dc.contributor.advisor | Günaydın, Gürcan | |
dc.contributor.author | Pamuk, Ahmet Erim | |
dc.date.accessioned | 2021-03-18T12:42:37Z | |
dc.date.issued | 2021 | |
dc.date.submitted | 2021 | |
dc.identifier.citation | Pamuk, A. E., Larinks Kanseri’nde Anjiyogenez, Proliferasyon, Hücre Adezyonu ve İnvazyonla İlişkili Biyobelirteçlerin Hastalık Özellikleri ile İlişkisinin Araştırılması,Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Tümör Biyolojisi ve İmmünolojisi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2021 | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/23581 | |
dc.description.abstract | Larynx squamous cell carcinoma (LSCC) is a
commonly seen subtype of head and neck cancer. Despite the advances in diagnosis
and treatment options through the years, there has been no improvement in the
survival rates and larynx cancer yet remains as a significant cause of morbidity and
mortality. This has necessitated the use of reliable biomarkers in the diagnosis of the
disease and follow up. This study included 60 primary LSCC patients who were
diagnosed at Hacettepe Universtiy Medical Faculty Department of Otorhinolaryngology
between May 2018 and February 2020 and 20 healthy volunteers. Angiogenin,
Endoglin, VEGF, sVEGFR1, VEGFR2, IGFBP-3 and Osteopontin levels were investigated
with ELISA method in the serum samples of all participants. All patients were
prospectively followed up and the biomarker levels were compared for clinical
parameters, survival and prognosis. In all participants, 76 were male and 4 were
female. Mean age was 62.86 ± 9.6 years. Mean follow up time was 19.5 ± 9.7 months.
Osteopontin, IGFBP3, VEGF, sVEGFR1, VEGFR2 levels were higher in patient group
(p<0.001, p<0.001, p<0.001, p<0.01 and p<0.01, respectively). There was no association
with T stage, lymph node metastasis, distant metastasis and clinical grade in any of the
biomarkers. Osteopontin and sVEGFR-1 levels were significantly higher in patients with
local recurrence (p=0.034 and p=0.038). IGFBP3 had the highest sensitivity (81,4%) and
specifity (80%) rates. 1-year and 2-year survival rates were 92% and 85,5% respectively.
Patients whose sVEGFR-1 values were higher than the cut-off value and whose VEGFR-
2 values were lower than the median value had worse prognosis. In conclusion, despite
the significant differences in some biomarkers in the patient group compared to
healthy volunteers, it is not enough to be precisely diagnostic. There should be more
studies on Osteopontin, sVEGFR-1 and VEGFR2 for the evaluation of survival and
recurrence. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Tıp Fakültesi | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.rights | CC0 1.0 Universal | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/ | * |
dc.subject | larinks kanseri | tr_TR |
dc.subject | angiogenin | |
dc.subject | endoglin | |
dc.subject | vegf | |
dc.subject | svegfr-1 | |
dc.subject | vegfr2 | |
dc.subject | osteopontin | |
dc.subject | biyobelirteç | |
dc.subject.lcsh | R/W - Tıp | tr_TR |
dc.title | Larinks Kanseri’nde Anjiyogenez, Proliferasyon, Hücre Adezyonu ve İnvazyonla İlişkili Biyobelirteçlerin Hastalık Özellikleri ile İlişkisinin Araştırılması | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Larinks skuamoz hücreli karsinomu (LSCC) sık görülen
bir baş boyun kanseri tipidir. Tanı ve tedavi seçeneklerindeki yıllar içerisinde ilerlemeye
rağmen sağkalımda anlamlı artış elde edilememiştir ve halen ciddi bir morbidite ve
mortalite kaynağıdır. Bu durum hastalık tanı ve takibinde kullanılabilecek güvenilir
biyobelirteçlerin bulunması ihtiyacını doğurmaktadır. Bu çalışmaya Mayıs 2018 ile
Şubat 2020 arasında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Kulak Burun Boğaz Anabilim
Dalı’nda primer LSCC tanısı alan 60 hasta ve 20 adet sağlıklı gönüllü dahil edilmiştir.
Bireylerin serum örneklerinde Angiogenin, Endoglin, VEGF, sVEGFR1, VEGFR2, IGFBP-3
ve Osteopontin düzeyleri ELISA yöntemi ile çalışılmıştır. Tüm hastalar prospektif olarak
takip edilmiştir ve biyobelirteç düzeyleri, klinik parametreler, sağkalım ve prognoz
açısından karşılaştırılmıştır. Çalışmaya dahil edilenlerin 76’sı erkek 4’ü kadındır. Genel
yaş ortalaması 62,86 ± 9,6’dır. Ortalama takip süresi 19,5 ± 9,7 aydır. Hasta grubunda
Osteopontin, IGFBP3, VEGF, sVEGFR1, VEGFR2 düzeyleri kontrol grubuna göre anlamlı
olarak yüksektir (sırasıyla p<0,001, p<0,001, p<0,001, p<0,01 ve p<0,01). Herhangi bir
biyobelirteç ile T evresi, lenf nodu metastazı, uzak metastaz ve klinik evre arasında
anlamlı bir ilişki gösterilememiştir. Osteopontin ve sVEGFR-1 düzeyleri lokal rekürrensi
olan vakalarda anlamlı olarak yüksektir (p=0,034 ve p=0,038). En yüksek sensitivite ve
spesifite oranı %81,4 duyarlılık ve %80 özgüllük ile IGFBP3’de izlenmiştir (p<0,001).
Sağkalım analizi yapıldığında 1 yıllık ve 2 yıllık sağkalım oranı sırasıyla %92 ve %85,5
olarak bulunmuştur. sVEGFR-1’in eşik değer üstü değerleri VEGFR-2’nin ise median
değer altındaki değerleri sağkalım açısından kötü prognostik etkiye sahiptir. Sonuç
olarak, araştırılan biyobelirteçlerin bazılarının düzeyleri larinks kanserinde normal
popülasyona göre artmış olsa da tek başına tanı koydurucu değildir. Sağkalımve
rekürrens değerlendirilmesinde Osteopontin, sVEGFR-1 ve VEGFR2 üzerine daha fazla
çalışma yapılması önerilmektedir. | tr_TR |
dc.contributor.department | Temel Onkoloji | tr_TR |
dc.embargo.terms | Açık Erişim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2021-03-18T12:42:38Z | |
dc.funding | Bilimsel Araştırma Projeleri KB | tr_TR |
dc.subtype | workingPaper | tr_TR |