Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorDenkbaş, Emir Baki
dc.contributor.authorÖzer, Mahmut
dc.date.accessioned2017-03-06T07:22:33Z
dc.date.available2017-03-06T07:22:33Z
dc.date.issued2017
dc.date.submitted2017-02-02
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3245
dc.description.abstractType 1 Diabetic (T1D) Disease, a type of the diabetic diseases, caused by the destruction of the pancreatic beta cells caused by autoimmune and non-immune mechanisms is an autoimmune illness and conventionally exogenous insulin is applied for treatment. Inefficient blood glucose level fluctuation control leads to secondary complications during this treatment such as; retinopaty, neuropaty, nefropaty and cardiovascular diseases. Instead of lifelong insulin usage, pancreas implantation emerges as another option for diabetes treatment. However, pancreas transplantation is not utilized as primary treatment choice, because of difficulties in finding donors, heavy surgical operations and troublesome immune suppression procedure. In spite of the fact that transplantation of islet cells instead of whole pancreas can be achieved by relatively smaller surgical operations, immune suppression procedure is still required. Encapsulation of islet cells with the help of improved nanotechnological methods provides them with immunoisolation, long duration of viability and functionality. Islet cell encapsulation techniques can be classified as micro or nanoencapsulation regarding the thickness of the membrane. Primary drawback after encapsulation is that encapsulated cells are not supplied with the sufficient amount of oxygen and nutrient. Macroencapsulated islet cells cannot survive for a long time because of increased distance between cells and encapsulation surface. Nano thickness encapsulation minimizes this distance and increases the possible implantation sites of the encapsulated cells as well. Within the scope of this thesis study, bioartificial pancreas model formation was targeted by applying combination of self-assembled peptides, such as fluorenyl-9-methoxycarbonyl-diphenylalanine/arginine-glycine-aspartate (Fmoc-FF/Fmoc-RGD), and multilayered alginate-GRGDSP/chitosan encapsulation method. After nanofilm multilayered islet cell encapsulation with alginate-GRGDSP/chitosan was verified by TEM images (less than 100 nm), nanoencapsulated cells were analyzed in terms of their insulin secreting modality and survival in vitro. As they were found to demonstrate physiologically similar properties, in vivo rat islet transplantation pre-study was conducted thereafter. In consequence of in vivo studies, no difference were found between nanoencapsulated islet cells implanted rats and control group regarding normoglycemia maintaining time.tr_TR
dc.description.tableofcontentsÖZET III ABSTRACT V TEŞEKKÜR VII İÇİNDEKİLER VIII ŞEKİLLER DİZİNİ XI ÇİZELGELER XVI SİMGELER VE KISALTMALAR XVII 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 3 2.1. Tip 1 Diyabet Tedavi Yöntemleri 3 2.2. Biyoyapay Pankreas (BYP) Uygulamaları 7 2.2.1. Makroenkapsülasyon 11 2.2.2. Mikroenkapsülasyon 12 2.2.3. Hücresel Kaplamalar 13 2.2.4. Nanoenkapsülasyon 14 2.3. Kaplama Materyalleri 16 2.3.1. Aljinat 19 2.3.2. Kitosan 20 2.4. Membran Modifikasyonu 21 2.5. Biyomateryallere ve Nakil Dokusuna Karşı Vücut Tarafından Geliştirilen İmmün Yanıt 22 2.6. Nakil Bölgeleri 24 2.7. İn-vivo Deneysel Diyabet Modeli 26 3. DENEYSEL ÇALIŞMALAR 28 3.1. Sıçan Pankreası Adacık Hücre İzolasyonu 28 3.2. Adacık Hücrelerinin Canlılıklarının Değerlendirilmesi 29 3.3. Adacıkların Statik Glukoz Stimülasyonu ile İnsülin Salınımlarının Belirlenmesi 29 3.4. Adacıkların Dinamik Glukoz Stimülasyonu ile İnsülin Salınımlarının Belirlenmesi 30 3.5. Adacıkların DNA Miktarları Ölçülerek İnsülin/DNA Oranının Belirlenmesi ………………………………………………………………………………….31 3.6. Çok Tabakalı Konformal Kaplama 31 3.6.1. Aljinat-Kitosan 31 3.6.2. Aljinat-GRGDSP / Kitosan ile Konformal Kaplama 32 3.7. Kendiliğinden Jelleşen Peptitler ile Kaplama 33 3.7.1. Fmoc-FF ile Kaplama 33 3.7.2. Fmoc-FF ve Fmoc-RGD Kaplama Deneyleri 33 3.8. Enkapsülasyon Membranların Karakterizasyonu 34 3.8.1. SEM Görüntüsü 34 3.8.2. TEM ile Konformal Kaplamanın Görüntülenmesi 34 3.8.3. FITC İşaretli Kitosan ile Kaplamanın Doğrulanması 35 3.9. Enkapsüle Hücrelerin Fizyolojik İncelemeleri 35 3.10. İn-vivo Uygulamalar 35 4. BULGULAR VE TARTIŞMA 37 4.1. İzole Edilen Adacık Görüntüleri 37 4.2. Adacıkların Statik Glukoz Stimülasyonu ile İnsülin Salınımının Sonuçları ………………………………………………………………………………….37 4.3. Adacıkların dinamik glukoz stimülasyonu ile insülin salınımının sonuçları ………………………………………………………………………………….38 4.4. Adacıkların DNA miktarlarının ölçüm sonuçları ile insülin/DNA oranı sonuçları 39 4.5. Enkapsüle Adacık Hücrelerinin Canlılıklarının Değerlendirilmesi 40 4.5.1. Aljinat/Kitosan Çok Katmanlı Konformal Kaplama Sonuçları 40 4.5.2. Aljinat-GRGDSP/Kitosan ile Konformal Kaplama 45 4.5.3. Kendiliğinden Jelleşen Peptitler ile Enkapsülasyon 47 4.5.4. Fmoc-FF/Fmoc-RGD Hidrojeli İçerisindeki Adacık Canlılık Oranları ……………………………………………………………………………55 4.6. Enkapsülasyon Membranlarının Karakterizasyonu 63 4.6.1. İzole Edilen Adacık Görüntüleri 63 4.6.2. SEM ile Konformal Kaplamanın Görüntülenmesi 65 4.6.3. TEM ile Konformal Kaplamanın Görüntülenmesi 66 4.6.4. FITC İşaretli Kitosan ile Kaplamanın Doğrulanması 67 4.7. Enkapsüle Hücrelerin Fizyolojik İncelemeleri 68 4.8. İn Vivo Ön Çalışmalar 69 5. SONUÇLAR 74 KAYNAKLAR 76tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherFen Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectTip 1 diyabet hastalığı, adacık hücresi, transplantasyon, mikroenkapsülasyon, nanoenkapsülasyon, Fmoc-FF, Fmoc-RGD, aljinat-GRGDSP, kitosan, biyoyapay pankreas.tr_TR
dc.titleBiyoyapay Pankreas: Pankreas Hücrelerinin Enkapsülasyonu ile Hücre Tedavileritr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetDiyabet hastalığı çeşitlerinden Tip 1 diyabet (T1D) hastalığı otoimmün veya otoimmündışı sebeplerle pankreatik beta hücrelerinin hasarlanması sonucu oluşmaktadır ve tedavi için konvansiyonel olarak ekzojen insülin uygulanmaktadır. Bu tedavi sırasındaki kan glukoz dalgalanmalarının kötü kontrolü retinopati, nöropati, nefropati ve kardiyovasküler hastalıklar gibi birçok sekonder komplikasyonlara yol açmaktadır. Ömür boyu insülin kullanımı yerine pankreas transplantasyonu diyabet hastalığının tedavisinde kullanılan diğer bir seçenek olarak ortaya çıkmaktadır. Ancak, donör bulmadaki güçlükler, büyük cerrahi operasyon ve zahmetli immün baskılama süreçlerinden dolayı pankreas transplantasyonu öncelikli tedavi seçeneği olarak değerlendirilmemektedir. Pankreas yerine adacık hücrelerinin aktarılması nispeten küçük operasyonlar ile gerçekleştirilebiliyor olmasına karşın, immün baskılama süreci halen gerekmektedir. Geliştirilen nanoteknolojik yöntemler ile adacık hücrelerinin enkapsülasyonu, hücrelerin bağışıklık sisteminden saklanabilmelerini, canlılık ve işlevselliklerini uzun süre koruyabilmelerini sağlamaktadır. Adacık hücresi kaplama teknikleri, zar kalınlıklarına göre mikro ve nanoenkapsülasyon olarak sınıflandırılabilmektedir. Adacık hücrelerinin kaplanması sonrasındaki karşılaşılan en önemli sorun, yeterli miktardaki besin ve oksijenin hücrelere ulaşmamasıdır. Mikroenkapsülasyon yöntemiyle elde edilen adacık hücreleri, kaplama yüzeyi ile hücreler arasındaki mesafenin artması nedeniyle canlılıklarını uzun süre koruyamamaktadır. Nano kalınlıktaki enkapsülasyonlar bu mesafeyi azaltmanın yanında kaplanmış olan hücrelerin uygulama alanlarının artmasına da olanak sağlamıştır. Tez çalışması kapsamında kendiliğinden jelleşen peptitler olan florenil-9-metoksikarbonil-difenilalanin/arjinin-glisin-aspartik asit (Fmoc-FF/Fmoc-RGD) kombinasyonu ile çok katmanlı aljinat-GRGDSP/kitosan konformal kaplama yöntemleri uygulanarak biyoyapay pankreas modeli oluşturulması hedeflenmiştir. TEM görüntüleri ile çok katmanlı aljinat-GRGDSP/kitosan nanofilm kaplama (100 nm’den daha ince) doğrulandıktan sonra, nanoenkapsüle adacık hücreleri insülin salım modaliteleri ve canlılıkları açısından incelenmiştir. Enkapsüle hücrelerin fizyolojik olarak benzer özellikler göstermesiyle birlikte, sıçanlarda in vivo nakil ön çalışması gerçekleştirilmiştir. İn vivo deneyler sonucunda enkapsüle adacık hücreleri ile kontrol grubu arasında normogliseminin sağlandığı süre bakımından fark elde edilememiştir.tr_TR
dc.contributor.departmentNanoteknoloji ve Nanotıptr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster