Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorTezer Filik, Fadime İrsel
dc.contributor.authorMutlu, Dilek
dc.date.accessioned2021-02-08T08:41:11Z
dc.date.issued2020
dc.date.submitted2020-08-26
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/23398
dc.description.abstractAlzheimer Disease (AD) is the most common form of dementia in the elderly and with growing of aging population gains importance by means of raising individual disability and the costs of health and daily care settings. Sleep and circadian disruption is a frequently encountered entity in AD and a very common cause of institutionalisation of patients and difficulties in caring. The aim of this study is to investigate the relationship of cognitive performance, hypothalamic volume and sleep-wake habits mostly in early phase of the disease, compared to a control group, in the search of a neuroimaging biomarker availability. From September 2019 to July 2020, 20 patients (prodromal, mild and moderate AD) and 8 control were participated, however due to data availability, 12 patients and 5 control were included in statistical analysis. Study settings are composed of a brain MRI, an actigraphy measurement up to 7 days, neurpsychometric tests and sleep inquiries. In the results of our study, a statistically meaningfull change in hypothalamic volume is not observable in this small sample of population. The only statistically significant difference between groups is in the variable of minimum sleep onset latency which resulted longer in the patient group. Analysis between MCI and mild-moderate AD groups points to an increased minimum sleep efficiency by the increase of disease stage but no significant differences in maximum and average sleep efficiencies which necessitates further investigation. Another result is a tendecy to a better memory test scores with a longer total sleep time. It is also observed that increased sleep fragmentation indicates a worse executive cognitive function, whereas total sleep time measures indicate the reverse. The size of our sample is not sufficient to make general interpretations, however findings observed in our study support the fact that AD tends to cause sleep-wake rhythm disruption. Broader sample-sized studies are needed to demonstrate circadian rhythm disruption patterns in AD with a polisomnographic verification, and to detect a change in hypothalamic volume which is a quite small anatomic structure.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectAlzheimer hastalığıtr_TR
dc.subjectSirkadiyen ritim
dc.subjectSirkadiyen bozukluk
dc.subjectUyku bozuklukları
dc.subjectHipotalamik hacim
dc.subjectKognitif işlev bozukluğu
dc.subjectAktigrafi; alzheimer disease
dc.subjectCircadian rhythm
dc.subjectCircadian disruption
dc.subjectSleep disorders
dc.subjectHypothalamic volume
dc.subjectCognitive dysfunction
dc.subjectActigraphy
dc.subject.lcshSinir sistemitr_TR
dc.titleAlzheimer Hastalığında Sirkadiyen Ritm Değişikliği ve Morfolojik Karşılığının İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetAlzheimer Hastalığı (AH) ileri yaşta gözlenen demansların en sık karşılaşılan formudur. Yaşlanan popülasyon ile birlikte sebep olduğu bireysel engellilik,sağlık ve günlük bakım hizmetlerinin maliyeti ile önemli bir toplum sağlığı sorunudur. Uyku ve sirkadiyen ritim bozuklukları AH’da sıkça karşılaşılan bir antite olup bakım zorluklarının ve bakım merkezine yatırılışların önde gelen sebeplerindendir. Bu çalışmanın amacı, özellikle AH’nın erken döneminde kontrol grubu ile kıyaslanarak kognitif işlevler, uyku alışkanlıkları ve hipotalamik hacim değişikliklerini incelemek; hipotalamus hacminin nörogörüntüleme biyobelirteci olabilirliğini değerlendirmektir. Çalışmaya Eylül 2019 ile Temmuz 2020 arasında merkezimize başvuran 20 hasta (Hafif Kognitif Bozukluk-HKB, hafif ve orta evre AH) ve 8 kontrol dahil edilmiş; ancak veri uygunluğu ve teknik nedenlerle 12 hasta ve 5 kontrol istatistiksel analize alınabilmiştir. Çalışma dahilinde katılımcılara kraniyal manyetik rezonans görüntüleme ve volumetrik hipotalamik hacim ölçümü, 7 güne kadar aktigrafi kaydı, nöropsikometrik testler ve uyku anketleri uygulanmıştır. Çalışmamızın sonuçlarında hipotalamik hacim değerlerinde iki grup arasında istatistiksel anlamlı bir sonuç saptanmamıştır. Gruplar arasında saptanan anlamlı değişiklik sadece minimum uyku latans süresinde olup hasta grubunda daha uzun gözlenmiştir. HKB ve hafif-orta AH grupları arasında yapılan analizde minimum uyku etkinliğinin hastalık evresi ile beraber arttığı gözlenmiş; ancak maksimum ve ortalama uyku etkinliği sonuçlarında bu anlamlılığın gözlenmemiş olması ileri araştırmalar gerektirmektedir. Bellek testlerinde daha iyi skorların daha uzun toplam uyku süresi ile ilişkili olduğu gözlenmiştir. Uyku bölünmesinde artış, kötü yürütücü işlev skorlarına işaret ederken toplam uyku süresi ölçümlerinde tam tersi gözlenmiştir. Örneklemimizin küçüklüğü genelleme yapmak için yetersiz olmakla birlikte çalışmamızda gözlenen sonuçlar AH’nın uyku-uyanıklık ritminde bozukluğa sebep olduğu bilgisini desteklemektedir. AH’da sirkadiyen ritim bozukluğu incelenirken polisomnografik değerlendirmeyle de desteklenmesine, ritim özelliklerinin ve küçük bir anatomik yapı olan hipotalamusun hacmindeki değişikliklerin saptanabilmesi için daha büyük örneklem içeren çalışmalara ihtiyaç vardır.tr_TR
dc.contributor.departmentNörolojitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2021-02-08T08:41:12Z
dc.fundingBilimsel Araştırma Projeleri KBtr_TR
dc.subtypemedicineThesistr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster