Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorArzu Ayhan, Eminetr_TR
dc.contributor.authorYeşilırmak, Aysuntr_TR
dc.date.accessioned2015-10-14T09:38:31Z
dc.date.available2015-10-14T09:38:31Z
dc.date.issued2014tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/768
dc.description.abstractFollicular lymphoma (FL) is a mature B cell lymphoma thougt to arise from germinal center B cells and is the second most common subtype of non-Hodgkin lymphoma (NHL). Cure of FL is a significant problem and in fact it is thought to be incurable with standart chemotherapy modality. The recently identified genetic lesion of FL, constitute potential new therapies against FL. The aim of this study to examine the immunohistochemical expression of BCL2, EZH2 and EPHA7 and define this BCL2 negative subgroup among our follicular lymphoma cases. In the scope of this study, 102 biopsy specimens from 98 patients diagnosed as FL in Hacettepe University Department of Pathology in 2000 – 2014, were re-evaluated. 28,4% of the cases were grade 1 FL, 39,2% were grade 2 FL and 32,4% were grade 1-2 FL. The clinical and demographic data of patients were obtained from our patients' database. The immunohistochemical study was performed on representative blocks of tissues for BCL2 clone 100/D5, BCL2 clone E17, BCL2 clone SP66, EZH2 ve EPHA7 expression levels. Later, tissue microarrays were prepared, containing tumor tissue samples of 40 cases which were seen to be negative or partially positive with either of the 3 BCL2 clones used. BCL2 break-apart was investigated by in-situ hybridization on sections from the microarray. It was seen that patients with bone marrow involvement had a better prognosis than those without bone marrow involvement. BCL2 positivity was seen to differ with respect to the BCL2 clone used (clone 100/D5 21,6%, clone E17 14,7% and clone SP66 8,8%). BCL2 clone SP66 turned out to be the one with least negative results and least affected by poor fixation. None of the 27 cases in which FISH analysis gave results demonstrated breaks or amplification in BCL2. This could a result of lower frequency of BCL2 translocation in our case group than in those of Western population. EZH2 was found to be positive in 91.2% of the cases (93/102 cases) and EPHA7 loss was detected in 14.7% of the cases (15/101 cases). %80 of centrocytes and %40 of centroblasts in germinal centers are found to be nuclear positive with EZH2 (This rate is higher than expected Ki-67 levels in germinal centers). We thus came to the conclusion that immunohistochemistry of BCL2, EZH2 and EPHA7 may have a role in the future in directing targeted therapy of FL.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.subjectLymphomatr_TR
dc.titleFoliküler Lenfomaların ve Yeni Tanımlanmış Bcl2 Negatif Alt Grubunun Epha7, Ezh2 Ekspresyonu ve Bcl2 Break-Apart Açısından Analizi, Sonuçlarının Karşılaştırılması ve Histopatolojik Korelasyonutr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.callno2014/1581tr_TR
dc.contributor.departmentoldTıbbi Patoloji Ana Bilim Dalıtr_TR
dc.description.ozetFoliküler Lenfoma (FL) germinal merkez B hücrelerinden köken aldığı varyasılan matür B hücreli bir lenfomadır ve Non-Hodgkin lenfomaların ikinci en sık tipidir. FL'ları iyileştirmek belirgin bir klinik problemdir, çünkü standart kemoterapi yaklaşımı ile tedavi edilemez olduğu düşünülmektedir. FL'nın son zamanlarda tanımlanan genetik lezyonları, potansiyel yeni ilaç tedavi seçenekleri oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı kendi bölümümüzde FL tanısı almış hastaların doku örneklerinde hedefe yönelik tedavide gündeme gelecek olan BCL2, EPHA7 ve EZH2 ekspresyon durumunu incelemek, BCL2 negatif alt grubu tanımlamak ve bu grubun gerek bu belirteçler gerekse BCL2 break-apart açısından farklı olup olmadığını araştırmaktır. Bu çalışma kapsamında Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Patoloji Anabilim Dalı'nda 2000 – 2014 yılları arasında FL tanısı almış 98 hastanın 102 adet biyopsi örneği yeniden değerlendirilmiştir. Olguların %28,4'ü derece 1 FL, %39,2'si derece 2 FL ve %32,4'ü derece 1-2 FL tanısı almıştır. Hastaların klinik ve demografik verileri hasta veri tabanından elde edilmiştir. Yapılan incelemede biyopsi örneklerinde seçili temsili bloklardan elde edilen kesitlerde immünohistokimyasal yöntemle BCL2 klon 100/D5, BCL2 klon E17, BCL2 klon SP66, EZH2 ve EPHA7 ekspresyonuna bakılmıştır. Daha sonra BCL2 antikorunun herhangi biri ile negatif ya da parsiyel pozitif olan 40 olguya ait tümör materyalini içeren doku mikro-dizinleri hazırlanmıştır. Bundan elde edilen kesitte in-situ hibridizasyon yöntemi ile BCL2 break-apart durumu araştırılmıştır. Kemik iliği tutulumu olmayan hastaların genel sağkalım sürelerinin tutulumu olan hastalara göre daha uzun olduğu görülmüştür. BCL2'nin farklı klonları ile BCL2 negatif FL oranının değişkenlik gösterdiği saptanmıştır (klon 100/D5 %21,6, klon E17 %14,7 ve klon SP66 %8,8). BCL2 klon SP66 fiksasyondan en az etkilenen ve en yüksek pozitiflik oranına sahip olan olarak ortaya çıkmıştır. FISH çalışılan örneklerden 27 tanesinden sonuç elde edilmiştir. Bu 27 örneğin hiçbirinde BCL2 break veya amplifikasyon saptanmamıştır. Bu durum BCL2 translokasyon sıklığının bizim vaka grubumuzda Batı toplumlarında bildirileninkinden daha az olabileceği olasılığını akla getirmektedir (bazı Asya toplumlarından bildirilen daha düşük oranlara benzer olarak). EZH2 immünohistokimyasal olarak çok yüksek oranda pozitif bulunmuştur (93/102 vaka, %91,2). EZH2 ile germinal merkezde bulunan sentrositlerin %80 kadarı, sentoblastların ise %40 kadarı nükleer pozitif boyanmıştır (Bu oranlar germinal merkez hücrelerinde beklenen Ki-67 değerinden daha yüksektir). Vakaların %14,7'sinde EPHA7 ile kayıp saptanmıştır (15/101 vaka). Hedefe yönelik tedaviler açısından EZH2 ve EPHA7 ekspresyonunun immünohistokimya gibi rutin bir yöntemle bakılabileceği, ayrıca ilerde hem prognostik hem de tedavi yönlendirici olarak kullanıbileceğini düşünmekteyiz.tr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster