Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorÖzmen, Füsun
dc.contributor.authorHayran, Yıldız
dc.date.accessioned2019-12-24T12:07:39Z
dc.date.issued2019
dc.date.submitted2019-12-09
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/21371
dc.description.abstractVitiligo is an autoimmune skin diseases characterized by acquired loss of functional melanocytes. Although the pathogenesis of vitiligo remains poorly understood, oxidative stress and autoimmune disregulations are considered to play the main role in the apoptosis of melanocytes along with genetic predisposition. The role of HLA in susceptibility to vitiligo has been investigated in Morocco, India and Brazil. Both HLA class I and II alleles were found to increase in vitiligo patients. The aim of this study in to evaluate HLA profile and total antioxidant capacity (TAC) and their relationship to clinical characteristic of vitiligo patients. Ninety-one vitiligo patients and 100 healthy controls were included in the study. Demographic and disease specific features of the patients were recorded. We analyzed HLA frequencies using polymerase chain reaction-sequence-specific primers (PCR-SSO). Serum TAC levels were measured and compared between vitiligo patients and controls. HLA-A*02 allele frequency was increased (OR=2.2, CI=1.2-4.02, p=0.010), HLA-A*11 (0,39, CI=0.17-0.87, p=0.019) and HLA-DRB1*01 (OR=0.39, CI=0.16-0.92, p=0.029) frequencies were decreased in vitiligo patients. HLA-A*02 allele especially increased the risk of late onset (Vitiligo onset >30 years of age) vitiligo (OR:3.67, 95% CI: 1.63-8.26, p=0.002). HLA-A*26 allele was associated with early onset vitiligo, HLA-DQB1*02 and HLA-DRB1*07 alleles were associated with widespread and early onset vitiligo. Serum TAC levels were similar between vitiligo patients and healthy controls and no significant correlation was observed between TAC levels and diseases charecteristics. TAC levels were significantly lower in patients who did not had a HLA-DRB1*01 alelle. Our study showed that HLA-A*02 increases, HLA-A*11 and HLA-DRB1*01 decreases vitiligo susceptibility in Turkish patients as well as a possible relationship between HLA and TAC.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectVitiligotr_TR
dc.subjectDeritr_TR
dc.subjectHLAtr_TR
dc.subjectOksidatif strestr_TR
dc.subjectTAKtr_TR
dc.titleNon-Segmental Vitiligo ile HLA Genotipi Ve Oksidatif Stres Arasındaki İlişkitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetVitiligo deri, deri ekleri ve mukozalarda keskin sınırlı, depigmente yamalarla karakterize kronik, otoimmün bir hastalıktır. Hastalık etiyolojisi ve patogenezi tam olarak bilinmemekle birlikte genetik olarak yatkın bireylerde çevresel faktörlerin tetiklediği fonksiyonel melanosit kaybının hastalık oluşumundaki esas etken olduğu düşünülmektedir. Çalışmamızda non-segmental vitiligolu hastalarda hastalık aktivitesi, yaygınlığı ile HLA ve oksidatif stresi yansıtan total antioksidan kapasitesi (TAK) arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmaktadır. Ankara Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Dermatoloji Kliniğinde vitiligo tanısıyla takip edilen 91 hasta ve 100 sağlıklı gönüllü çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalarda demografik ve klinik özellikleri kaydedildi. HLA tiplendirimi periferik kandan yapıldı. SSO (Sekans Spesifik Oligonükleotid) PCR (Polymerase chain reaction, Polimeraz Zincir Reaksiyonu) yöntemi ile HLA-A, HLA-DRB1 ve HLA-DQB1 SSO kitleri kullanılarak yapıldı. Hasta ve kontrol grubunda TAK düzeyleri karşılaştırmalı olarak ölçülerek klinik özellikler ile ilişkisi değerlendirildi. Vitiligolu hastalarda HLA-A*02 allel frekansında artış (risk oranı=2,2; %95 GA=1,20-4,02; p=0,010), HLA-A*11 (OR: 0,39; %95 GA: 0,17-0,87; p=0,019) ve HLA-DRB1*01 (OR= 0,39; %95 GA= 0,16-0,92; p=0,029) frekans oranlarında azalma izlendi. HLA-A*02 alleli özellikle geç başlangıçlı vitiligo (hastalık başlangıç yaşı > 30 yaş) riskinde artışa neden olmaktaydı (risk oranı:3,67; %95 GA: 1,63-8,26; p=0,002). HLA-A*26 alleli erken başlangıçlı vitiligo, HLA-DQB1*02 ve HLA-DRB1*07 alleleri yaygın vitiligo ve erken başlangıçlı vitiligo ile ilişkili olduğu gösterildi. Serum TAK düzeyleri vitiligolu hastalar ve sağlıklı kontrollerde benzerdi ve vitiligolu hastalarda TAK düzeyleri ile vitiligo klinik özellikleri arasında herhangi bir ilişki saptanmadı (tüm p>0,05). Ancak serum TAK düzeyleri HLA-DRB1*01 alleli bulunmayan hastalarda belirgin olarak düşüktü. Çalışmamız HLA-A*02 allelinin Türk hastalarda vitiligo yatkınlığını arttırdığını, HLA-A*11 ve HLA-DRB1*01 allellerinin vitiligo için koruyucu olduğunu göstermiş ve HLA-TAK arasındaki olası bir ilişkiyi ortaya koymuştur.tr_TR
dc.contributor.departmentTemel Onkolojitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2019-12-24T12:07:39Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster