Show simple item record

dc.contributor.advisorBüyükaşık, Yahya
dc.contributor.authorSarvan, Aghamuradov
dc.date.accessioned2017-06-02T05:43:55Z
dc.date.available2017-06-02T05:43:55Z
dc.date.issued2017
dc.date.submitted2017-03-10
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3424
dc.description.abstractABSTRACT Aghamuradov S. Hairy Cell Leukemia In Clinical Practice. Hacettepe University School of Medicine, Thesis in Internal Medicine, Ankara, 2017 Background and aim: Hairy cell leukemia (HCL) is a rare lymphoproliferative disorder frequently manifesting with pancytopenia and splenomegaly. It comprises nearly 2% of all leukemias and less than 1% of lymphoid neoplasms. After 1990 HCL became a treatable leukemia thanks to emergence of purin nucleosides as effective chemotherapeutic agents with high response and survival rates. Nowadays a classical HCL leukemia patient has a nearly normal life expectation. However this disease stil can not be completely eradicated. 5-years’ relapse incidence is approximately 25–40%. The have been ongoing efforts for new targetted therapies for relapsed/refractory cases. Our aim was to study HCL patiens followed in Hacettepe University Department of Hematology between 2003 and 2016 retrospectively. Patients and Methods: 38 patients (37 classical, 1 variant disease) were invesigated. Survival analysis was done by the Kaplan Meier method. Durations between diagnosis and death were considered for overall survival analysis. Patients still living at last follow-up were censored at this date. Results: The initial treatment was 2-chlorodeoxyadenosine (cladribine, 2-CDA), interferon-alpha (IFN-α), splenectomy or rituximab. Four patients had been selected for follow-up without treatment. 2-CDA achieved 37% complete (CR) and 14.8% partial responses (PR). Nine patients (33.3%) had not had a control bone marrow biopsy after initial treatment. All of them had meaningful improvements in blood counts and therefore their responses wer classified as hematological improvement. No respoınse was observed in one case. Three cases had not had follow-up applications or their response was not suitable to be included in above-mentioned response levels. These cases were classified as not evaluable. 2nd and 3rd line treatments were deemed necessary in 10 and 2 patients, respectively. At 2nd line stage 5 cases recieved 2-CDA. CR and hematologic improvement responses occurred in 4 (80%) and 1 patients, respectively. Median survival was not stil reached after vii median 35 months’ follow-up duration. Mean survival duration was 150 months (95% confidence interval 126–174). 5 year survival was calculated as 84.5%. Conclusion: Response rate and survival were generally satisfactory in HCL. Rare refractory or relapsed cases may be difficult to manage. Targetted new treatments are necessary for these cases. Keywords: Hairy cell leukemia, 2-chlorodeoxyadenosine, survivalen
dc.description.tableofcontentsİÇİNDEKİLER TEŞEKKÜR................................................................................................................iii ÖZET........................................................................................................................... iv ABSTRACT................................................................................................................ vi İÇİNDEKİLER .........................................................................................................viii SİMGELER VE KISALTMALAR.............................................................................. x TABLOLAR ............................................................................................................... xi ŞEKİLLERİN DİZİLİMİ...........................................................................................xii 1. GİRİŞ VE AMAÇ .................................................................................................... 1 2. GENEL BİLGİLER ................................................................................................ 3 2.1. Tanım................................................................................................................. 3 2.2. Epidemiyoloji ................................................................................................... 3 2.3. Etiyoloji ve Patogenez....................................................................................... 3 2.3.1.Morfolojik ve İmmünofenotipik Özellİkleri .......................................................................... 4 2.3.2. SHL’de Patogenetik Mekanizmalar ..................................................................................... 7 2.4. Klinik Özellikleri............................................................................................... 9 2.4.1. Semptom ve Bulguları ......................................................................................................... 9 2.4.2. Laboratuar Bulguları ......................................................................................................... 10 2.5. Patolojik Özellikleri........................................................................................ 11 2.5.1. Periferik Kan ...................................................................................................................... 11 2.5.2. Kemik İliği .......................................................................................................................... 11 2.5.3. Dalak .................................................................................................................................. 13 2.5.4. Karaciğer ........................................................................................................................... 13 2.5.5. Lenf Nodları ..................................................................................................................... 13 2.6. Sitokimyasal Bulgular .................................................................................... 14 2.7. İmmünofenotip ................................................................................................ 14 2.8. Genetik Özellikler .......................................................................................... 15 2.9. Tanı Öncesi Değerlendirme............................................................................ 16 2.10. Tanı............................................................................................................... 16 2.11. Ayırıcı Tanısı................................................................................................ 16 2.11.1 SHL-variant ....................................................................................................................... 18 2.11.2. Splenik Marjinal Zon Lenfoma ......................................................................................... 19 2.11.3. Kronik Lenfositik Lösemi .................................................................................................. 20 2.11.4. Prolenfositik Lösemi ........................................................................................................ 20 2.11.5. Mantle Hücreli Lenfoma .................................................................................................. 21 2.11.7. Aplastik Anemi ................................................................................................................. 21 ix 2.12. SHL’nin Tedavisi ......................................................................................... 22 2.12.1.Tedavi Endikasyonları ....................................................................................................... 23 2.12.2. Birinci Basamak Tedavi .................................................................................................... 23 2.12.3. Pürin Analogları ............................................................................................................... 23 2.12.4. İnterferon-α ..................................................................................................................... 28 2.12.5. Splenektomi ..................................................................................................................... 29 2.12.7. Dirençli veya Nükseden Hastalığın Tedavisi .................................................................... 31 2.12.8. Hedefe Yönelik Tedaviler ................................................................................................. 31 2.12.9. Tedaviye Yanıt Kriterleri ve Değerlendirilmesi ................................................................ 34 2.13. Sekonder Malignite ....................................................................................... 35 2.14. Prognoz......................................................................................................... 36 3. BİREYLER VE YÖNTEM.................................................................................. 37 3.1. Hastalar............................................................................................................ 37 3.2. SHL’de Uygulanan Tedaviler.......................................................................... 38 3.3. İstatistik Analiz................................................................................................ 38 4. SONUÇLAR.......................................................................................................... 39 4.1. Tanımlayıcı Özellikleri, Klinik ve Laboratuar Sonuçları................................ 39 4.2. Tedavi Sonuçları ve Sağkalım......................................................................... 39 5. TARTIŞMA ........................................................................................................... 42 6. ÇALIŞMANIN KISITLILIKLARI........................................................................ 45 7. SONUÇ VE ÖNERİLER ...................................................................................... 46 KAYNAKLAR .......................................................................................................... 47 Ekler ........................................................................................................................... 54 Ek1. Etik Kurul Onayı................................................................................................ 54tr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/restrictedAccesstr_TR
dc.subjectSaçlı Hücreli Lösemitr_TR
dc.subject2-kloorodeoksiadenozintr_TR
dc.subjectKladribintr_TR
dc.subjectSağkalımtr_TR
dc.titleKlinik Pratikte Saçlı Hücreli Lösemitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.description.ozetÖZET Ağamuradov S. Klinik Pratikte Saçlı Hücreli Lösemi. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Uzmanlık Tezi, Ankara, 2017 Giriş ve Amaç: Saçlı hücreli lösemi (SHL) nadir görülen, pansitopeni ve splenomegali ile karakterize olan küçük B hücreli lenfoproliferatif hastalıktır. Hastalık tüm lösemilerin yaklaşık %2'sini ve lenfoid neoplazmların %1'inden azını oluşturmaktadır. 1990’den sonra pürin nukleozidlerinin tedavide kullandıktan sonra tedavi edilebilir bir lösemi biçimine dönüştürmüş, yüksek yanıt ve sağkalım oranlarına ulaşmıştır. Hastalık klasik şekliyle normal ömür beklentisine sahipler. Oldukça yüksek başarı sağlanmasına rağmen hastalık tamamen eradike edilememektedir. 5 yıllık izlemde yaklaşık %25–40 nüks görülmektedir. Nükseden ve tedaviye dirençli hastalar için yeni, hedefe yönelik tedavilerle ilgili çalışmalar devam etmektedir. Çalışmadaki amacımız 2003–2016 yılları arasında Hacettepe Üniversitesi Hematoloji Polikliniği’nde izlenen SHL tanılı hastaların karakteristik klinik belirti ve bulgularını, tanılarını, aldıkları tedavileri, tedaviye yanıt ve sağkalım oranlarını değerlendirmek ve klinik pratikte SHL’nin yerini tekrar gözden geçirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmada 38 (37 SHL-k, 1 SHL-v) hastasının tıbbi bilgileri retrospektif olarak incelendi. Sağkalım analizi için Kaplan Meier yöntemi kullanıldı. Tanıdan eks olma tarihine kadar olan süre dikkate alındı. Son kontrol tarihinde halen hayatta olan hastalar o tarihte sansürlendi. Bulgular: Başlangıç tedavisi 2-klorodeoksiadenozin (kladribin, 2-CdA), interferon alfa (INF-α), splenektomi veya rituximab idi. Dört hastaya tedavi verilmeden izleme alınmıştı. Başlangıç tedavisi olarak verilen 2-CDA’ya %37 tam yanıt (TY), %14,8 kısmi yanıt (KY) sağlandı. Dokuz hastada (%33.3) kontrol kemik iliği yapılmadığı için tedavi sonrası yanıt durumu değerlendirilemedi. Bunların hepsinde kan değerlerinde anlamlı bir düzelme vardı ve yanıt hematolojik düzelme olarak kabul edildi. Bir hastada (%3.7) tedaviye yanıt alınmadı. 3 hastanın (%11.1) ya tedavi sonrası takibi olmadığı için, ya da diğer yanıt kategorilerine uymadığı için değerlendirilemeyen olarak kabul edildi. 2. basamak ve 3. basamak tedaviler sırasıyla v on ve iki hastada gerekli görülmüştü. İkinci basamakta 5 hastada 2-CDA kullanmıştı. 4 (%80) hastada TY, 1 (%20) hastada hematolojik düzelme alındı. Ortanca 35 aylık takip süresinde ortanca sağkalım süresine henüz ulaşılamadı. Ortalama sağkalım süresi 150 ay (%95 güven aralığı 126–174) idi. 5 yıllık sağkalım %84,5 olarak hesaplandı. Sonuçlar: SHL hastalarında başlangıc tedaviye genel yanıt oranı ve sağkalım süresi yüksekti. Yüksek tedavi yanıtının olmasına rağmen, bazen dirençi ve nükeden hastalık durumunda tedavisi zorluk yaratmaktadır. SHL’de yeni geliştirilen ajanların çıkması ile tedavi sonuçlarının düzelmesi mümkün olacaktır. Aynı şekilde destek tedavileri ve izlemdeki gelişmeler de prognozu düzeltmiş ve daha da düzeltecek olabilir. Anahtar Sözcükler: Saçlı Hücreli Lösemi, 2-kloorodeoksiadenozin, Kladribin, Sağkalımtr_TR
dc.contributor.departmentİç Hastalıklarıtr_TR
dc.contributor.authorID10149076tr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record