dc.contributor.advisor | Uluç, Sait | |
dc.contributor.author | Yüksel Şengün, Özge | |
dc.date.accessioned | 2024-02-09T07:22:14Z | |
dc.date.issued | 2024 | |
dc.date.submitted | 2024-01-18 | |
dc.identifier.citation | APA | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/34579 | |
dc.description | Doktora tezine konu olan çalışma, TUBİTAK 2214-A Yurt Dışı Doktora Sırası Araştırma Burs Programı kapsamında yurtdışı burs desteği almıştır. | tr_TR |
dc.description.abstract | Studies has shown the relationship between emotional experience and therapy outcome.
The sequence-oriented emotion processing model suggests that in successful therapies,
clients go through emotional experiences that are sequenced and differentiated over time.
This model, has not yet been tested in cognitive-behavioral therapy (CBT). In this study,
the inter-session course of emotional experiences and their relationship with process
variables were examined within a case series design. Video recordings of 78 sessions of
4 psychotherapy sessions from a naturalistic setting were divided into one-minute
segments. 3,314 minutes were observationally coded with the Classification of Affective
Meaning States (CAMS). The time-ordered relationships of the codes obtained from the
sessions with the Therapeutic Alliance Scale, Session Evaluation Scale, and Momentary
Negative Affective State Rating were examined with Simulation Modeling Analysis.
Between-client comparisons were examined with multinomial logistic regression analysis
based on multilevel modeling analysis. Results showed that when underlying emotional
difficulties and core beliefs were addressed beyond symptomatic relief, inter-session
emotion processing progressed in accordance with the sequence-oriented model of
emotion processing. In these cases, psychotherapy process measurements and in-session
emotional experiences were correlated and the well-being of the clients increased as the
therapy progressed. However, when the clients did not deepen on the presenting problems
an emotional processing did not emerge, well-being did not increase with the therapy and
no significant relationships were found between psychotherapy process measures and in-session experiences. The results obtained from multilevel modeling showed that the
sessions are more effective when clients had higher negative affect prior to session and
emotional processing had occurred within the session. This first research in which in-session emotional processing in CBT is examined at the micro level and the whole psychotherapy process is examined, indicates that emotional processing is an effective therapeutic mechanism in CBT. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Bilişsel davranışçı terapi | tr_TR |
dc.subject | Duygu işlemleme | tr_TR |
dc.subject | Psikoterapi süreç araştırması | tr_TR |
dc.subject | Vaka çalışması | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Psikoloji | tr_TR |
dc.title | Bilişsel Davranışçı Terapi Süreçlerinin Duygu İşlemlemenin Ardışık Modeli Çerçevesinde Değerlendirilmesi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Oturum içerisindeki duygusal deneyimlemenin terapi başarısı ile ilişkisi birçok araştırma
tarafından ortaya konmuştur. Duygu işlemlemenin ardışık modeli ise, danışanların
rastgele değil, belirli bir biçimde sıralanmış ve zaman içerisinde farklılaşan duygusal
deneyimleme süreçlerinden geçerek değiştiğini ileri sürmektedir. Farklı psikoterapi
yaklaşımlarından destek bulan model şimdiye kadar bilişsel davranışçı terapide (BDT)
test edilmemiştir. Bu araştırmada, modelin varsayımları doğrultusunda, oturum içerisinde
ortaya çıkan duygusal deneyimlerin oturumlar arası seyri ve psikoterapi süreç
değişkenleri ile ilişkisi vaka serisi deseni ile incelenmiştir. Bu kapsamda, doğal ortamda
yürütülmüş 4 adet psikoterapi sürecinden toplam 78 oturuma ait video kayıtları, bir
dakikalık kesitlere dönüştürülmüş ve elde edilen 3.314 dakika Duygusal Anlamsal
Durumların Sınıflandırılması (DADS) el kitabı ile gözlemsel olarak kodlanmıştır.
Oturumlardan elde edilen kodların, her oturumda puanlanan Terapötik İttifak Ölçeği,
Seans Değerlendirme Ölçeği ve Anlık Olumsuz Duygu Durum Derecelendirmesi ile
zaman sıralı ilişkileri, tek vaka desenlerine özgü Simulasyon Modelleme Analizi ile test
edilmiştir. Danışanlar arası karşılaştırmalar ise çok düzeyli modelleme analizine dayalı
multinomiyal lojistik regresyon analizi ile incelenmiştir. Sonuçlar, psikolojik
yakınmalardaki rahatlamanın ötesine geçerek, daha temeldeki duygusal zorlukların ve
temel inançların ele alındığı vakalarda oturumlar arası duygu işlemlemenin duygu
işlemlemenin ardışık modeline uygun şekilde ilerlediğini göstermiştir. Bu vakalarda
psikoterapi süreç ölçümleri ile oturum içi duygusal deneyimlerin ilişkili olduğu ve terapi
ilerledikçe danışanların iyilik halinin arttığı görülmüştür. Diğer yandan başvuru sorunları
üzerinde derinleşmeyen vakaların psikoterapi sürecinde modelle uyumlu bir duygusal
işlemleme ortaya çıkmamıştır. Bu vakalarda terapi ilerledikçe iyilik hali artmamış ve
psikoterapi süreç ölçümleri ile oturum içi deneyimler arasında anlamlı ilişkiler
bulunamamıştır. Çok düzeyli modellemeden elde edilen sonuçlar ise, danışanların oturum
öncesinde daha yüksek olumsuz duygulanıma sahip olduğu ve oturum içerisinde duygusal
işlemlemenin gerçekleştiği oturumların, anlık duygu durum üzerinde daha etkili olduğunu
göstermiştir. BDT’de oturum-içi duygusal deneyimlemenin mikro düzeyde incelendiği
ve tüm psikoterapi sürecinin ele alındığı ilk araştırma özelliği taşıyan çalışmanın
sonuçları, duygusal işlemlemenin BDT’de etkili bir mekanizma olduğuna işaret
etmektedir. | tr_TR |
dc.contributor.department | Psikoloji | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2024-02-09T07:22:14Z | |
dc.funding | TÜBİTAK | tr_TR |
dc.subtype | project | tr_TR |