIŞMANIN ÖZGÜN YÖNLERİ 55
5.8. ÇALIŞMANIN KISITLILIKLARI 56
6. SONUÇ 57
7. KAYNAKLAR 58 | tr_TR |
| dc.language.iso | tur | tr_TR |
| dc.publisher | Tıp Fakültesi | tr_TR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
| dc.subject | Yüksek Riskli Prostat Kanseri | tr_TR |
| dc.subject | Neoadjuvan | tr_TR |
| dc.subject | Dosetaksel | tr_TR |
| dc.subject | D’Amico Risk Evrelemesi | tr_TR |
| dc.title | Metastatik Olmayan Yüksek Riskli Prostat Kanserlerinde Radikal Prostatektomi Ameliyatı Öncesi Dosetaksel Kemoterapisi Uygulamasının Etkinliğinin Retrospektif Olarak Değerlendirilmesi | tr_TR |
| dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | en |
| dc.description.ozet | Günümüzde yüksek riskli prostat kanserlerinde (PK) üzerinde görüş birliğine varılmış standart bir tedavi prosedürü bulunmamaktadır. Yüksek riskli PK hastalarında Radikal Prostatektomi ile kombine edilen neo-adjuvan androjen deprivasyon tedavisinin (ADT) başarısızlığı tanı anındaki tümörde bulunan kastrasyona dirençli hücre klonlarının varlığına işaret etmekte, sistemik tedavi olarak kastrasyon rezistan klonlar üzerinde de etkili olabilecek tedavi seçeneklerini gündeme getirmektedir. Metastatik PK vakalarında bu klonlar üzerindeki etkinliği net olarak ortaya konulmuş olan dosetaksel kemoterapisinin neo-adjuvan bir tedavi olarak RP ile kombine edilmesi iyi bir tedavi seçeneği olarak değerlendirilebilir. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Üroloji Anabilim Dalı’na 08.1987 – 08.2017 tarihleri arasında başvurmuş metastazı olmayan prostat kanseri hastalarından D’Amico Risk Evreleme Sistemi’ne göre yüksek riskli olarak kabul edilen ve RP ameliyatı yapılan toplam 132 hasta retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Ameliyat öncesi neo-adjuvan dosetaksel kemoterapisi (NADK) verildiği tespit edilen 14 hasta ile kemoterapi verilmeden ameliyat edilen hastalar arasından “paired match” yapılarak seçilen 28 adet hastanın verileri nüks, sağkalım ve diğer bazı parametreler açısından karşılaştırılmıştır. Çalışma sonuçlarımıza göre ciddi bir yan etki görülmeden uygulanabilen ve hastalar tarafından genel olarak iyi tolere edilen NADK’nin hastaların Gleason skorları (p=0,273), PSA değerleri (p=0,145), patolojik evreleri (p=0,857), biyokimyasal nüks riski (p=0,383) ve genel sağkalım (p=0,527) üzerinde belirgin bir avantaj yarattığı gösterilememesine rağmen; cerrahi komplikasyon oranlarını arttırmadığı, postoperatif yatış sürelerinde uzamaya neden olmadığı (p=0,702), malign lenf nodu tutulumu üzerinde muhtemel olumlu etkileri olduğu ve biyokimyasal nükssüz sağkalım süresini uzattığı (p=0,040) tespit edilmiştir. | tr_TR |
| dc.contributor.department | Üroloji | tr_TR |
| dc.contributor.authorID | 184568 | tr_TR |
| dc.subtype | medicineThesis | |
