Show simple item record

dc.contributor.advisorGökhan Demirkıran, Haliltr_TR
dc.contributor.authorEmre Baş, Cantr_TR
dc.date.accessioned2015-10-14T09:34:07Z
dc.date.available2015-10-14T09:34:07Z
dc.date.issued2014tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/748
dc.description.abstractAIS is a mulitfactoriel disease. Understanding pathogenesis of the disease may be helpful in treatment for preventing the disease and progression of the curve. We investigated etiopathogenesis of AIS and effects of the pharmological agents in scoliosis incidence and progression of the curve. Also the effects of bipedality on the sagital spine deformities and pelvis anthropometry. One hundred and fifty eight mice were transported to out facility when they can be seperated from their parents (3 weeks-old). Except for 28 mice all of them were rendered bipedal with forelimb and tail amputation. All of them were seperated to groups according to pharmological agents: quadripedal control group, bipedal control group, raloxifen group, nitric oxide group, ostrogen group. Bone dansitometry measurements and X rays were obtained at 5., 20. and 40. weeks. Spesific numbers of mice were sacrified for spine samples to send relevant centres. Deformities were analyzed for both scoliosis incidence and curve angles. Lower limit for scoliosis Cobb angle was 5 degrees. There was no difference in scoliosis incidence (p=0.528 and p=0.132). At 40. week because of insufficient numbers of samples, there was no comparement between groups, but the scoliosis incidence was % 100 in quadripedal control group. Raloxifen group had similar scoliosis incidence and curve degrees at 20. and 40. week. Thoracal kyphosis was 57.2 ± 12.3 at 5. Week in 24 mice, 53.4 ±13.9 at 20. Week in 111 mice and 47,7 ±9.4 degrees at 40. Week in remaining 56 mice. Bipedal group had lower thoracal kyphosis degrees than quadripedal group. Spinosacral angle was 80.5 ± 27.5 at 5. Week in 24 mice, 48.2 ± 10.3 at 20. Week in 111 mice and 60.4 ± 12 degrees at 40. Week in remaining 56 mice. Bipedal group had lower spinosacral degrees than quadripedal group. These were thought to be relevant to bipedality. Pelvic incidence was 12.3 ± 7.3 at 5. Week in 24 mice, 16.3 ± 7.3 at 20. Week in 111 mice and 13.5 ± 8.1 degrees at 40. Week in remaining 56 mice. Bipedal group had lower pelvic incidence degrees than quadripedal group probably because bipedality lowers pelvic volume. Estrogen receptor β values was similar in all groups in immunohistochemical investigation. Calmodulin receptor levels were higher in bipedal control group. With this study we showed that Raloxifen prevents the progression of experimental scoliosis.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.subjectAdolescent idiopathic scoliosistr_TR
dc.titleCerrahi Olarak Bipedal Hale Getirilmiş C57B16 Fare Soyunda Raloksifen Östradiol ve Nitrikoksit Tedavisinin İdiopatik Skolyoz Gelişimine Etkileritr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.callno2014/1562tr_TR
dc.contributor.departmentoldOrtopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalıtr_TR
dc.description.ozetAIS multifaktöriyel bir hastalıktır. Patogenezinin bilinmesi hastalığın önlenmesinde ve deformitenin ilerlemesinde kullanılabilecek tedavileri belirleyebilir. Biz yaptığımız çalışma ile AİS etiyolojisini ve farmakolojik ajanların bipedal hale getirilmiş C57Bl6 skolyoz insidansı ve eğrilik ilerlemesi üzerine etkilerini araştırdık. Aynı zamanda bipedalitenin omurga sagital plan deformiteleri ve pelvis antropometrisi üzerine etkilerini araştırdık. Yüz yirmisekiz tane C57B16 fare temin edilerek annelerinden güvenle ayrılabilecek zamana gelince (3 haftalıkken) tesisimize getirildi. Yirmi sekiz hayvan dörtayaklı bırakılırken diğerleri tesise varır varmaz ön ayak amputasyonuna ve kuyruklarının kesilmesine maruz bırakıldı. Sonrasında fareler 5 gruba ayrıldı: Kuadripedal kontrol, Bipedal kontrol, Raloksifen verilen bipedal grup, Östrojen verilen bipedal grup, Nitrikoksit verilen bipedal grup. Beşinci, 20. ve 40. haftalarda farelere ön-arka ve yan skolyoz röntgenleri, KMD ölçümleri yapıldı. Belirli sayıda fare sakrifiye edilerek bilgisayarlı tomografi çekildi, büyüme plağı analizi ve reseptör açısından incelenmek üzere ilgili merkezlere gönderildi. Deformiteler hem açısal olarak hem de insidans bakımından değerlendirildi. Beşinci ve 20. haftalarda 5 derece Cobb açısı için sınır kabul edildi. Gruplar arası skolyoz insidansı açısından anlamlı fark bulunamadı (p=0.528 ve p=0.132). Kırkıncı haftada ise örnek sayısındaki azlık nedeniyle gruplar kıyaslanamadı ama kuadripedal grupta skolyoz oranı % 100. Raloksifen grubunda hem insidans hem de eğrilik derecesi 20. ve 40. haftalarda benzer seviyede kaldı. Torakal kifoz açısından değerlendirildiğinde farelerin tamamına bakıldığında 5. haftada 24 farede ortalama torakal kifoz açısı 57.2 ± 12.3 derece, 20. haftada kalan 111 farede ortalama torakal kifoz açısı 53.4 ± 13.9, 40. haftada kalan 56 farede ortalama torakal kifoz açısı 47.7 ± 9.4 derece ölçüldü. Gruplar arasında bipedal grubun torakal kifozdaki düşüşe belirgin etkisinin olduğu görüldü. Farelerin tamamına bakıldığında 5. haftada 24 farede ortalama spinosakral açı 80.5 ± 27.5 derece, 20. haftada kalan 111 farede ortalama spinosakral açı 48.2 ± 10.3, 40. Haftada kalan 56 farede ortalama spinosakral açı 60.4 ± 12 derece ölçüldü. Bipedal grupta kuadripedal gruba göre 20. ve 40. haftalarda ortalama değerler daha düşüktü. Torakal kifozda ve spinosakral açıdaki bu düşüşler bipedal kalmanın daha erekte bir omurga ile sonuçlanacağını düşündürüyor. Farelerin tamamına bakıldığında 5. haftada 24 farede ortalama pelvis eğimi 12.3 ± 7.3 derece, 20. haftada kalan 111 farede ortalama pelvis eğimi 16.3 ± 7.3, 40. Haftada kalan 56 farede ortalama pelvis eğimi 13.5 ± 8.1 derece ölçüldü. Bipedal grupta ağırlıklı olarak kuadripedal gruba göre değerlerin düşük olması pelvis hacminin bipedal kalma ile düştüğünü gösterdi. IHK boyamalara bakıldığında ise östrojen reseptör β değerleri gruplar arasında anlamlı bir fark oluşturmadı. Calmodulin reseptör seviyeleri ise bipedal kontrol grupta daha yüksek seviyelerde çıktı. Bu çalışma ile raloksifenin deneysel olarak oluşturulan skolyoz ilerlemesini engellediğini gösterdik.tr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record