| dc.contributor.advisor | Ulusoy, Demet | |
| dc.contributor.author | Taburoğlu, Özgür | |
| dc.date.accessioned | 2018-12-06T06:43:01Z | |
| dc.date.issued | 2018-02-01 | |
| dc.date.submitted | 18-01-20 | |
| dc.identifier.citation | Emilé Durkheim, toplumsal yapı farklılıklarını anlamak için toplumsal dayanışma modellerinin işlevsel nitelikte oluğunu ileri sürer ve iki farklı model tanımlar: organik ve mekanik dayanışma. Organik dayanışma ve onunla bağlantılı olan işbölümü, sosyal farklık ve çeşitliliğin yoğun olduğu gelişmiş toplumların özelliğidir. Mekanik dayanışma ise, birbiriyle benzeşen bireylerden kurulu ve daha az gelişmiş toplumların niteliğidir. Organik dayanışmanın egemen olduğu bir toplumda üyelerin konumları, toplum içerisinde ürettikleri değer, hizmet ya da fayda ile belirlenir. Mekanik dayanışmacı toplumlarda ise bireyler, ürettikleri değer ya da hizmetten bağımsız olarak toplumun doğal üyesi sayılır. Çalışmamızın temel amacı dilencilerin toplumsal dayanışmaya dair nasıl bir gösterge olanağına sahip olduğunu bulgulamak; toplumsal dayanışma ile dilencilik arasındaki ilişkiyi anlamaktır. Bu bağlamda yapısal farklılığın bir görünümü olarak, Almanya ve Türkiye 'de bireylerin mekanik veya organik dayanışma biçimine yakın vaziyet alması ekseninde dilenciliğin toplumsal algılanışı, dilenme stratejileri, mekânları ve davranış tiplerinin karşılaştırılması hedeflenmiştir.
Çalışma, Türkiye ve Almanya’da yaşayan insanların dilencilere yönelik davranış ve düşünme biçimlerini karşılaştırmayı hedeflemektedir. Araştırmanın amacı doğrultusunda, nicel ve nitel veri toplama teknikleri bir arada kullanılmıştır. Alan bulgularına göre, gelişmiş bir ülke olduğu kabul edilen Almanya’da dilencilere ilişkin organik dayanışmanın yoğun olduğu belirlenmiştir. Türkiye’de ise mekanik dayanışmanın göreli olarak daha yoğun olduğu gözlemlenmiştir. Ancak, her iki ülkede de özellikle küresel değişimler, kentleşme ve sosyal devlet yapısındaki dönüşümler nedeniyle, bu iki dayanışma modelinin farklılaşmakta olduğu bulgulanmıştır. Her iki dayanışma modeline de uymayan türde davranış ve düşünce biçimlerinin ortaya çıktığı belirlenmiştir. Bu çerçevede dilencilerin toplumsal yapı farklılığı ve değişimin izlenebileceği göstergeler olarak başvurulabileceği kanaatine varılmıştır. | tr_TR |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/5422 | |
| dc.description | Doktora tezi | tr_TR |
| dc.description.abstract | Emilé Durkheim suggested that social solidarity models are functional in order to understand the differences in social structure. In this context, he defines two different models: organic and mechanical solidarity. Organic solidarity and the division of labor associated with that model are the characteristics of developed societies where social diversity is prominent and visible. Mechanic solidarity is the quality of less developed societies made up of individuals who are similar to one another. In this axis, in a society dominated by organic solidarity, the position of members is determined by the value, service or utility they produce. However, in a society dominated by mechanical solidarity, individuals are instead considered to be natural members, regardless of the value or service they produce. In this context, the fundamental subject of this study is the way in which beggars are socially located on the axis of those patterns of solidarity suggested by Durkheim. In this context, determining the positions of individuals in this solidarity is the primary objective.
To this end, our work aims to compare the behavior of citizens towards beggars in Germany and Turkey. Quantitative and qualitative data collection techniques have been used together for the purpose of this research. According to our findings, Germany which is considered to be a developed country, displays intense organic solidarity patterns towards the beggars. Instead, in Turkey, intense mechanical solidarity patterns have been observed. However, in both countries, it has been found that these two solidarity models are differentiating; especially due to global changes, urbanization and transformation of the welfare-state. It has been determined that forms of behavior and thinking that do not fit either models of solidarity have emerged. In this framework, it is determined that beggars can be viewed as indicators of change and differentiation in social structure. | tr_TR |
| dc.description.sponsorship | None | tr_TR |
| dc.description.tableofcontents | GİRİŞ 1
1. BÖLÜM: 5
ARAŞTIRMANIN KAPSAMI VE YÖNTEMİ 5
1.1. ARAŞTIRMANIN KAPSAMI ………………………………………………………………………………………5
1.1.1. Araştırmanın konusu ………………………………………………………………………………………...5
1.1.2. Araştırmanın amacı ve önemi 11
1.2. YÖNTEM 13
1.2.1. Evren ve örneklem 14
1.2.1.1. Çalışma 1 İçin Evren ve Örneklem Seçim Süreci 14
1.2.1.2. Çalışma 2 İçin Evren ve Örneklem Seçim Süreci 15
1.2.2. Veri toplama ve analiz teknikleri 16
1.2.2.1. Çalışma 1 için Veri Toplama ve Analiz Süreci 16
1.2.2.2. Çalışma 2 için Veri Toplama ve Analiz Süreci 17
1.2.3. Araştırma soruları 18
2. BÖLÜM: 19
KAVRAMSAL VE KURAMSAL ÇERÇEVE 19
2.1. ÇALIŞMADA KULLANILAN KAVRAMLAR 19
2.1.1. Toplumsal dayanışma 19
2.1.2. Mekanik işbölümü 19
2.1.3. Organik işbölümü 20
2.1.4. Dilenci 20
2.1.5. Evsiz 20
2.1.6. Sokak göstericileri 20
2.2. ÇALIŞMANIN KURAMSAL ARKAPLANI 21
2.2.1. Durkheim’a göre toplumsal dayanışma tipleri ve işbölümü 21
2.2.2. İşbölümü ve yardımlaşma 22
2.2.3. Mekanik dayanışma ve işbölümü 24
2.2.4. Organik dayanışma ve işbölümü 27
2.2.5. Dayanışma tipleri ve dilencilik 28
2.2.5.1. Mekanik dayanışma ve dilencilik 28
2.2.5.2. Organik dayanışma ve dilencilik 29
2.2.5.3. Dilencilik: Tarihsel ve toplumsal bir değerlendirme 30
2.2.5.4. Osmanlı tarihinde dilencilik 30
2.2.5.5. Miskinler ve dilenciler 34
2.2.5.6. Avrupa tarihinde dilencilik 37
2.2.6. Günümüzde dilenciliğin algılanışı: suçlu, asalak, meslek erbabı 40
2.2.6.1. Suçlu olarak dilenci 40
2.2.6.2. “Asalak” olarak dilenci 43
2.2.6.3. Meslek olarak dilencilik 45
2.2.7. Dilencilerin işlevi: Dayanışma tesisi ve ekonomik bölüşüm 48
2.2.8. Dilenme stratejileri: Dilenme mekânları ve davranış tipleri 50
2.2.8.1. Dilenme mekânları 50
2.2.8.2. Davranış tipleri: Acındırıcı-pasif ve korkutucu-saldırgan 52
2.2.8.2.1. Acındırıcı 52
2.2.8.2.2. Saldırgan 54
2.2.9. Dâhil olma ve dışlama: Sosyal politikalar ve dilencilik 55
3. BÖLÜM: 59
ARAŞTIRMAYA AİT BULGULAR 59
3.1. ÇALIŞMA 1 KAPSAMINDA BREMEN VE ANKARA ŞEHIR MEYDANLARINDA YAPILAN NICEL ÇALIŞMAYA İLİŞKİN BULGULAR 59
3.1.1. Bremen kent meydanında yapılan nicel çalışmaya ilişkin bulgular 59
3.1.1.1. Örneklem özellikleri 59
3.1.1.2. Evsizlere ya da göstericisine yardım edenlere ilişkin bulgular 61
3.1.1.3. Bremen’de sokak çalgıcısı ya da göstericisine yardım etmeyenlere ilişkin bulgular 65
3.1.2. Ankara Hacıbayram Meydanı’ndaki nicel çalışmaya ilişkin bulgular 70
3.1.2.1. Örneklemin genel özellikleri 70
3.1.2.2. Ankara’da dilenciye yardım edenlere ilişkin bulgular 72
3.1.2.3. Ankara’da dilenciye yardım etmeyenlere ilişkin bulgular 77
3.2. ÇALIŞMA 2 KAPSAMINDA BREMEN, ANKARA VE KIRŞEHİR’DE YAPILAN NİTEL ÇALIŞMAYA İLİŞKİN BULGULAR 82
3.2.1. Bremen’de yapılan nitel çalışmaya ilişkin Bulgular 82
3.2.1.1. Katılımcıların özellikleri 82
3.2.1.2. Dilencilere atfedilen anlam 83
3.2.1.2.1. Dilenciler yönetsel bir sorundur 83
3.2.1.2.2. Dilenciler toplum sağlığı açısından risk taşır 85
3.2.1.2.3. Dilenciler acınılacak ya da korkulacak kişiler değildir 85
3.2.1.2.4. Bir meslek grubu olarak dilenciler 86
3.2.1.3. Dilencilik ve Dayanışma 87
3.2.1.3.1. Organik dayanışma içerisinde mekanik dayanışma 87
3.2.1.3.2. Devlet görevlilerine havale edilen dilenciler 87
3.2.1.4. Dilencilerin İşlevi 88
3.2.1.4.1. İşlevli hizmet aktörü olarak sokak göstericileri 88
3.2.1.4.2. Yasal olarak korunan evsizlik 89
3.2.1.5. Dilenme mekânları ve stratejileri 89
3.2.1.5.1. Dilenme mekanları olarak şehir merkezleri 89
3.2.1.5.2. Gönüllü sadaka verme 90
3.2.1.6. Dilencilik ve sosyal politikalar 90
3.2.1.6.1. Sosyal yardımın nesnesi olarak dilenciler 91
3.2.1.6.2. Kaybolan sosyal güvenceler 91
3.2.2. Ankara ve Kırşehir’de yapılan nitel çalışmaya ilişkin bulgular 92
3.2.2.1. Katılımcıların özellikleri 92
3.2.2.1.1. Ankara’daki katılımcıların genel özellikleri 92
3.2.2.1.2. Kırşehir Çevirme Köyü’ndeki katılımcıların genel özellikleri 92
3.2.2.1.2.1. Dilenciliğe atfedilen anlam 95
3.2.2.1.2.1.1. Huzur kaçıran insanlar olarak dilenciler 95
3.2.2.1.2.1.2. Dilencilere dönük tehlike algısı 96
3.2.2.1.2.2. Dilencilik ve dayanışma 97
3.2.2.1.2.2.1. Mekanik dayanışmanın değişen anlamları 97
3.2.2.1.2.2.2. Mekanik dayanışmayı sınıflandırma zorlukları 98
3.2.2.1.2.3. Dilenciliğin toplumsal algısı 98
3.2.2.1.2.3.1. Dilenciyi tehlikesizce savuşturmak 98
3.2.2.1.2.3.2. Dilenciyle karşılaşma sorunu 99
3.2.2.1.2.4. Dilencilerin İşlevi 99
3.2.2.1.2.4.1. Dilencilere gönüllü yardım 100
3.2.2.1.2.5. Dilenme mekânları ve stratejileri 101
3.2.2.1.2.5.1. Dilenciyle farklı karşılaşma biçimleri 101
3.2.2.1.2.6. Dilencilik ve sosyal politikalar 102
3.2.2.1.2.6.1. Dilencilerin örgütlenme biçimleri 102
4. BÖLÜM: 104
SONUÇ VE TARTIŞMA 104
4.1. BELİRSİZLEŞEN DAYANIŞMA KALIPLARI 104
4.2. ŞEHİRLİ GÜVENSİZLİĞİ 105
4.3. KIRSAL TEHDİT ALGISI 107
4.4. YAŞAM BİÇİMLERİNE DÖNÜK İNANÇ 108
4.5. SOSYAL DEVLETİN YOK OLMA BELİRTİLERİ 109
4.6. SOSYAL DAYANIŞMANIN FESHEDİLMESİ 110
4.7. GÖZDEN KAYBOLAN DİLENCİLER VE EVSİZLER 110
KAYNAKÇA 114
EK-1: Yarı yapılandırılmış görüşmelere ait araştırma soruları 120
EK-2: Bremen kent meydanında nicel saha çalışmasına ait araştırma soruları 122
EK-3: Ankara Hacıbayram Meydanı’nda saha çalışmasına ait araştırma soruları 124 | tr_TR |
| dc.language.iso | tur | tr_TR |
| dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
| dc.subject | toplumsal dayanışma | |
| dc.subject | toplumsal işbölümü | |
| dc.subject | organik dayanışma | |
| dc.subject | mekanik dayanışma | |
| dc.subject | dilenci | |
| dc.subject | evsiz | |
| dc.subject | sokak göstericisi | |
| dc.subject | sosyal devlet | |
| dc.title | Toplumsal Dayanışma, İşbölümü Ve Dilencilik Olgusu Arasındaki İlişkiler: Almanya Ve Türkiye Karşılaştırması | tr_TR |
| dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
| dc.description.ozet | Emilé Durkheim, toplumsal yapı farklılıklarını anlamak için toplumsal dayanışma modellerinin işlevsel nitelikte oluğunu ileri sürer ve iki farklı model tanımlar: organik ve mekanik dayanışma. Organik dayanışma ve onunla bağlantılı olan işbölümü, sosyal farklık ve çeşitliliğin yoğun olduğu gelişmiş toplumların özelliğidir. Mekanik dayanışma ise, birbiriyle benzeşen bireylerden kurulu ve daha az gelişmiş toplumların niteliğidir. Organik dayanışmanın egemen olduğu bir toplumda üyelerin konumları, toplum içerisinde ürettikleri değer, hizmet ya da fayda ile belirlenir. Mekanik dayanışmacı toplumlarda ise bireyler, ürettikleri değer ya da hizmetten bağımsız olarak toplumun doğal üyesi sayılır. Çalışmamızın temel amacı dilencilerin toplumsal dayanışmaya dair nasıl bir gösterge olanağına sahip olduğunu bulgulamak; toplumsal dayanışma ile dilencilik arasındaki ilişkiyi anlamaktır. Bu bağlamda yapısal farklılığın bir görünümü olarak, Almanya ve Türkiye 'de bireylerin mekanik veya organik dayanışma biçimine yakın vaziyet alması ekseninde dilenciliğin toplumsal algılanışı, dilenme stratejileri, mekânları ve davranış tiplerinin karşılaştırılması hedeflenmiştir.
Çalışma, Türkiye ve Almanya’da yaşayan insanların dilencilere yönelik davranış ve düşünme biçimlerini karşılaştırmayı hedeflemektedir. Araştırmanın amacı doğrultusunda, nicel ve nitel veri toplama teknikleri bir arada kullanılmıştır. Alan bulgularına göre, gelişmiş bir ülke olduğu kabul edilen Almanya’da dilencilere ilişkin organik dayanışmanın yoğun olduğu belirlenmiştir. Türkiye’de ise mekanik dayanışmanın göreli olarak daha yoğun olduğu gözlemlenmiştir. Ancak, her iki ülkede de özellikle küresel değişimler, kentleşme ve sosyal devlet yapısındaki dönüşümler nedeniyle, bu iki dayanışma modelinin farklılaşmakta olduğu bulgulanmıştır. Her iki dayanışma modeline de uymayan türde davranış ve düşünce biçimlerinin ortaya çıktığı belirlenmiştir. Bu çerçevede dilencilerin toplumsal yapı farklılığı ve değişimin izlenebileceği göstergeler olarak başvurulabileceği kanaatine varılmıştır. | tr_TR |
| dc.contributor.department | Sosyoloji | tr_TR |
| dc.contributor.authorID | 00000 | tr_TR |
| dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
| dc.embargo.lift | 2018-12-06T06:43:01Z | |
