Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKula, Onur Bilge
dc.contributor.authorSorguç, Kutay
dc.date.accessioned2019-07-23T11:38:33Z
dc.date.issued2019
dc.date.submitted2019-05-22
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/7975
dc.description.abstractThe literature science works with many disciplines cooperatively and improves its structure. No longer is it possible to regard literature only as a field for story books, novels or leisure activities. Day by day literature proves that it is indeed a science. World-wide popular books are not only adapted either as movies or TV series, but also analysed as literary and digital versions by the academic world. The reason why literature is a part of our lives is that it enriches its structure with the support of other disciplines; such as psychology, philosophy, sociology, religion and mythology, which proves the fact that they are of importance for literature and that they are an essential part of our lives. Hence, literature helps a person not only to face himself, but also to be a bridge between his past and his future. It transfers the conscious. Derived from the stated idea, in this master’s thesis it is aimed to state out this transfer of conscious in the three plays of the twentieth century. The main objective of this master’s thesis is to demonstrate the motive “magna mater” in other words “the great mother” within the scope of the main figures of the plays of the following playwrights: Friedrich Dürrenmatt’s “The Visit of the Old Lady”, Tennessee Williams’ “Suddenly Last Summer” and Güngör Dilmen’s “I, Anatolia”. The idea of the analysis has been inspired by the archetypal theory of the Swiss Psychologist Carl Gustav Jung. The archetype “the Great Mother” has been analysed upon the perspective of mythology and philosophy within the context of the motives and the symbols belonging to the main figures of the plays. The main objective of this master’s thesis is not only the comparison of the main figures of these plays, which have been written by the authors from three different geographies, but also the proof of the fact that the main figure comprises of the features of the archetype “the Great Mother”.tr_TR
dc.language.isodeutr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectArketiptr_TR
dc.subjectAna tanrıçatr_TR
dc.subjectMitostr_TR
dc.subjectMAagna matertr_TR
dc.subjectArketip teorisitr_TR
dc.subjectMitolojitr_TR
dc.subjectMotiftr_TR
dc.subjectArchetypetr_eng
dc.subjectArchetypal theorytr_eng
dc.subjectGreat mothertr_eng
dc.subjectMythostr_eng
dc.subjectMythologytr_eng
dc.subjectMotivetr_TR
dc.subject.lcshKonu Başlıkları Listesi::Sosyal bilimlertr_TR
dc.subject.lcshKonu Başlıkları Listesi::Felsefe. Psikoloji. Din.tr_TR
dc.subject.lcshKonu Başlıkları Listesi::Dil ve edebiyattr_TR
dc.titleEine Komparatistische Untersuchung Des Motıvs Der „Grossen Mutter" Im Drama Des 20. Jahrhunderts: In Friedrich Dürrenmatts „Der Besuch Der Alten Dame", Tennessee Wıllıams‘ „Suddenly Last Summer" Und Güngör Dilmens „Ben Anadolu"tr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetEdebiyat bilimi birçok disiplin ile ortak çalışarak kendi yapısını zenginleştirir ve geliştirir. Artık günümüzde edebiyatı sadece hikâye kitapları, romanlar okuyarak boş zamanlarımızı doldurduğumuz bir etkinlik olarak göremeyiz. Edebiyat, her geçen gün bir bilim olduğunu ortaya koyuyor. Dünyaca severek okunan çoğu kitabın sinema ya da televizyon dizisi uyarlamaları yapılıyor, akademik çevrelerde hem yazınsal hem de dijital versiyonlarının incelemeleri yapılıyor. Edebiyatın bu kadar etkin bir şekilde hayatımızın içinde olmasının sebebi, hiç kuşkusuz diğer disiplinlerden de besleniyor olmasıdır. Psikoloji, felsefe, sosyoloji, din ve mitoloji gibi her biri ayrı bir inceleme alanına sahip bu alanların, edebiyatın günümüzdeki şeklini almasında çok önemli bir yere sahip oldukları gerçeğini kanıtlar niteliktedir. İnsanın kendisiyle en iyi şekilde yüzleşmesini sağlar edebiyat. Geçmişiyle geleceği arasında köprü kurmasına vesile olur. Bilinç aktarımı sağlar. Bu düşünceden yola çıkarak bu yüksek lisans tezinde 20. yüzyılın seçkin eserleri arasından seçilmiş olan tiyatro eserlerindeki bu bilinç aktarımının nasıl gerçekleştirildiğinin gözler önüne serilmesi amaçlanmaktadır. Friedrich Dürrenmatt’ın „Yaşlı Kadının Ziyareti“, Tennessee Williams’ın „Geçen Yaz Birdenbire“ ve Güngör Dilmen’in „Ben, Anadolu“ eserlerindeki ana karakterlerin „Ana Tanrıça (die Große Mutter)“ motifinin incelenmesi bu yüksek lisans tezinin ana konusunu oluşturmaktadır. Bahsi geçen motifin incelenmesi fikri İsviçreli Psikiyatr Carl Gustav Jung’un öne sürdüğü Arketip Teorisi’nden edinilmiştir. „Ana Tanrıça (die Große Mutter) arketipi, seçilen eserlerin ana karakterlerinin ortaya koyduğu motifler ve semboller, mitolojik ve felsefe açılardan incelenmektedir. Üç farklı coğrafyanın yazarları tarafından oluşturulan bu eserlerin ana karakterlerinin birbirleriyle karşılaştırılması, ana tanrıça arketipin özelliklerinin taşıdıklarının kanıtlanması bu yüksek lisans tez çalışmasının amacıdır.tr_TR
dc.contributor.departmentAlman Dili ve Edebiyatıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift-
dc.identifier.ORCIDhttps://orcid.org/0000-0002-3052-9402tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster