Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorGünaydın, Gürcan
dc.contributor.authorPamuk, Ahmet Erim
dc.date.accessioned2021-03-18T12:42:37Z
dc.date.issued2021
dc.date.submitted2021
dc.identifier.citationPamuk, A. E., Larinks Kanseri’nde Anjiyogenez, Proliferasyon, Hücre Adezyonu ve İnvazyonla İlişkili Biyobelirteçlerin Hastalık Özellikleri ile İlişkisinin Araştırılması,Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Tümör Biyolojisi ve İmmünolojisi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2021tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/23581
dc.description.abstractLarynx squamous cell carcinoma (LSCC) is a commonly seen subtype of head and neck cancer. Despite the advances in diagnosis and treatment options through the years, there has been no improvement in the survival rates and larynx cancer yet remains as a significant cause of morbidity and mortality. This has necessitated the use of reliable biomarkers in the diagnosis of the disease and follow up. This study included 60 primary LSCC patients who were diagnosed at Hacettepe Universtiy Medical Faculty Department of Otorhinolaryngology between May 2018 and February 2020 and 20 healthy volunteers. Angiogenin, Endoglin, VEGF, sVEGFR1, VEGFR2, IGFBP-3 and Osteopontin levels were investigated with ELISA method in the serum samples of all participants. All patients were prospectively followed up and the biomarker levels were compared for clinical parameters, survival and prognosis. In all participants, 76 were male and 4 were female. Mean age was 62.86 ± 9.6 years. Mean follow up time was 19.5 ± 9.7 months. Osteopontin, IGFBP3, VEGF, sVEGFR1, VEGFR2 levels were higher in patient group (p<0.001, p<0.001, p<0.001, p<0.01 and p<0.01, respectively). There was no association with T stage, lymph node metastasis, distant metastasis and clinical grade in any of the biomarkers. Osteopontin and sVEGFR-1 levels were significantly higher in patients with local recurrence (p=0.034 and p=0.038). IGFBP3 had the highest sensitivity (81,4%) and specifity (80%) rates. 1-year and 2-year survival rates were 92% and 85,5% respectively. Patients whose sVEGFR-1 values were higher than the cut-off value and whose VEGFR- 2 values were lower than the median value had worse prognosis. In conclusion, despite the significant differences in some biomarkers in the patient group compared to healthy volunteers, it is not enough to be precisely diagnostic. There should be more studies on Osteopontin, sVEGFR-1 and VEGFR2 for the evaluation of survival and recurrence.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.rightsCC0 1.0 Universal*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/*
dc.subjectlarinks kanseritr_TR
dc.subjectangiogenin
dc.subjectendoglin
dc.subjectvegf
dc.subjectsvegfr-1
dc.subjectvegfr2
dc.subjectosteopontin
dc.subjectbiyobelirteç
dc.subject.lcshR/W - Tıptr_TR
dc.titleLarinks Kanseri’nde Anjiyogenez, Proliferasyon, Hücre Adezyonu ve İnvazyonla İlişkili Biyobelirteçlerin Hastalık Özellikleri ile İlişkisinin Araştırılmasıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetLarinks skuamoz hücreli karsinomu (LSCC) sık görülen bir baş boyun kanseri tipidir. Tanı ve tedavi seçeneklerindeki yıllar içerisinde ilerlemeye rağmen sağkalımda anlamlı artış elde edilememiştir ve halen ciddi bir morbidite ve mortalite kaynağıdır. Bu durum hastalık tanı ve takibinde kullanılabilecek güvenilir biyobelirteçlerin bulunması ihtiyacını doğurmaktadır. Bu çalışmaya Mayıs 2018 ile Şubat 2020 arasında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı’nda primer LSCC tanısı alan 60 hasta ve 20 adet sağlıklı gönüllü dahil edilmiştir. Bireylerin serum örneklerinde Angiogenin, Endoglin, VEGF, sVEGFR1, VEGFR2, IGFBP-3 ve Osteopontin düzeyleri ELISA yöntemi ile çalışılmıştır. Tüm hastalar prospektif olarak takip edilmiştir ve biyobelirteç düzeyleri, klinik parametreler, sağkalım ve prognoz açısından karşılaştırılmıştır. Çalışmaya dahil edilenlerin 76’sı erkek 4’ü kadındır. Genel yaş ortalaması 62,86 ± 9,6’dır. Ortalama takip süresi 19,5 ± 9,7 aydır. Hasta grubunda Osteopontin, IGFBP3, VEGF, sVEGFR1, VEGFR2 düzeyleri kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksektir (sırasıyla p<0,001, p<0,001, p<0,001, p<0,01 ve p<0,01). Herhangi bir biyobelirteç ile T evresi, lenf nodu metastazı, uzak metastaz ve klinik evre arasında anlamlı bir ilişki gösterilememiştir. Osteopontin ve sVEGFR-1 düzeyleri lokal rekürrensi olan vakalarda anlamlı olarak yüksektir (p=0,034 ve p=0,038). En yüksek sensitivite ve spesifite oranı %81,4 duyarlılık ve %80 özgüllük ile IGFBP3’de izlenmiştir (p<0,001). Sağkalım analizi yapıldığında 1 yıllık ve 2 yıllık sağkalım oranı sırasıyla %92 ve %85,5 olarak bulunmuştur. sVEGFR-1’in eşik değer üstü değerleri VEGFR-2’nin ise median değer altındaki değerleri sağkalım açısından kötü prognostik etkiye sahiptir. Sonuç olarak, araştırılan biyobelirteçlerin bazılarının düzeyleri larinks kanserinde normal popülasyona göre artmış olsa da tek başına tanı koydurucu değildir. Sağkalımve rekürrens değerlendirilmesinde Osteopontin, sVEGFR-1 ve VEGFR2 üzerine daha fazla çalışma yapılması önerilmektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentTemel Onkolojitr_TR
dc.embargo.termsAçık Erişimtr_TR
dc.embargo.lift2021-03-18T12:42:38Z
dc.fundingBilimsel Araştırma Projeleri KBtr_TR
dc.subtypeworkingPapertr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster

info:eu-repo/semantics/openAccess
Aksi belirtilmediği sürece bu öğenin lisansı: info:eu-repo/semantics/openAccess