Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorDalkara, Turgaytr_TR
dc.contributor.authorErdener, Şefik Evrentr_TR
dc.date.accessioned2015-10-14T10:08:04Z
dc.date.available2015-10-14T10:08:04Z
dc.date.issued2014tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/945
dc.description.abstractPathogenesis of migraine, a significant health issue of our time, has not yet been elucidated. Cortical spreading depression (CSD), associated with migraine aura has been shown in mice to activate neuronal inflammasomes and HMGB1 release and resultant trigeminovascular activation. Considering possibility of a similar process occurring in migraine, we aimed to investigate the venous HMGB1 level during headache attack. HMGB1 level was also studied in jugular venous blood of rats after CSD. In rats, following CSD initiated via two different methods, a significant increase in jugular HMGB1 compared to basal levels was detected after one hour and this increase persisted for three hours following CSD. No significant change in HMGB1 was detected in control group. These findings are consistent with previous clinical studies showing increased levels of cytokines in internal jugular venous blood of patients during migraine. Meanwhile, in migraine patients, when compared with those samples drawn 24 hours and at least 5 days after the end of attack, no significant change in HMGB1 level was found within the first three hours of attack with or without aura. When microvesicle pools were isolated from the serum samples, HMGB1 was detected within those pools, however no significant difference was found between headache and headache-free periods. In conclusion, this study has shown that in rats following CSD, HMGB1 released from brain may be detected in central venous blood within one hour, and we were unable to demonstrate a similar increase in HMGB1 level in peripheral venous blood of patients during migraine attack. This discrepancy between experimental and clinical findings might depend on patient factors or technical issues. In the next phase, if specific analysis of HMGB1 acutely released from brain becomes available, possibly with help of microvesicle pools, it might be probable to better demonstrate the role of HMGB1 and inflammasome activation in migraine pathogenesis, leading to development of reasonable novel therapeutic approaches.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.subjectMigrainetr_TR
dc.titleMigren Atağı Sırasında Serum Inflamazom Aktivasyonu Belirteçlerinin Analizitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.callno2014/1561tr_TR
dc.contributor.departmentoldNöroloji Ana Bilim Dalıtr_TR
dc.description.ozetGünümüzün önemli sağlık sorunlarından biri olan migren hastalığının patogenezi halen bilinmemektedir. Migren aurasını oluşturan kortikal yayılan depresyonun (KYD), nöronal inflamazom aktivasyonuna ve HMGB1 salınımına bağlı olarak trigeminovasküler aktivasyona yol açtığı farede gösterilmiştir. Aynı sürecin insanda migren atağında da rol oynayabileceği fikrinden yola çıkılarak, bir inflamazom belirteci olan HMGB1'in, baş ağrısı atağı sırasında venöz kanda çalışılması amaçlanmıştır. Ayrıca sıçanlarda KYD sonrası juguler ven kanlarında da HMGB1'in değişimi incelenmiştir. Sıçanlarda iki farklı teknikle KYD başlatıldıktan sonra, bazal koşullara göre, juguler HMGB1 düzeyinin, birinci saatte anlamlı olarak arttığı ve takip eden üç saat boyunca bu artışın korunduğu görülmüştür. Kontrol grubunda ise HMGB1'de anlamlı değişim saptanmamıştır. Bulgular bu yönü ile migren atağı sırasında, internal juguler vende sitokinlerin artışını gösteren klinik çalışmalarla uyumludur. Öte yandan, hastalardan auralı veya aurasız migren atağının ilk üç saatinde alınan kan örneklerinde ise, atak bitiminden 24 saat sonra ve en az 5 gün sonra alınan kanlarla karşılaştırıldığında, HMGB1'de anlamlı değişim görülmemiştir. Aynı serumlardan mikrovezikül havuzları izole edildiğinde, bu havuzların içinde ölçülebilir düzeyde HMGB1 saptanmış, ancak migren atağı ve başağrısız dönem arasında yine anlamlı fark görülmemiştir. Sonuç olarak, bu çalışmada, sıçanlarda KYD sonrası beyinden salınan HMGB1'in santral venöz kan ölçümlerine 1 saat içerisinde yansıyabileceği görülmüş olup, bu artış migren hastalarından atak sırasında alınan periferik venöz kanlarda gösterilememiştir. Deneysel ve klinik bulgular arasındaki fark, hastalarla ilişkili veya teknik konulardan kaynaklanıyor olabilir. Yakın gelecekte beyinden salınan ve biyolojik aktivite gösteren HMGB1'in özgül analizinin, belki mikrovezikül havuzlarının da yardımıyla, mümkün olması halinde HMGB1'in ve inflamazom aktivasyonunun migren patogenezinde rolünü daha iyi ortaya konabilir ve migren tedavisine yönelik akılcı yeni hedeflerin oluşturulması sağlanabilir.tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster