Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorGümüşel, Belma
dc.contributor.advisorErkekoğlu, Pınar
dc.contributor.authorTan, Erhan
dc.date.accessioned2019-05-30T10:39:17Z
dc.date.issued2019
dc.date.submitted2019-04-03
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/7413
dc.description.abstractBisphenol A (BPA) is a chemical compound that is used in the production of polycarbonates and epoxy resins. Humans are widely exposed to this compound by oral, inhalation and dermal routes in daily life. It is known to have estrogenic effects and is considered to be an endocrine disruptor. In recent studies, it has been stated that BPA could affect thyroid homeostasis, thyroid hormone production and interact with thyroid hormone receptors. Thyroid along with kidney, is the highest selenium containing tissue. Selenium is an essential trace element which is primarily by diet. Selenium is present in the structure of deiodinases, which have roles in thyroid hormone synthesis. In addition, as being a part of antioxidant selenoproteins, it protects the thyroid gland against oxidative stress. When organic and inorganic selenocompounds are taken at physiological doses, they can be protect the organism against the hazardous effects of several chemicals. In this thesis, we aimed to investigate the toxic effects of BPA on human papillary thyroid cancer cell line (B-CPAP) and the modifying effects of selenium supplementation against BPA toxicity. We evaluated the cytopathological changes, cytotoxicity, oxidant/antioxidant parameters and apoptosis caused by BPA on B-CPAP cells. Moreover, the protective roles of inorganic selenium (sodium selenite, SS) and organic selenium (selenomethionine, SM) were also assessed. Data have shown that BPA caused oxidative stress, elevated intracellular ROS and lipid peroxidation levels and decreases in total glutathione (GSH) levels in B-CPAP cell line. In addition, BPA also led to cytopathological alterations and apoptosis in these cells. Our findings suggest that selenocompounds could reduce the cytopathological changes, oxidant/antioxidant status alterations and apoptosis induced by BPA. We can conclude that one of the underlying mechanisms in the toxic effects of BPA in B-CPAP cells is oxidative stress. Inorganic and organic selenocompounds can be partially protective against BPA toxicity by their antioxidant functions in thyroid cells.tr_TR
dc.description.sponsorshipHacettepe Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından desteklenmektedir. Proje no: TYL-2018-17076tr_TR
dc.description.tableofcontentsONAY SAYFASI iii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv ETİK BEYAN v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER VE KISALTMALAR xiii ŞEKİLLER xvi TABLOLAR xviii 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 4 2.1. Bisfenol A 4 2.1.1. Bisfenol A’nın Kullanım Alanları 4 2.1.2. Bisfenol A’ya Maruziyet Yolları 5 2.1.3. Bisfenol A’nın Organizmadaki Yazgısı 6 2.1.4. Bisfenol A’nın Toksisitesi 7 2.1.5. Bisfenol A ve Tiroid 10 2.2. Selenyum 12 2.2.1. Selenyumun Kaynakları 12 2.2.2. Selenyumun Organizmadaki Yazgısı 13 2.2.3. Selenoproteinler 16 2.2.4. Selenyum ve Tiroid 18 2.3. Tiroid 19 2.4. Oksidatif Stres 22 2.4.1. Serbest Radikaller 22 2.4.2. Reaktif Oksijen ve Azot Bileşikleri 22 2.4.3. Lipit Peroksidasyonu 24 2.4.4. Glutatyon 26 2.5. Apoptoz 28 2.6. Bisfenol A ve Tiroid Homeostazına İlişkin Çalışmalar 31 2.6.1. In vitro çalışmalar 31 2.6.2. In vivo çalışmalar 36 2.6.3. Epidemiyolojik çalışmalar 39 3. GEREÇ VE YÖNTEM 41 3.1. Kullanılan Kimyasal Maddeler 41 3.2. Kullanılan Araç ve Gereçler 42 3.3. Çalışmada Kullanılan Hücre Hattı 43 3.4. Çalışmada Kullanılan Çözeltilerin Hazırlanması 43 3.4.1. Bisfenol A Çözeltisinin Hazırlanması 43 3.4.2. Selenometiyonin ve Sodyum Selenit Çözeltilerinin Hazırlanması 43 3.4.3. Hücre Kültüründe Kullanılan Çözeltilerin Hazırlanması 44 3.4.4. B-CPAP Hücrelerinin Lizis İşleminde Kullanılan Çözeltiler 44 3.4.5. MTT (3-(4,5-dimetiltiazol-2-il)-2,5-difeniltetrazolyum bromür) Yöntemi ile Sitotoksisitenin Belirlenmesinde Kullanılan Çözeltiler 44 3.4.6. Glutatyon Peroksidaz 1 Aktivitesi Tayini İçin Kullanılan Çözeltiler 45 3.4.7. Protein Tayininde Kullanılan Çözeltiler 46 3.4.8. Reaktif Oksijen Bileşikleri Tayininde Kullanılan Çözeltiler 46 3.4.9. Total Glutatyon (GSH) Tayininde Kullanılan Çözeltiler 47 3.4.10. Lipit Peroksidasyonu Tayininde Kullanılan Çözeltiler 48 3.4.11. TUNEL Tayininde Kullanılan Çözeltiler 49 3.4.12. Kaspaz 3 Tayininde Kullanılan Çözeltiler 49 3.4.13. Kaspaz 8 Aktivitesinin Belirlenmesinde Kullanılan Çözeltiler 50 3.4.14. Işık Mikroskobu İncelemelerinde Kullanılan Çözeltiler 51 3.5. Yöntemler 52 3.5.1. In vitro Hücre Kültürü 52 3.5.2. Çalışma Grupları 52 3.5.3. Hücrelerin Çözülmesi ve Dondurulması 53 3.5.4. Hücrelerin Pasajlanması 54 3.5.5. Hücre Sayımı İşlemi 55 3.5.6. B-CPAP Hücrelerinin Lizisi ve Fraksiyonlanması 56 3.5.7. B-CPAP Hücrelerinde 3-(4,5-Dimetiltiyazol- 2- il)-2,5– Difeniltetrazolyum bromür Yöntemi ile Sitotoksisitenin Belirlenmesi 57 3.5.8. Glutatyon Peroksidaz 1 Aktivitesinin Ölçümü 59 3.5.9. Protein Miktarının Belirlenmesi 60 3.5.10. Hücre İçi Reaktif Oksijen Bileşiklerinin Belirlenmesi 62 3.5.11. Total Glutatyon Düzeylerinin Belirlenmesi 63 3.5.12. Lipit Peroksidasyonunun Belirlenmesi 65 3.5.13. Mikroskobik İncelemeler 66 3.5.14. TUNEL Analizi 67 3.5.15. Kaspaz 3 Düzeylerinin Ölçümü 68 3.5.16. Kaspaz 8 Aktivitesinin Belirlenmesi 70 3.5.17. İstatistiksel Değerlendirme 72 4. BULGULAR 73 4.1. Sitotoksisitenin belirlenmesi 73 4.2. Glutatyon Peroksidaz Aktivitesinin Ölçümü 74 4.3. Deney Gruplarında Hücre Canlılıklarının Belirlenmesi 76 4.4. Hücre İçi Reaktif Oksijen Bileşiklerinin Belirlenmesi 78 4.5. Total Glutatyon Düzeylerinin Belirlenmesi 79 4.6. Lipit Peroksidasyonunun Belirlenmesi 80 4.7. Mikroskobik Bulgular 81 4.7.1. Faz Kontrast Mikroskobu Bulguları 81 4.7.2. Işık Mikroskobu Bulguları 82 4.8. Apoptotik Analizler 84 4.8.1. TUNEL Analizi 84 4.8.2. Kaspaz 3 Düzeyleri 86 4.8.3. Kaspaz 8 Aktiviteleri 87 5. TARTIŞMA 89 5.1. Hücre Canlılığı 91 5.2. Oksidatif Stres 93 5.2.1. ROS indüksiyonu 93 5.2.2. Total Glutatyon Düzeyleri 95 5.2.3. Lipit Peroksidasyonu 97 5.3. Mikroskobik incelemeler 98 5.3.1. Işık Mikroskobu İncelemeleri 98 5.4. Apoptotik Parametreler (TUNEL, Kaspaz 3, Kaspaz 8) 99 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 104 7. KAYNAKLAR 107 8. EKLER 123 EK-1. Tez Çalışması ile İlgili Bildiriler 123 EK-2. Dijital Makbuz 124 EK-3. Orijinallik Raporu 125 9. ÖZGEÇMİŞ 126tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectBisfenol Atr_TR
dc.titleTiroid Hücrelerinde Bisfenol A’nın Toksik Etkileri ve Selenyum Bileşiklerinin Koruyucu Rolünün Değerlendirilmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesisen
dc.description.ozetBisfenol A (BPA) polikarbonatların ve epoksi reçinelerinin üretiminde kullanılan bir kimyasal maddedir. İnsanlar, bu maddeye gündelik yaşamda oral, inhalasyon ve dermal yolla yaygın olarak maruz kalır. Östrojenik etkileri olduğu; endokrin bozucu bir madde olarak değerlendirildiği bildirilmektedir. Son yıllarda yapılan çalışmalarda BPA’nın tiroid bezinin homeostazını ve tiroid hormon üretimini etkileyebildiği ve tiroid hormon reseptörleriyle etkileşebildiği belirlenmiştir. Tiroid, birim ağırlık başına böbrekle birlikte selenyum içeriği en yüksek olan dokudur. Selenyum başlıca diyetle alınan esansiyel bir eser elementtir. Tiroid hormon sentezinde görev alan deiyodinazların yapısında bulunur. Ayrıca, yapısında bulunduğu antioksidan selenoproteinler ile tiroid bezini oksidatif strese karşı korur. Organik ve inorganik formdaki selenyum bileşiklerinin fizyolojik dozlarda alımı, organizmada birçok kimyasalın oluşturduğu zararlı etkilere karşı koruyucu olabilir. Sunulan bu tez çalışmasında, BPA’nın insan papiller tiroid kanseri hücre hattı (B-CPAP) üzerindeki toksik etkileri ve BPA toksisitesi üzerinde selenyumun suplemantasyonunun modifiye edici etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. BPA’nın B-CPAP hücrelerinde oluşturduğu sitopatolojik değişiklikler, sitototoksisite, oksidan/antioksidan parametreler ve apoptoz değerlendirilmiş; BPA ile birlikte inorganik selenyum (sodyum selenit, SS) ve organik selenyum (selenometionin, SM) uygulamasının olası koruyucu rolü belirlenmiştir. Elde edilen bulgular, BPA’nın B-CPAP hücrelerinde oksidatif stres oluşumuna, hücre içi ROS düzeylerinde ve lipit peroksidasyonda artışa ve total glutatyon (GSH) düzeylerinde azalmaya yol açtığını göstermektedir. Ayrıca, BPA’nın bu hücrelerde sitopatolojik değişimlere ve apoptoza neden olduğu belirlenmiştir. Selenyum bileşiklerinin ise, bu hücrelerde BPA ile indüklenen sitopatolojik değişikleri, oksidan/antioksidan statü değişimlerini ve apoptozu azaltabileceği yönünde bulgular elde edilmiştir. BPA’nın B-CPAP hücrelerinde yol açtığı oksidatif stresin, bu hücrelerde BPA toksisitesi altında yatan mekanizmalardan biri olduğu sonucuna varılmıştır. İnorganik ve organik selenyum bileşiklerinin ise, tiroid hücrelerinde antioksidan işlevleriyle BPA toksisitesine karşı kısmi olarak koruyucu etkilerinin olabileceği gözlenmiştir.tr_TR
dc.contributor.departmentFarmasötik Toksikolojitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2019-05-30T10:39:17Z


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster