Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorDağ, İhsan
dc.contributor.authorBarlas, Lale
dc.date.accessioned2019-03-04T09:10:46Z
dc.date.issued2018-06
dc.date.submitted2018-06-26
dc.identifier.citationBarlas, L. (2018). Opioid bağımlılığı tedavisinde olan bir grup hastada öz bildirim ile davranışsal dürtüsellik değerlerinin karşılaştırılması. (Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara, Turkiye.tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/6076
dc.description.abstractThe aim of this study is to evaluate individuals with opioid use disorder in terms of impulsivity, decision making and behavioral activation/inhibition and to compare them with those of a group of healthy control subjects. The experimental and control groups consisted of 49 and 48 individuals respectively. Impulsivity was measured with the Barratt Impulsivity Scale-11, behavioral activation/inhibition was measured with the Behavioral Avtivation Scale/Behavioral Inhibition Scales and addiction severity was assessed using the Bağımlılık Profil İndeksi (BAPİ). Subsequently the behavioral delay discounting task developed by Kirby, Petry and Bickel (1999) was administered to both groups. Preliminary analyses showed that the majority of the group that had opioid use disorder was male, single, unemployed, had an education level of middleschool or below and a low or middle socioeconomic level. Regarding their substance use characteristics this group first used at an average age of 21.42 years with an average daily dose of 2.95 grams. The majority of the group used heroin through smoking/inhalation. Comparisons between the groups showed that the experimental group had higher levels in the attention impulsivity, motor impulsivity and BAS-fun seeking subscales. The experimental group also displayed greater delay discounting rates. To sum up, the purpose of this thesis is to evaluate impulsivity levels in a group of patients with opioid use disorder using a variety of self-report and behavioral measures and to compare them with those of a control group. By evaluating the relationships between these different measures of impulsivity, this work aims to gain some insight into the Dynamics underlying the decision making processes in individuals with opioid addiction that can hopefully be implemented also in treatment apporaches.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectOpioid Bağımlılığı
dc.subjectEroin
dc.subjectDürtüsellik
dc.subjectBarratt Dürtüsellik Ölçeği-11
dc.subjectDavranışsal Aktivasyon Sistemi/Davranışsal İnhibisyon Sistemi
dc.subjectGeciken Ödülün Değer Kaybetmesi
dc.titleOpioid Bağımlılığı Tedavisinde Olan Bir Grup Hastada Öz Bildirim İle Davranışsal Dürtüsellik Değerlerinin Karşılaştırılmasıtr_TR
dc.title.alternativeA Comparison Of Self-Report And Behavioral Measures Of İmpulsivity İn A Group Of Patients Receiving Opioid Dependence Treatmenteng
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetMevcut çalışmanın amacı, opioid (eroin) bağımlısı bireylerin demografik değişkenleri açısından madde kullanım özellikleri, dürtüsellik düzeylerinin, dürtüsel seçim yapma örüntülerinin ve davranışsal inhibisyon ve aktivasyon sistemlerinin incelenmesi ve opioid bağımlılığı olan bireylerin dürtüsellik düzeylerinin, dürtüsel seçim yapma örüntülerinin ve davranışsal inhibisyon ve aktivasyon sistemlerinin bağımlılık tanısı almamış sağlıklı kontrol grubu ile karşılaştırılmasıdır. Araştırmanın örneklem grubu 49 deney 48 kontrol grubunda olmak üzere toplam 97 katılımcıdan oluşmaktadır. Veri toplama amacıyla, Bağımlılık Profil İndeksi (BAPİ), Barrattt Dürtüsellik Ölçeği-11 (BDÖ-11), Davranışsal İnhibisyon Sistemi/Davranışsal Aktivasyon Sistemi Ölçeği (DİS/DAS) Ölçeği uygulanmıştır. Bunların yanı sıra, deney grubunun dürtüsellik düzeyi Kirby, Petry ve Bickel (1999) tarafından tasarlanmış olan "geciken ödülün değer kaybetmesi" paradigması ile davranışsal açıdan değerlendirilmiştir. Analiz sonuçlarına göre, opioid bağımlısı gurubun çoğunluğunun erkek, bekâr, işsiz, ortaokul ve altı eğitime sahip, alt ve orta sosyo-ekonomik düzeyde kişiler olduğu görülmüştür. Madde kullanım özellikleri incelendiğinde, opioid ilk kullanım yaşı 21.42 olarak belirlenmiştir. Katılımcıların çoğunluğu folyo (inhalasyon yöntemi) ile madde kullanmakta ve kullanılan madde miktarı günlük ortalama 2,95 gramdır. Araştırmanın temel amacı doğrultusunda deney ve kontrol grupları karşılaştırıldığında, deney grubunun dikkat ilişkili ve motor dürtüsellik düzeyi ile DAS-eğlence arayışının kontrol grubuna kıyasla daha yüksek olduğu bulunmuştur. Ödül paradigmasında ise, geciken ödülün değer kaybı bağımlı grupta daha fazladır; bu da davranışsal dürtüsellik açısından bağımlı grubun daha yüksek puanlara sahip olduğuna işaret etmektedir. Sonuç olarak, bu tez çalışması ülkemizde opioid bağımlılarının dürtüsellik düzeylerini hem öz-bildirim hem de davranışsal paradigma ile değerlendirilmiş olan ilk çalışma niteliğindedir. Opioid bağımlısı bireylerde dürtüsellik, davranışsal inhibisyon ve aktivasyon sistemleri ile davranışsal ölçüm ile değerlendirilen karar verme mekanizmaları arasındaki ilişkiyi birlikte inceleyen bu çalışmadan elde edilen sonuçların hem klinik alanda hem de araştırma alanında değerli bilgiler sunacağı düşünülmektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentPsikolojitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift-


Bu öğenin dosyaları:

DosyalarBoyutBiçimGöster

Bu öğe ile ilişkili dosya yok.

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster