Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorGür, Timur Han
dc.contributor.authorKüçükönder, Abdullah
dc.date.accessioned2023-04-17T08:12:10Z
dc.date.issued2023
dc.date.submitted2023-01-10
dc.identifier.citationAPAtr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/29615
dc.description.abstractChanges in the financial and economic structure have put banks, particularly credit, at the center of economic policies in Türkiye over the last two decades. This dissertation examines the linkage between monetary transmission and the banking sector for the Turkish economy, covering the period between 2003 and 2021. The first chapter investigates the money-output and credit-output relationships using the time-varying Granger causality framework. The research finds a causal link between money and output with temporal variations. Accordingly, it suggests that money has a predictive content for output in the pre-global financial crisis period (GFC). However, the causal relationship between money and output disappears after 2015. On the other hand, while the results do not indicate any causality from the credit to output in the pre-GFC period, they identify several causal episodes in the post-GFC period. The study also clarifies that the credit-output linkage in the Turkish economy has weakened after 2015. The such result points out the importance of selective credit policies. The findings also suggest that money has no predictive power for output during economic downturns, while credit is somewhat predictive, except for the GFC. The second chapter analyzes the interest rate pass-through to the deposit and lending rates using a time-varying parameter VAR methodology. The results reveal that the pass-through is incomplete and time-varying. Furthermore, the changes in policy rates are mostly transmitted to the bank rates within one month. The empirical evidence also shows a more robust and stable pass-through for the deposit rates than the lending rates. However, the responses of lending rates to the policy rate appear to be more volatile between 2014 and 2021. Finally, the results suggest heterogeneity across loan rate responses. Accordingly, pass-through is found to be the fastest and highest for commercial loans and the slowest and weakest for housing loans.tr_TR
dc.language.isoentr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectMoney supplytr_TR
dc.subjectCredittr_TR
dc.subjectTime-Varying Causalitytr_TR
dc.subjectInterest Rate Pass-throughtr_TR
dc.subjectBanking Sectortr_TR
dc.subject.lcshİktisat kuramı. Demografitr_TR
dc.subject.lcshİktisat tarihi ve iktisadi işlemlertr_TR
dc.titleMonetary Transmission Mechanism and Banking Sector: The Case of Turkeytr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetFinansal ve ekonomik yapıdaki değişimler, son yirmi yılda Türkiye'de bankaları, özellikle de kredileri ekonomi politikalarının merkezine yerleştirmiştir. Bu tez, Türkiye ekonomisi için parasal aktarım ve bankacılık sektörü arasındaki ilişkiyi 2003-2021 yılları arasındaki dönemi kapsayacak şekilde incelemektedir. İlk bölümde, zamanla değişen Granger nedensellik yöntemi kullanılarak para-üretim ve kredi-üretim ilişkileri incelenmektedir. Çalışma, para ve üretim arasında zamanla değişkenlik gösteren bir nedensellik ilişkisi bulmuştur. Sonuçlar küresel finansal kriz öncesi dönemde (KFK) paranın üretim için öngörücü bir içeriğe sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Ancak, 2015 yılı sonrasında para ve üretim arasındaki nedensellik ilişkisi ortadan kalkmaktadır. Öte yandan, sonuçlar KFK öncesi dönemde krediden üretime doğru herhangi bir nedenselliğe işaret etmezken, KFK sonrası dönemde nedenselliğin olduğu birkaç dönem tespit etmiştir. Ancak, Türkiye ekonomisinde kredi-üretim ilişkisi 2015 yılından sonra zayıflamaktadır. Bu sonuç, seçici kredi politikalarının önemine işaret etmektedir. Bulgular ayrıca, ekonomik büyümenin yavaşladığı dönemlerde paranın üretimi öngörme gücünün olmadığını, kredinin ise KFK hariç üretimi kısmen tahmin etme gücüne sahip olduğunu ortaya koymaktadır. İkinci bölüm, politika faiz oranındaki değişikliklerin mevduat ve kredi faizlerine geçişkenliğini zamanla değişen parametreli VAR yöntemi kullanarak analiz etmektedir. Sonuçlar, geçişkenliğin tam olmadığını ve zamanla değiştiğini ortaya koymaktadır. Ayrıca, politika faizlerindeki değişikliklerin büyük kısmı bir ay içinde banka faizlerine aktarılmaktadır. Bunun yanı sıra, bulgular mevduat faizlerinin politika faizine tepkilerinin kredi faizlerine kıyasla daha güçlü ve istikrarlı olduğunu göstermektedir. Ayrıca, kredi faizlerinin politika faizine verdiği tepkilerin 2014-2021 döneminde daha oynak olduğu görülmektedir. Son olarak, sonuçlar kredi faizlerinin tepkilerinde kredi türüne göre farklılaşmaya işaret etmektedir. Buna göre, en hızlı ve en yüksek geçişkenlik ticari kredilerde, en yavaş ve en zayıf geçişkenlik ise konut kredilerinde bulunmuştur.tr_TR
dc.contributor.departmentİktisattr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2023-04-17T08:12:10Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster