Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorAhmet Atay, Özgürtr_TR
dc.contributor.authorCevher Resul (Hıkmat Jawhar Rasool) Al-Asaadı, Hikmettr_TR
dc.date.accessioned2015-10-14T09:34:07Z
dc.date.available2015-10-14T09:34:07Z
dc.date.issued2015tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/750
dc.description.abstractA uniform definition of a partial Anterior Cruciat Ligament (ACL) tear does not exist and its diagnosis remains clinically challenging. İn partial ACL injuries, preserving the remnant will potentiate the healing of the ligament, and many authors advocating remenant presevation during repair. Knowledge about the anatomy and biomechanics of ACL have been established. Double bundle,single-bundle reconstuction and biological repairs like techniques has been developed. İn partial ACL tear decision of remnant preservation and repairing techniques should be linked with ultrasrtructural changes of preserved tissue. Many studies described different histological phases and ultrastuctural features after complete ACL tear in humans but the ultrastuctural analysis of partial ACL tears has not been established yet.The purpose of this study is determining the ultrastructural changes after parial tear and evaluate healing potential of ACL remnant. İn our study 8 patients in study group and 2 patients in control group(intact ACL) totaly 10 patient were included. İn study group patients with traumatic knee instability (4 male and 4 female), mean age 33 (26-45 years) , the avarage time from injury to the surgury was 4 mounths ( 2-6 months) and all patients diagnosed on partial tear by arthroscopic knee examination. Aftre the diagnosis of partial ACL tear will be established we took a sample from the remnant bandle that have bony attachment to the femur at distance of 6-7mm then we sent the samples to Anatomy Department to be analaysed by electron microscopy. Also we took a samples from intact ACL(control group) from 2 patients whoes undergo arthoscopy for meniscus tear to be analyse by electron microscop and determined the ultrastructural features, The results of study group showed signifgant increase in fibroblasts, perifibroblastic edema, numerous intracellular vacuoles were seen in the fibroblasts and fibrocytes and in some areas irregularity of collagen fibers were observed. In control group, normal fibroblasts, fibrocytes and collagen fibers were observed. As aresult of our study,after partial tear and during arthroscopic examination macroscopicly the injuried ligament have a continuity with attachment side,but by microscopic examination there is evidence of injury,at the same time the increasing in fibroblast numbers shows the potential of the remnant ligament to healing.İn conclusion these results shows significance of preserving the remnant ligament during any repair techniques.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.subjectAnterior cruciat ligament parial tearstr_TR
dc.titleParsiyel Ön Çapraz Bağ Yaralanmalarında Ultrastrüktürel Değişikliklertr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.callno2015/1876tr_TR
dc.contributor.departmentoldOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalıtr_TR
dc.description.ozetParsiyel ÖÇB yaralanmasını tarif eden üniform bir tanım yok, günümüzdede klinik olarak parsiyel rüptürü tanımlamak zordur. Parsiyel ÖÇB yaralanmasında bağın yapışma yeri ile devamliliğini korumakta, kalan bağın iyleşme potansiyeli olduğunu ve bağı koruyarak tamir edilmesini savunan çalışmalar mevcuttur. Günümüzde ÖÇB’ın anatomisi ve biomekaniğini iyi anlaşılmıştır, çift bant, tek bant ile rekonstrüksiyon ve biyolojik onarım gibi bir çok tamir tekniği geliştirilmiştir. Parsiyel rüptürde bağın korunması ve tamir tekniğinin belirlenmesi bağda gelişen ültrastrüktürel değişiklikler ve iyileşme potansiyeli ile bağlantılı olmalıdır. Tam kat ÖÇB rüptüründe gelişen ültrastrüktürel değişiklikler ve iyileşme aşamaları tanımlanmıştır, ancak parsiyel rüptürde bağda olan ultrastrüktürel değişiklikler henüz tanımlanmamış. Bu çalışmanın amacı parsiyel ÖÇB rüptürlerinde, remnant bağın ultrastrüktürel özelliklerini incelemek ve oluşan değişiklileri değerlendirerek iyileşmenin olup olmadığını belirlemektir. Çalışmamıza toplam 10 hasta alındı (deney grubu 8 hasta ve kontrol grubu (ÖÇB intakt olan) 2 hasta) . ÖÇB yaralanma şüphesi olan (4 erkek – 4 kadın) hastaların ortalama yaşları 33 (21- 45) idi. Yaralanma ile cerrahi arası ortalama 4 ay (2-6 ay) vardı. Hastaların artroskopik diz eklem muayenesi yapıldı, sırasında ÖÇB klavuz ile retrakte edildi ve 8 hastada da femoral yapışma yerinden parsiyel olarak rüptüre olduğu görüldü. Bağın kalan kısmının yapışma yeri ile devamlılığı izlendi. Daha sonra alınan doku yeri tespit edildi ve remnant bağ’ın femoral yapışma yerinden 6-7 mm uzaklıktan mikroskopik inceleme için örnek alındı, örneklerin Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı’nda elektron mikroskop ile ultrastrüktürel açıdan incelenmiştir. Sonucta (8 hastada da) benzer görüntü elde edilmiştir. Fibroblastlarda artış, fibrolastlar içerisinde periselüler ödem (perifiboblastik ödem), fibroblast ve fibrositlerde hücre içi çok sayıda vakuoller izlenmiştir. Ek olarak kollajen liflerde yer yer düzensizlik yer yer seyreklik görülmüştür. Kontrol grubunda ise Fibroblastlar, fibrositler ve kollajen lifleri normal görülmüştür. Sonuç olarak çalışmamızda yaralanan dizlere yaptığmız artroskopi muayenede ÖÇB’ın yapışma yeri ile devamliliği mevcuttur fakat parsiyel olarak yaralanmıştır. Bağdan aldığımız örneklerin elektron mikroskop incelemesinde hasarlı olduğunu gördüldü. Fakat fibroblastlarin artması bir iyileşme kapasitesi olabileceği göstermektedir.Bu sonuca dayanarak parsiyel ÖÇB yaralanmalarında kalan remnantı koruyarak bağın tamiri yapılmasında faydalı olabileceğini düşünmekteyiz. .tr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster