dc.contributor.advisor | Topaloğlu, Haluk | |
dc.contributor.author | Bayındır, Yağmur | |
dc.date.accessioned | 2020-01-17T07:48:07Z | |
dc.date.issued | 2019 | |
dc.date.submitted | 2019-03-22 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/21754 | |
dc.description.abstract | Congenital myopathies are a group of musculoskeletal disorders characterized by the presence of specific morphological features in skeletal muscle fibers, presenting with clinical or genetic heterogenicity, presenting with hypotonia or weakness at birth or early childhood. Recent advances in genetic research have made significant progress in understanding the pathophysiological mechanisms and increased accessibility to next-generation sequencing and whole exome sequencing. The definition of a specific genetic cause in a child with congenital myopathy is now becoming the gold standard in diagnosis, it will become increasingly important with the development of responsible gene specific therapies. Thanks to these developments, new perspectives have been introduced to the classification of congenital myopathies. The use of genetic classification instead of the histopathological classification used since the day it was defined.
In our study, patients diagnosed as congenital myopathy; ages ranging from 3.2 to 31.7 years; 34 (54.8%) male and 28 (45.2%) female were evaluated by clinical and laboratory features, family history, age of diagnosis and waiting time until diagnosis, histopathological diagnosis and genetic analysis. The mean age at the time of diagnosis was 5.7 ± 4.6 (years) and the median waiting period was 31 months. Histopathologically, 13 (21%) of the patients had nemalin myopathy, 7 (11.3%) had core myopathy, 3 (4.8%) had centronuclear myopathy, 3 (4.8%) had CFTD, while 28 (45.2%) did not have specific diagnosis. Muscle biopsy is not procedured in 8 (12.9%) patients. Of the 37 patients, 6 (16.2%) had RYR1, 6 (16.2%) had TTN, 4 (10.8%) had NEB, 2 (5.4%) had PYROXD1, 1 (% 2,7) had MYH6, 1 (% 2,7) had KLHL40, 1 (% 2,7) had SEPN1, 1 (% 2,7) had TPM3, 1 (% 2,7) had ACTA1, 1 (% 2,7) had FBLN2, 1 (% 2,7) had FBLN5, 1 (% 2,7) had BTBD1, 1 (% 2,7) had SLC12A6, 1 (% 2,7) had SLC18A3, 1 (2.7%) had ATP2A1, 1 (2.7%) had TRIM54, 1 (2.7%) had AFG3L2, 1 (%2,7) had CCDC78, 1 (% 2,7) had COL6A3, 1 (% 2,7) had MYOT gene mutation, while the results of genetic analysis of 3 patients were negative. The genetic analysis process of 25 patients is still ongoing. In our study, we tried to obtain clinical clues to guide genetic analysis by comparing the clinical information of the patients with the results of genetic analysis. | tr_TR |
dc.description.tableofcontents | TEŞEKKÜR iii
ÖZET iv
ABSTRACT vi
SİMGELER VE KISALTMALAR ix
ŞEKİLLER DİZİNİ xii
TABLOLAR DİZİNİ xiv
1.GİRİŞ 1
2.GENEL BİLGİLER 3
2.1 Tarihçe 3
2.2 Konjenital Miyopatilerin Genel Özellikleri 3
2.2.1 Sınıflandırma 5
2.2.2 Konjenital Miyopatilerin Epidemiyolojisi ve Klinik Özellikleri 5
2.2.3 Ayırıcı Tanı 7
2.3 Konjenital Miyopati Alt Tipleri 7
2.3.1. Nemalin Miyopati 7
2.3.2. Kor Miyopati 15
2.3.3. Sentronükleer Miyopatiler 21
2.3.4. Anormal Lif Oran ve Büyüklüğüyle Giden Konjenital Miyopatiler 25
2.3.5. Miyozin Depo Miyopatisi 28
3. GEREÇ VE YÖNTEMLER 30
3.1. Hastaların Belirlenmesi ve Çalışmaya Dahil Edilmesi 30
3.2. Klinik Değerlendirmede Kullanılan Parametreler 30
3.3. Histopatolojik Değerlendirmede Kullanılan Parametreler 31
3.4. Genetik Değerlendirmede Kullanılan Parametreler 31
3.5. İstatistiksel Analiz 32
4.BULGULAR 34
4.1. Nemalin Miyopatiler 48
4.1.1. Genel Hasta Dağılımı ve Demografik Bilgiler 48
4.1.2 Nemalin Myopatilerde Genetik Değerlendirme ve Genotip-Fenotip İlişkisinin Belirlenmesi 48
4.2. Kor Miyopatiler 49
4.2.1 Genel Hasta Dağılımı ve Demografik Bilgiler 49
4.2.2 Kor Miyopatilerde Genetik Bulgular ve Genotip-Fenotip İlişkisinin Değerlendirilmesi 49
4.3 Sentronükleer Miyopatiler 50
4.3.1 Genel Hasta Dağılımı ve Demografik Bilgiler 50
4.3.2 Sentronükleer Myopatilerde Genetik Bulgular ve Genotip-Fenotip İlişkisinin Değerlendirilmesi 50
4.4. Konjenital Lif Tipi Uyumsuzluğu (CFTD) 51
4.4.1 Genel Hasta Dağılımı ve Demografik Bilgiler 51
4.4.2 CFTD’de Genetik Bulgular ve Genotip-Fenotip İlişkisinin Değerlendirilmesi 52
4.5 Özgül Tanısı Olmayan Konjenital Myopatiler 52
4.5.1 Genel Hasta Dağılımı ve Demografik Bilgiler 52
4.5.2 Genetik Bulgular ve Genotip-Fenotip İlişkisinin Değerlendirilmesi 52
4.6 Histopatolojik Tanısı Olmayan Konjenital Miyopatiler 54
4.6.1 Genel Hasta Dağılımı ve Demografik Bilgiler 54
4.6.2 Genetik Bulgular ve Genotip-Fenotip İlişkisinin Değerlendirilmesi 55
5.TARTIŞMA 57
5.1 Konjenital Miyopatilerin Genel Özellikleri 57
5.2. Nemalin Miyopatiler 60
5.3 Kor Miyopatiler 63
5.4 Sentronükleer Miyopatiler 65
5.5 Konjenital Lif Tipi Uyumsuzluğu (CFTD) 67
5.6 Özgül Tanısı Olmayan Konjenital Miyopatiler 68
5.7. Histopatolojik tanısı olmayan miyopatiler 71
6.SONUÇLAR VE ÖNERİLER 74
7.KAYNAKLAR 76 | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Konjenital miyopati | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Konu Başlıkları Listesi::Tıp::Sinir sistemi::Sinir sistemi hastalıkları | tr_TR |
dc.title | Konjenital Miyopatilerin Klinik Özelliklerinin Değerlendirilmesi ve Genotip-Fenotip İlişkilerinin Belirlenmesi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Konjenital miyopatiler doğumda ya da erken çocukluk döneminde hipotoni veya güçsüzlük ile bulgu veren, klinik ve genetik heterojenite gösteren, iskelet kası liflerinde spesifik morfolojik özelliklerin varlığı ile karakterize bir kas hastalığı grubudur. Son dönemde genetik araştırmalardaki önemli gelişmeler sayesinde patofizyolojik mekanizmalarının anlaşılmasında önemli ilerleme kaydedilmiştir ve yeni nesil sekanslama ve tüm ekzom sekanslama tetkiklerine ulaşılabilirlik artmıştır. Günümüzde konjenital miyopatili bir çocukta spesifik genetik nedenin tanımlanması tanıda altın standart haline gelmektedir, sorumlu gene özgü tedavilerin geliştirilmesiyle giderek daha da önem kazanacaktır. Bu gelişmeler sayesinde konjenital miyopatilerin sınıflamasına yeni bakış açıları getirilmiştir. Tanımlandığı günden bu yana kullanılan histopatolojik sınıflandırma yerine genetik sınıflandırmanın kullanılması gündemdedir.
Çalışmamızda konjenital miyopati tanısı almış; yaşları 3,2 ile 31,7 yıl arasında değişen; 34’ü (%54,8) erkek ve 28’i (%45,2) kadın 62 olgunun klinik ve laboratuvar özellikleri, aile öyküsü, tanı alma yaşı ve tanı alana kadar geçen bekleme süresi, histopatolojik tanısı ve genetik analiz sonucu değerlendirildi. Olguların tanı anındaki yaş ortalaması 5,7±4,6 (yıl) iken medyan bekleme süresi 31 ay olarak görüldü. Histopatolojik olarak 13 (%21) nemalin miyopati, 7 (%11,3) kor miyopati, 3 (%4,8) sentronükleer miyopati, 3 (%4,8) CFTD vakası mevcutken 28 (%45,2) hastanın özgül tanısının olmadığı ve 8 (%12,9) hastaya kas biyopsisi yapılmadığı görüldü. Genetik analizi sonuçlanmış olan 37 hastanın 6’sında (%16,2) RYR1, 6’sında (%16,2)TTN, 4’ünde (%10,8) NEB, 2’sinde (%5,4) PYROXD1, 1’inde (%2,7) MYH6, 1’inde (%2,7) KLHL40, 1’inde (%2,7) SEPN1, 1’inde (%2,7) TPM3, 1’inde (%2,7) ACTA1, 1’inde (%2,7) FBLN2, 1’inde (%2,7) FBLN5, 1’inde (%2,7) BTBD1, 1’inde (%2,7) SLC12A6, 1’inde (%2,7) SLC18A3, 1’inde (%2,7) ATP2A1, 1’inde (%2,7)TRIM54, 1’inde (%2,7) AFG3L2, 1’inde (%2,7) CCDC78, 1’inde (%2,7) COL6A3, 1’inde (%2,7) MYOT gen mutasyınu saptanırken 3 hastanın genetik analiz sonucunun negatif olduğu görüldü. 25 hastanın genetik analiz süreci halen devam etmektedir. Çalışmamızda hastaların klinik bilgileri ile genetik analiz sonuçları karşılaştırılarak genetik analizi yönlendirecek klinik ipuçları yakalanmaya çalışıldı. | tr_TR |
dc.contributor.department | Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları | tr_TR |
dc.embargo.terms | 6 ay | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2020-07-21T07:48:07Z | |