dc.contributor.advisor | Arslan, Çetin | |
dc.contributor.author | Aydoğan, Deniz | |
dc.date.accessioned | 2023-07-03T07:18:21Z | |
dc.date.issued | 2023 | |
dc.date.submitted | 2023-05-24 | |
dc.identifier.citation | Aydoğan, Deniz, Ceza Hukukunda Hile, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Danışman: Çetin Arslan, Ankara, 2023. | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/33492 | |
dc.description.abstract | Deception has a wide usage area in legal science. In the field of private law, it appears as
a state of “invalidity of will power” that frees the deceived party from commitment to the
contract and causes compensation for the person performing it, and in the scope of
criminal law, it appears as a necessary element for the formation of the basic or qualified
form of many crimes regulated in the Turkish Penal Code and some other laws.
Although deception is considered to have a special importance in terms of criminal law,
since it contains a very wide set of behaviors and constitutes an element of the crime that
protects many different legal values, the law does not include any definitions or
explanations for the concept. With this aspect, deception is accepted as a concept that
develops around doctrine and practice. However, even today, no concrete solution has
been reached regarding exactly what should be understood from the concept of deception
in criminal law, whether the meaning of the concept and the scope it contains are different
from those in private law, if it is different, how to make a distinction in this direction.
In this study, the issue of deception in criminal law has been discussed. Firstly, the
concepts of deception and fraudulent behavior in general and the relationship of deception
with similar concepts were examined. Then, the historical evolution of deception and its
current regulations in which the concept is included were examined. In addition, judicial
deception and deception in private law are discussed. Afterwards, the distinction between
deception in private law and deception in criminal and the issue at which stage the lie will
turn into criminal deception are examined. Finally, deception in Turkish criminal law and
crimes that involves deception as an element are discussed. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Hile | tr_TR |
dc.subject | Hileli Davranış | tr_TR |
dc.subject | Aldatma | tr_TR |
dc.subject | Suç | tr_TR |
dc.subject | Ceza | tr_TR |
dc.subject | Özel Hukuk | tr_TR |
dc.subject | Ceza Hukuku | tr_TR |
dc.subject.lcsh | K- Hukuk | tr_TR |
dc.title | Ceza Hukukunda Hile | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Hukuk bilimi içerisinde geniş bir kapsama sahip olan hile; özel hukuk alanında maruz
kalan tarafı sözleşmeye bağlılıktan kurtaran ve gerçekleştiren kişi açısından tazminat
yükümlülüğüne neden olan bir irade bozukluğu hâli şeklinde, ceza hukuku kapsamında
ise Türk Ceza Kanunu ve diğer bazı kanunlarda düzenlenen birçok suçun temel veya
nitelikli hâlinin oluşumu için gerekli bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır.
Hilenin, çok geniş bir davranış kümesini bünyesinde barındırması ve birbirinden farklı
birçok hukuki değeri koruma altına alan suçun unsurunu oluşturması nedeni ile ceza
hukuku yönünden ayrı bir öneme sahip olduğu belirtilmekle birlikte, kanunda kavrama
yönelik herhangi bir tanım veya açıklamaya yer verilmemektedir. Bu yönü ile hile, öğreti
ve uygulama çevresinde gelişen bir kavramdır. Ancak günümüzde dahi ceza hukuku
içerisinde hile kavramından tam olarak ne anlaşılması gerektiği, kavramın kapsamının
özel hukuktakinden farklı olup olmadığı, şayet farklı ise bu yöndeki bir ayrımın nasıl
yapılacağı, özel hukuk içerisinde hile olarak kabul edilen bütün davranışların ceza hukuku
yönünden hile teşkil edip etmeyeceği ve hilenin tespitinde nasıl bir yol izlenmesi gerektiği
hususlarında somut bir çözüme ulaşılabilmiş değildir.
Çalışmada ceza hukukunda hile konusu ele alınmıştır. Birinci bölümde öncelikle genel
anlamda hile ve hileli davranış kavramları ile birlikte hilenin benzer kavramlarla ilişkisi
irdelenmiş, sonrasında hilenin tarihsel evrimi ve hukuk sistemlerindeki görünümleri ve
yer aldığı mer’i düzenlemeler incelenmiştir. Devamında usul hilesi ve özel hukukta hile
ayrı başlıklarda ele alınmıştır. Bölümde son olarak özel hukuk hilesi-ceza hukuku hilesi
ayrımı ve bu ayrımın sonucunda ortaya çıkan yalanın hangi aşamadan sonra cezai hileye
dönüşeceği meselesi, ileri sürülen görüşler kapsamında tetkik edilmiştir. Çalışmanın
ikinci bölümünde Türk ceza hukukunda hile ve hilenin unsur olarak yer aldığı suçlar ele
alınmıştır. Bu kapsamda öncelikle Türk ceza hukukunda hile, hile içeren suçlar arasında
ayrım yapılmadan irdelenmiş, devamında ise Türk Ceza Kanunu’nda hileyi unsur olarak
barındıran suçlar hile unsuru üzerinden tartışılmıştır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Kamu Hukuku | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2023-07-03T07:18:21Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |
dc.subtype | proficiencyinart | tr_TR |