Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorDağ, İhsan
dc.contributor.authorBalamir, Füsun
dc.date.accessioned2020-10-02T07:26:56Z
dc.date.issued2020
dc.date.submitted2020-09-04
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/22850
dc.description.abstractABSTRACT BALAMİR, Füsun. Investigating the mediator role of self-efficacy in the relationship between parental acceptance-rejection and psychological symptoms in different faculty students, Master’s Thesis, Ankara, 2020. The aim of this study was to investigate the mediator role of general self-efficacy in the relationship between the parental acceptance-rejection perceived by different faculty students during childhood and psychological symptoms. The sample of the study consisted of 388 students aged 18-30, who studied in various universities in Turkey. The research data were obtained by using Demographic Information Form, Parental Acceptance-Rejection Scale, General Self-Efficacy Scale, and Brief Symptom Inventory. The Pearson Product Moment Correlation was used to evaluate the relationship between the variables, Multivariate Analysis of Variance (MANOVA) was used to determine whether the main variables in the study differed in terms of the faculty attented and indirect effect approach of Hayes (2018) was used to determine the mediator role of self-efficacy in the relationship between parental acceptence-rejection and psychological symptoms. According to the results, there was a positive relationship between perceived parental rejection and psychological symptoms, a negative relationship between self-efficacy and psychological symptoms. As the result of the mediating variable analysis, it was determined that the self-efficacy belief played mediating role in the relationship between perceived maternal and paternal rejection and psychological symptoms. Moreover, the relationship between perceived maternal and paternal rejection and psychological symptoms was mediated by the only beginning dimension of self-efficacy. Finally, self-efficacy beliefs and psychological symptom levels differed in terms of the faculty. The results of the study were discussed on the based on related literatüre. Clinical implications, importance, and limitations of the study were discussed and suggestions for future studies were given. Keywords Parental Acceptance-Rejection, Self-efficacy, Psychological Symptoms, Psychopathologytr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectEbeveyn kabul-redditr_TR
dc.subjectÖz yeterliktr_TR
dc.subjectPsikolojik belirtilertr_TR
dc.subjectPsikopatolojitr_TR
dc.titleFarklı Fakülte Öğrencilerinde Algılanan Ebeveyn Kabul-Reddi ve Psikolojik Belirtiler Arasındaki İlişkide Öz Yeterliğin Aracı Rolünün İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetBALAMİR, Füsun. Farklı Fakülte Öğrencilerinde Algılanan Ebeveyn Kabul Reddi ve Psikolojik Belirtiler Arasındaki İlişkide Öz Yeterliğin Aracı Rolünün İncelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2020. Bu araştırmanın amacı farklı fakültelerde öğrenim gören üniversite öğrencilerinin çocukluk dönemlerine dair algıladıkları ebeveyn kabul reddi ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide genel öz yeterliğin aracılık etkisini incelemektir. Çalışma örneklemini, Türkiye’nin farklı üniversitelerinde öğrenim görmekte olan 18-30 yaş aralığındaki 388 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırma verileri, Demografik Bilgi Formu, Ebeveyn Kabul-Red Ölçeği, Genel Öz Yeterlilik Ölçeği ve Kısa Semptom Envanteri kullanılarak elde edilmiştir. Değişkenler arasındaki ilişkileri değerlendirebilmek amacıyla Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon Analizi’nden, çalışmadaki ana değişkenlerin öğrenim görülen fakülte açısından farklılaşıp farklılaşmadığını belirleyebilmek amacıyla Çok Yönlü Varyans Analizi’nden, ebeveyn kabul reddi ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide öz yeterliğin aracı rolünü belirleyebilmek amacıyla dolaylı etki yaklaşımını temel alan Aracı Değişken Analizi (Hayes, 2018)’nden yararlanılmıştır. Analiz sonuçları değerlendirildiğinde, algılanan ebeveyn reddi ile psikolojik belirtiler arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki, öz yeterlik ile psikolojik belirtiler arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Aracı değişken analizi sonucunda, öz yeterlik inancının algılanan anne ve baba reddi ile psikolojik belirti düzeyleri arasındaki ilişkide aracı rol üstlendiği tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra algılanan anne ve baba reddi ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide öz yeterlik değişkenin sadece başlama boyutunun aracılık etkisi bulunmuştur. Son olarak, öz yeterlik inancının ve psikolojik belirti düzeyinin öğrenim görülen fakülte açısından farklılaştığı saptanmıştır. Çalışmanın sonuçları ilgili alan yazın temelinde tartışılmış, çalışmanın klinik doğurguları, önemi ve sınırlılıkları açıklanmış ve gelecek çalışmalar için öneriler verilmiştir. Anahtar Sözcükler Ebeveyn Kabul-Reddi, Öz Yeterlik, Psikolojik Belirtiler, Psikopatolojitr_TR
dc.contributor.departmentPsikolojitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster