Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorTopaloğlu, Rezantr_TR
dc.contributor.authorYıldız, Çiğdemtr_TR
dc.date.accessioned2015-10-14T09:50:38Z
dc.date.available2015-10-14T09:50:38Z
dc.date.issued2013tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/814
dc.description.abstractFamilial Mediterranean fever (FMF) is an autosomal recessive disorder characterized by recurrent attacks of fever and serositis, common in populations of Turkish, Armenian, Arab and Sephardic Jewish origin. The disease is associated with a number of mutations of the MEFV gene, which codes for a protein named “pyrin”. To date 246 variants responsible for the disease were identified in the MEFV gene, one such a variant is E148Q in exon 2 of the gene. The role of E148Q pyrin gene variant in the development of FMF remains inconclusive. Some authors believe it causes the disease, whereas others favor the concept of a noncausative role. The aim of this study performing MEFV gene sequence analysis in order to detect an associated novel mutation/variant; determining the frequency of E148Q allele in healthy society, and ultimately, clarifying the controversy about whether defected E148Q allele causes polymorphism or a mutation resulting in illness. After informed consents were obtained from patients with previously detected homozygous E148Q allele with strip assay and the FMF clinical forms were filled in for those, DNA sequence analysis was performed from peripheral blood samples in order to determine whether there are associated novel or known mutations in other MEFV gene exons or not. E148Q allele frequencies of the parents and that of control group consisting of 100 healthy individuals were determined. 44% (n:8) of the patients were males and 56% (n:10) of the patients were females. Age at the onset of disease was 5±3.7 (median 5) years, age at diagnosis was 8.1±3.4 (median 7) years, and the period between onset and diagnosis was 2.7±2.7 (median 1.5) years. Age at onset was ≤ 5 years at 64.3% (n:9) of the patients, diagnosis age was >6 years at 61.1% (n:11) of patients. Presenting manifestations were abdominal pain (78.5%), fever (71.4%), arthralgia (57.1%), pleuritis (28.5%) and myalgia (7.1%). With colchicine treatment, vii significant decrement in annual number of attacks, duration of attacks and disease activation scores were observed (p<0.05). Full remission in 78.5% (n:11) of patients and partial remission in 21.5% (n:3) were achieved, there were no patients unresponsive to treatment. There were no difference in terms of achievement of full or partial remission, possessing low or moderate disease activation score, living without attack or with >20 attacks/year between groups carrying associated variants (detected as R314R, P369S, R408Q, E474E, Q476Q, D510D, P588P) and those with no associated variants. In control group consisting of 100 healthy individuals, the frequency of E148Q allele was found to be 6.5%. The high frequency of E148Q allele in healthy population and asymptomatic clinic of E148Q homozygous parents do not falsify the hypothesis that E148Q variant is related with disease, considered the symptomatic clinic of 78% of patients homozygous for E148Q, presence of response to colchicine treatment and detection of no associated variant in DNA sequence analysis at those patients.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.subjectFMFtr_TR
dc.titleHomozigot E148q Varyantına Sahip Ailevi Akdeniz Ateşi Vakalarında ve Sağlıklı Toplumda DNA MEFV (Mediterranean Fever) Gen Analizi ve E148q Allel Sıklığının Taranmasıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.callno2013/251tr_TR
dc.contributor.departmentoldÇocuk Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalıtr_TR
dc.description.ozetAAA (Ailevi Akdeniz Ateşi), tekrarlayan ateş ve serozit ataklarıyla karakterize, özellikle Türk, Ermeni, Arap ve Sefardik Yahudi populasyonunda sık görülen bir hastalıktır. Hastalık “pyrin” proteinini kodlayan MEFV genindeki mutasyonlarla ilişkilidir. Günümüze kadar MEFV geninde bu hastalıktan sorumlu 246 variyant tanımlanmıştır ki bunlardan birisi de ekzon 2’deki E148Q’dur. AAA gelişiminde E148Q varyantının rolü belirsizdir. Bazı yazarlar hastalıktan sorumlu olduğunu düşünürken, bazıları da hastalığa neden olmadığını bildirmişlerdir. Bu çalışmanın amacı MEFV gen dizi analizi ile yeni mutasyon/variyant saptamak, sağlıklı toplumda E148Q allel sıklığını belirlemek ve sonuçta E148Q allelinin hastalık nedeni mutasyon mu veya polimorfizm mi olduğu konusundaki çelişkiye açıklık getirmektir. Daha önce strip assay ile E148Q homozigotluğu saptanan hastalardan onam formu alındıktan ve de AAA klinik formu doldurulduktan sonra MEFV geni diğer ekzonlarında yeni veya bilinen mutasyon olup olmadığını belirlemek amacıyla kan alınarak DNA dizi analizi yapıldı. Hastaların anne ve babaları ile 100 sağlıklı kontrol bireyde de E148Q allel sıklığına bakıldı. Hastalarımızın %44’ü (n:8) erkek, %56’sı (n:10) kız olup, ilk şikayet başlangıç yaşı 5±3,7 (ortanca değer 5) yıl, tanı yaşı 8,1±3,4 (ortanca değer 7) yıl, ilk şikayet başlangıcı-tanı yaşı arasındaki süre 2,7±2,7 (ortanca değer 1,5) yıl bulundu. Hastalarımızın %64,3’ünde (n:9) ilk şikayet başlama yaşı ≤5 yaş, %61,1’inde (n:11) tanı yaşı >6 yaş saptandı. Hastalarımızda klinik bulgu olarak sıklık sırasına göre karın ağrısı (%78,5), ateş (%71,4), artralji (%57,1), göğüs ağrısı (%28,5), miyalji (%7,1) gözlendi. Kolşisin tedavisi ile hastaların yıllık atak sayısı, atak süresi ve Hastalık Aktivasyon Skoru (HAS) değerlerinde anlamlı azalma saptandı (p<0,05). Hastalarımızın %78,5’unda (n:11) tam remisyon, %21,5’unda (n:3) kısmi remisyona ulaşıldı, tedaviye yanıtsız hasta yoktu. Hastalarımızda saptanan varyantlar (R314R, P369S, R408Q, E474E, Q476Q, D510D, P588P) açısından tam remisyon/ kısmi remisyona girme, HAS orta /düşük saptama ve AAA atağı olmama/ >20 atak/yıl olma arasında fark saptanmadı. 100 sağlıklı kontrol grupta E148Q allel sıklığı %6,5 olarak saptandı. E148Q varyantının sağlıklı populasyonda yüksek oranda bulunması ve E148Q homozigot ebeveynlerin asemptomatik olmasına rağmen bu varyantı taşıyan hastalarımızın %78’inin semptomatik olması, kolşisin tedavisine yanıt vermesi ve sekans dizi analizinde bu klinikten sorumlu olabilecek yeni bir varyant bulunamaması E148Q varyantının hastalıkla ilişkili olabileceği hipotezi dışlanamamıştır.tr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster