Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKeklik, İbrahim
dc.contributor.authorAltınok, Ahmet
dc.date.accessioned2022-04-01T06:46:56Z
dc.date.issued2022-03
dc.date.submitted2022-02-21
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/26026
dc.description.abstractRelational ethics, in contextual therapy, refers to the value each partner attributes to the give and take of love, attention, support, care and loyalty in an intimate relationship. This approach ascribes relationship problems with the fact that despite one party's being entitled to receive all these, having a problem with deeming their partner worthy to receive them, or otherwise. Relationship ethics reflects being able to show and receive these values in the relationship. The purpose of this study was to evaluate the predictive role of attachment dimensions, sexism and differentiation of self on relational ethics and the moderator role of temperament in these predictive effects in young adults. Results showed that attachment anxiety, differentiation of self and sexism were significant predictors for relationship ethics. Attachment avoidance, however, was not. In the moderation analysis, Type1 temperament was an enhancer while Type6 was a buffer in the relationship between attachment anxiety and relational ethics. Regarding attachment avoidance, in its relationship with relational ethics, Types 1, 3, 6 and 8 temperaments were enhancers. Last but not least, in the predictive effects of differentiation of self on relational ethics, Type2 and Type6 temperaments were buffers while Types 7 and 9 were enhancers. However, no types of temperaments were moderators in the sexism. Results from the current study were discussed based on related research findings. Limitations of the study were mentioned, and suggestions for researchers, mental health workers, and policymakers.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherEğitim Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectİlişki etiğitr_TR
dc.subjectBağlanmatr_TR
dc.subjectBenliğin ayrımlaşmasıtr_TR
dc.subjectMizaçtr_TR
dc.subjectCinsiyetçiliktr_TR
dc.subject.lcshPsikolojitr_TR
dc.subject.lcshEtiktr_TR
dc.titleBağlanma Stilleri, Cinsiyetçilik ve Benliğin Ayrımlaşmasının İlişki Etiği Üzerindeki Yordayıcı Etkisinde Mizacın Düzenleyici Rolütr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetİlişki etiği, bağlamsal aile terapisi yaklaşımına göre, ilişkide her iki partnerin de saygı, ilgi, sevgi, özen ve sadakat görmeye ve göstermeye değer olmasını ifade etmektedir. Bu yaklaşım, ilişki sorunlarını, ilişkide bir tarafın tüm bunları almaya kendinde hak görmesine rağmen partnerine verme noktasında sorun yaşaması ve/veya, tersi yönde, partnerine ilgiyi sevgiyi hak görüp kendine görememe ile açıklamaktadır. İlişki etiği, bu değerleri ilişkide gösterebilmeyi ve alabilmeyi yansıtır. Bu çalışmanın amacı, bağlanma boyutlarının, cinsiyetçiliğin ve benliğin ayrımlaşmasının ilişki etiği üzerindeki yordayıcılık etkisini ve bu yordama etkisinde mizacın düzenleyici rolünü genç yetişkinler örnekleminde değerlendirmektir. Analiz sonuçlarında, bağlanma kaygısının, benliğin ayrımlaşmasının ve cinsiyetçiliğin ilişki etiği üzerinde anlamlı yordama etkilerinin olduğu, ancak bağlanma kaçınmasının anlamlı bir yordama etkisinin olmadığı belirlenmiştir. Toplam puanlarla yapılan analizlerde, bağlanma kaçınmasının düşük düzeyde bir yordama etkisinin olduğu bulunmuştur. Mizaç özelliklerinin düzenleyici etkileri değerlendirildiğinde, bağlanma kaygısının ilişki etiği üzerindeki yordama etkisinde, Tip1 mizaç özelliklerinin arttırıcı; Tip6 mizaç özelliklerinin ise azaltıcı yönde düzenleyici etkisinin olduğu gözlenmiştir. Bağlanma kaçınmasının ilişki etiği üzerindeki yordama etkisinde ise, Tip1, Tip3, Tip6 ve Tip8 mizaç özelliklerinin azaltıcı yönde düzenleyici etkilerinin olduğu belirlenmiştir. Son olarak, benliğin ayrımlaşması ile ilişki etiği arasındaki yordama etkisinde, Tip2 ve Tip6 mizaç özelliklerinin azaltıcı; Tip7 ve Tip9 mizaç özelliklerinin ise arttırıcı yönde düzenleyici etkisinin olduğu, ancak, cinsiyetçilik ile ilişki etiği arasındaki yordama etkisinde mizaç alanlarının düzenleyici etkisinin olmadığı belirlenmiştir. Araştırma kapsamında elde edilen bulgular, literatürde yer alan diğer çalışma bulguları ile tartışılmıştır. Çalışmanın sınırlılıkları vurgulanmış, araştırmacılara, uygulayıcılara ve politika yapıcılara önerilerde bulunulmuştur.tr_TR
dc.contributor.departmentRehberlik ve Psikolojik Danışmanlıktr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2022-04-01T06:46:56Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster