| dc.contributor.advisor | BUMİN, Gonca | |
| dc.contributor.author | TEKİN DAL, Bilgehan | |
| dc.date.accessioned | 2019-01-10T11:49:27Z | |
| dc.date.issued | 2019 | |
| dc.date.submitted | 2018-12-25 | |
| dc.identifier.citation | Tekin Dal, B. (2019). Baş Dönmesi olan Hastaların Vestibüler Rehabilitasyonunda Aktivite Eğitiminin Etkisi. Doktora Tezi. H.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitiüsü. | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/5676 | |
| dc.description.abstract | The aim of this study was to assess the effects of activity training programme on dizziness, imbalance and level of independence in daily living activities in patients with chronic dizziness. 75 patients between 18-65 years of age who diagnosed chronic peripheral vestibular disorders and individuals with vestibular rehabilitation indications were included in our study. Patients were randomly divided into 3 groups consist of 25 patients as activity group, exercise group and control group. Education was given to each group. İn addition, activity group was performed training activities programme, exercise group was performed Cawthorne-Cooksey exercises programme. Therapy programmes were prescribed once daily at home for 4 weeks. After demographic informations were obtained from all patients, assessments were performed at the beginning and at the end of the treatment programme (4 weeks). Dizziness severity was assessed by Visual Analog Scale (VAS), activities of daily livings were assessed by Vestibular Disorders Activity Questionnaire (VADL) and balance was assessed by Sensory Organization Testing (SOT). VAS scores, VADL (VADL total, functional and ınstrumental subscales) scores and SOT scores (SOT 5, SOT 6 and SOT composite) improved ın both activity group and exercise group when compared to control group (p<0,05). SOT 5, SOT 6 and SOT (composite) scores decreased ın the activity group when compared to exercise group (p<0,05). The results of this study indicate that home-based standard activity programme was more effective in improving home managemet task, occupational task and balance than home-based standard exercise programme in chronic pheripheral vestibular disorders. | en |
| dc.description.tableofcontents | ONAY iii
YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv
ETİK BEYAN v
TEŞEKKÜR vi
ÖZET vii
ABSTRACT viii
İÇİNDEKİLER ix
SİMGELER ve KISALTMALAR xii
ŞEKİLLER xiii
TABLOLAR xiv
1. GİRİŞ 1
2. GENEL BİLGİLER 5
2.1. Baş Dönmesi Tanımı 5
2.2. Baş Dönmesi Tipleri 5
2.2.1. Vertigo (Tip I Baş Dönmesi) 6
2.2.2. Presenkop (Tip II Baş Dönmesi) 6
2.2.3. Dengesizlik (Tip III Baş Dönmesi) 6
2.2.4. Sersemlik Hissi (Tip IV Baş Dönmesi) 7
2.3. Vestibüler Sistemin Anatomisi ve Fizyolojisi 7
2.3.1. Periferik Vestibüler Sistem 8
2.3.2. Santral Vestibüler Sistem 12
2.3.3. Motor Output Mekanizması 14
2.4. Baş Dönmesi Nedenleri 15
2.4.1. Vestibüler Nedenler 15
2.4.2. Non-vestibüler Nedenler 17
2.5. Baş Dönmesi Olan Hastaya Yaklaşım 18
2.5.1. Tanı Süreci 18
2.5.2. Tedavi Süreci 26
2.6. Baş Dönmesi olan Hastalarda Ergoterapi 32
2.6.1. Değerlendirme Süreci 35
2.6.2. Müdahale Süreci 36
3. GEREÇ VE YÖNTEM 38
3.1. Bireyler 38
3.2. Çalışma Dizaynı 39
3.3. Değerlendirme Parametreleri 40
3.3.1. Baş Dönmesi Şiddetinin Değerlendirilmesi 40
3.3.2. Günlük Yaşam Aktivitelerinin Değerlendirilmesi 40
3.3.3. Dengenin Değerlendirilmesi 41
3.3.4. Ev Rehabilitasyon Programının Uygulanabilirliğinin Değerlendirilmesi 42
3.4. Tedavi Protokolleri 43
3.4.1. Eğitim Programı 43
3.4.2. Egzersiz temelli ev tedavi programı 43
3.4.3. Aktivite temelli ev tedavi programı 44
3.5. İstatiksel Analiz 52
4. BULGULAR 54
4.1. Hastaların Demografik Özellikleri ve Şikâyet Süreleri ile İlgili Bulgular 54
4.2. Grup İçi İstatiksel Bulgular 57
4.3. Gruplar Arası İstatistiksel Bulgular 67
4.4. Etki Büyüklüğü İstatistiği 71
4.5. Objektif ve Subjektif Ölçümler Arasındaki Kolerasyon 72
4.6. Ev Rehabilitasyon Programlarının Uygulanabilirliğinin Analizi 73
5. TARTIŞMA 74
6. SONUÇ ve ÖNERİLER 83
7. KAYNAKLAR 85
8. EKLER 93
EK-1 Etik Kurul Onayı
EK-2 Tez Çalışması Orjinallik Raporu
EK-3 Hasta Ön Görüşme Formu
EK-4 Baş Dönmesi Şiddeti Vizüel Analog Skalası
EK-5 Vestibüler Bozukluklarda Günlük Yaşam Aktiviteleri Ölçeği
9. ÖZGEÇMİŞ 104 | tr_TR |
| dc.language.iso | tur | tr_TR |
| dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
| dc.subject | Baş dönmesi | tr_TR |
| dc.subject | Vestibüler rehabilitasyon | tr_TR |
| dc.subject | Ergoterapi | tr_TR |
| dc.subject | Aktivite eğitimi | tr_TR |
| dc.title | Baş Dönmesi Olan Hastaların Vestibüler Rehabilitasyonunda Aktivite Eğitiminin Etkisi | tr_TR |
| dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | en |
| dc.description.ozet | Bu çalışma kronik baş dönmesi olan hastalarda, aktivite eğitim programının baş dönmesi, denge problemleri ve günlük yaşam aktivitelerinde bağımsızlık düzeyi üzerine etkilerini araştırmak amacıyla yapıldı. Çalışmaya 18-65 yaş arası, kronik periferik vestibüler bozukluğu olan ve vestibüler rehabilitasyon endikasyonu bulunan 75 birey dahil edildi. Hastalardan aktivite grubu, egzersiz grubu ve kontrol grubu olmak üzere rastgele yöntemle 25’er kişilik 3 grup oluşturuldu. Her üç gruba eğitim programı verildi. Aktivite grubuna ek olarak aktivite programı, egzersiz grubuna ise ek olarak Cawthorne-Cooksey egzersiz programı verildi. Terapiler ev programı şeklinde verildi ve hastalardan programlarını 4 hafta boyunca, her gün ve günde bir kez uygulamaları istendi. Çalışmaya katılan bireylerin demografik bilgileri alındıktan sonra, değerlendirmeler tedavi programına başlamadan ve tedavi programı sonunda (4 hafta sonra) uygulandı. Baş dönmesi şiddeti; Vizüel Analog Skalası (VAS) ile günlük yaşam aktiviteleri Vestibüler Bozukluklarda Günlük Yaşam Aktiviteleri Değerlendirme Ölçeğiyle (VGYA) ve denge; Duyu Organizasyon Testi (DOT) ile değerlendirildi. Aktivite ve egzersiz grubunun kontrol grubuna göre VAS, VBGYA toplam ölçek puanı ile fonksiyonel ve enstrümental alt ölçek puanlarında ve DOT puanlarında (DOT 5, DOT 6 ve DOT birleşik) iyileşme olduğu bulundu (p<0,05). DOT 5, DOT 6 ve DOT (birleşik) skorları açısından aktivite grubunda egzersiz grubuna göre artış olduğu görüldü (p<0,05). Çalışmanın sonuçları standart aktivite temelli ev rehabilitayon programının kronik periferal vestibüler bozukluğu olan hastalarda standart egzersiz temelli ev rehabilitasyon programına göre ev yönetimi aktivitelerinde, mesleki aktivitelerde ve dengeyi düzeltmede daha etkin olduğunu göstermektedir. | tr_TR |
| dc.contributor.department | Ergoterapi | tr_TR |
| dc.contributor.authorID | 203941 | tr_TR |
| dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
