Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorTüzün, Burak
dc.contributor.authorÖzbayrak, Orhan Veli
dc.date.accessioned2018-10-10T11:46:55Z
dc.date.available2018-10-10T11:46:55Z
dc.date.issued2018-08
dc.date.submitted2018-08-16
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/5230
dc.description.abstractThe main purpose of this study is to analyse the last movement entitled Horon of the Suite for Orchestra, op. 14 by Adnan Saygun, who has a prominent and important place in the music history of modern Turkey with his works and fed his creativity with musical and cultural source of folk as a result of his ethnomusicological studies and researches which were carried during his lifetime in parallel with his compositional efforts, within the context of tempo problem due to a great speed difference found between the score and its recordings on hand, to examine if it is possible to find and by extension to determine the methods which are able to cause to settle the above-mentioned difference in terms of conducting techniques. This study was trichotomized as follows: In the 1st chapter Saygun’s close relation with folk music was mentioned and general information on his studies about the process of collecting folk music was given within this framework. Afterwards, his journey to Eastern Blacksea region in 1937 and the two publications of him written right after were put under the scope because of their relationship with the work which is found in the focal point of this study. In the 2nd chapter, general information about Suite for Orchestra, op.14 was given and the relationship of the work’s first two movements with folk music was tackled and examined based on the titles of the movements they bear. In the 3rd and last chapter, after researching the musical root of the last movement of the work, the technical causes of the discrepancy arisen from the speed difference between the recordings and score were tried to be determined and suggestions concerning methods and working types which are needed to settle this discrepancy in terms of conducting techniques were brought forward. After all, the commentaries made on performing of the work within the predetermined speed were also mentioned.tr_TR
dc.description.tableofcontentsKABUL VE ONAY i BİLDİRİM ii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii TEŞEKKÜR iv ÖZET v ABSTRACT vi İÇİNDEKİLER vii ÖRNEKLER DİZİNİ ix GİRİŞ 1 1. AMAÇ 3 2. ÖNEM 4 3. KAPSAM 5 4. YÖNTEME İLİŞKİN GENEL BİLGİLER 6 1. BÖLÜM: SAYGUN VE HALK MÜZİĞİ 8 1.1. SAYGUN’UN YAPTIĞI DERLEME GEZİLERİ İLE İLGİLİ GENEL BİLGİLER 9 1.2. ÖNEMLİ BİR GEZİ: 1936 DOĞU KARADENİZ TURU 14 1.3. DOĞU KARADENİZ GEZİSİNİN ARDINDAN SAYGUN’UN YAZDIĞI KİTAPLAR 16 1.3.1. Rize, Artvin ve Kars Havâlisi Türkü, Saz ve Oyunları Hakkında Bazı Malûmat 17 1.3.2. Yedi Karadeniz Türküsü ve Bir Horon 23 2. BÖLÜM: ORKESTRA İÇİN SÜİT OP. 14 HAKKINDA GENEL BİLGİLER 31 2.1. 1. BÖLÜM / MEŞELİ 33 2.2. 2. BÖLÜM / IMPROVISATION 36 3. BÖLÜM: ORKESTRA İÇİN SÜİT OP. 14 BAŞLIKLI ESERİN 3. BÖLÜMÜ 38 3.1. 3. BÖLÜMÜN MÜZİKSEL KÖKENİ 38 3.1.1. Horon ve Geleneği 39 3.1.2. Saygun’un İki Yayınında Yer Alan Horon ile 3. Bölümdeki Horonun Karşılaştırılması 41 3.2. 3. BÖLÜMÜN ŞEFLİK TEKNİKLERİ BAKIMINDAN İNCELENMESİ 47 3.2.1. Tempo Sorunu 48 3.2.2. Partisyon ile Kayıt Arasındaki Tempo Sorununa Neden Olan Etkenler 49 3.2.3. Tempo Sorunun Aşılabilmesi İçin Önerilen Çözüm Yöntemleri 51 3.2.4. Şeflik Tekniği Dışında Kalan Sorunlar 55 3.4. SONUÇ VE ÖNERİLER 56 KAYNAKÇA 59 EK 1. SAYGUN’UN ORKESTRA İÇİN SÜİT BAŞLIKLI ESERİNİN 3. BÖLÜMÜNÜN PARTİSYONU 61 EK 2. İNTİHAL RAPORU 106tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherGüzel Sanatlar Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectAhmed Adnan Sayguntr_TR
dc.subjectOrkestra Şefliğitr_TR
dc.subjectTempotr_TR
dc.subjectSüittr_TR
dc.subjectSuiteeng
dc.subjectOrchestral Conductingeng
dc.titleAdnan Saygun’un Orkestra İçin Süit Başlıklı Eserinin 3. Bölümünün Tempo Sorunu Bağlamında Şeflik Teknikleri Bakımından İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetBu çalışmanın ana amacı, bırakmış olduğu yapıtlarla Türkiye’nin müzik tarihinde önemli ve seçkin bir yer edinmiş olan ve besteciliğine koşut olarak yürüttüğü budun müzikbilimsel çalışma ve araştırmalarla yaratıcılığını halk müziği ve kültürü kaynağı ile besleyen Adnan Saygun’un Orkestra için Süit, op. 14 başlıklı eserinin Horon başlığını taşıyan son bölümünü, partisyon ile yapıtın eldeki kayıtları arasında bulunan büyük hız farkı nedeniyle tempo sorunu bağlamında inceleyerek, bu anılan farkın şeflik tekniği bakımından giderilmesine yol açabilecek yöntemlerin bulunup bulunamayacağını irdelemek, bulunabileceği düşünülüyorsa bunların ne olduğunu saptamaktır. Çalışma üç bölüme ayrılmıştır: Birinci bölümde Saygun’un halk müziği ile yakın ilişkisine değinilmiş ve bu kapsamda bir budun müzikbilimci olarak yaptığı derleme çalışmaları üzerine genel bilgiler verilerek bu çalışmanın odağında bulunan yapıtla ilişkisi bakımından önemi olan 1937 yılındaki Doğu Karadeniz bölgesini kapsayan derleme gezisi ve bunun ardından yaptığı iki yayın mercek altına alınmıştır. İkinci bölümde Orkestra için Süit, op.14 başlıklı esere ilişkin genel bilgiler verilmiş, eserin ilk iki bölümünün, taşıdıkları başlıklardan yola çıkarak, halk müziği ile olan ilişkileri ele alınmış ve sorgulanmıştır. Üçüncü ve son bölümde ise eserin son bölümünün müziksel kökeni araştırılarak horon oyununun geleneği ile yakın bağları bulunan partisyon ile kayıtlar arasındaki hızdan kaynaklanan uyuşmazlığın teknik nedenleri saptanmaya çalışılmış, bu uyuşmazlığın giderilmesi için şeflik tekniği bakımından gereksinim duyulan yöntemler ve çalışma biçimlerine ilişkin öneriler getirilmiş, bununla birlikte eserin, bestecinin belirlediği hızda seslendirilmesi konusunda yapılmış bulunan eleştirilere de değinilmiştir.tr_TR
dc.contributor.departmentKompozisyon ve Orkestra Şefliğitr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster