dc.contributor.advisor | Tüzün, Burak | |
dc.contributor.author | Özbayrak, Orhan Veli | |
dc.date.accessioned | 2018-10-10T11:46:55Z | |
dc.date.available | 2018-10-10T11:46:55Z | |
dc.date.issued | 2018-08 | |
dc.date.submitted | 2018-08-16 | |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/5230 | |
dc.description.abstract | The main purpose of this study is to analyse the last movement entitled Horon of
the Suite for Orchestra, op. 14 by Adnan Saygun, who has a prominent and
important place in the music history of modern Turkey with his works and fed his
creativity with musical and cultural source of folk as a result of his
ethnomusicological studies and researches which were carried during his lifetime
in parallel with his compositional efforts, within the context of tempo problem due
to a great speed difference found between the score and its recordings on hand,
to examine if it is possible to find and by extension to determine the methods
which are able to cause to settle the above-mentioned difference in terms of
conducting techniques. This study was trichotomized as follows: In the 1st chapter
Saygun’s close relation with folk music was mentioned and general information
on his studies about the process of collecting folk music was given within this
framework. Afterwards, his journey to Eastern Blacksea region in 1937 and the
two publications of him written right after were put under the scope because of
their relationship with the work which is found in the focal point of this study. In
the 2nd chapter, general information about Suite for Orchestra, op.14 was given
and the relationship of the work’s first two movements with folk music was tackled
and examined based on the titles of the movements they bear. In the 3rd and last
chapter, after researching the musical root of the last movement of the work, the
technical causes of the discrepancy arisen from the speed difference between
the recordings and score were tried to be determined and suggestions concerning
methods and working types which are needed to settle this discrepancy in terms
of conducting techniques were brought forward. After all, the commentaries made
on performing of the work within the predetermined speed were also mentioned. | tr_TR |
dc.description.tableofcontents | KABUL VE ONAY i
BİLDİRİM ii
YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iii
TEŞEKKÜR iv
ÖZET v
ABSTRACT vi
İÇİNDEKİLER vii
ÖRNEKLER DİZİNİ ix
GİRİŞ 1
1. AMAÇ 3
2. ÖNEM 4
3. KAPSAM 5
4. YÖNTEME İLİŞKİN GENEL BİLGİLER 6
1. BÖLÜM: SAYGUN VE HALK MÜZİĞİ 8
1.1. SAYGUN’UN YAPTIĞI DERLEME GEZİLERİ İLE İLGİLİ GENEL BİLGİLER 9
1.2. ÖNEMLİ BİR GEZİ: 1936 DOĞU KARADENİZ TURU 14
1.3. DOĞU KARADENİZ GEZİSİNİN ARDINDAN SAYGUN’UN YAZDIĞI KİTAPLAR 16
1.3.1. Rize, Artvin ve Kars Havâlisi Türkü, Saz ve Oyunları Hakkında Bazı Malûmat 17
1.3.2. Yedi Karadeniz Türküsü ve Bir Horon 23
2. BÖLÜM: ORKESTRA İÇİN SÜİT OP. 14 HAKKINDA GENEL BİLGİLER 31
2.1. 1. BÖLÜM / MEŞELİ 33
2.2. 2. BÖLÜM / IMPROVISATION 36
3. BÖLÜM: ORKESTRA İÇİN SÜİT OP. 14 BAŞLIKLI ESERİN 3. BÖLÜMÜ 38
3.1. 3. BÖLÜMÜN MÜZİKSEL KÖKENİ 38
3.1.1. Horon ve Geleneği 39
3.1.2. Saygun’un İki Yayınında Yer Alan Horon ile 3. Bölümdeki Horonun Karşılaştırılması 41
3.2. 3. BÖLÜMÜN ŞEFLİK TEKNİKLERİ BAKIMINDAN İNCELENMESİ 47
3.2.1. Tempo Sorunu 48
3.2.2. Partisyon ile Kayıt Arasındaki Tempo Sorununa Neden Olan Etkenler 49
3.2.3. Tempo Sorunun Aşılabilmesi İçin Önerilen Çözüm Yöntemleri 51
3.2.4. Şeflik Tekniği Dışında Kalan Sorunlar 55
3.4. SONUÇ VE ÖNERİLER 56
KAYNAKÇA 59
EK 1. SAYGUN’UN ORKESTRA İÇİN SÜİT BAŞLIKLI ESERİNİN 3. BÖLÜMÜNÜN PARTİSYONU 61
EK 2. İNTİHAL RAPORU 106 | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Güzel Sanatlar Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Ahmed Adnan Saygun | tr_TR |
dc.subject | Orkestra Şefliği | tr_TR |
dc.subject | Tempo | tr_TR |
dc.subject | Süit | tr_TR |
dc.subject | Suite | eng |
dc.subject | Orchestral Conducting | eng |
dc.title | Adnan Saygun’un Orkestra İçin Süit Başlıklı Eserinin 3. Bölümünün Tempo Sorunu Bağlamında Şeflik Teknikleri Bakımından İncelenmesi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Bu çalışmanın ana amacı, bırakmış olduğu yapıtlarla Türkiye’nin müzik tarihinde
önemli ve seçkin bir yer edinmiş olan ve besteciliğine koşut olarak yürüttüğü
budun müzikbilimsel çalışma ve araştırmalarla yaratıcılığını halk müziği ve
kültürü kaynağı ile besleyen Adnan Saygun’un Orkestra için Süit, op. 14 başlıklı
eserinin Horon başlığını taşıyan son bölümünü, partisyon ile yapıtın eldeki
kayıtları arasında bulunan büyük hız farkı nedeniyle tempo sorunu bağlamında
inceleyerek, bu anılan farkın şeflik tekniği bakımından giderilmesine yol
açabilecek yöntemlerin bulunup bulunamayacağını irdelemek, bulunabileceği
düşünülüyorsa bunların ne olduğunu saptamaktır. Çalışma üç bölüme ayrılmıştır:
Birinci bölümde Saygun’un halk müziği ile yakın ilişkisine değinilmiş ve bu
kapsamda bir budun müzikbilimci olarak yaptığı derleme çalışmaları üzerine
genel bilgiler verilerek bu çalışmanın odağında bulunan yapıtla ilişkisi
bakımından önemi olan 1937 yılındaki Doğu Karadeniz bölgesini kapsayan
derleme gezisi ve bunun ardından yaptığı iki yayın mercek altına alınmıştır. İkinci
bölümde Orkestra için Süit, op.14 başlıklı esere ilişkin genel bilgiler verilmiş,
eserin ilk iki bölümünün, taşıdıkları başlıklardan yola çıkarak, halk müziği ile olan
ilişkileri ele alınmış ve sorgulanmıştır.
Üçüncü ve son bölümde ise eserin son bölümünün müziksel kökeni araştırılarak
horon oyununun geleneği ile yakın bağları bulunan partisyon ile kayıtlar
arasındaki hızdan kaynaklanan uyuşmazlığın teknik nedenleri saptanmaya
çalışılmış, bu uyuşmazlığın giderilmesi için şeflik tekniği bakımından gereksinim
duyulan yöntemler ve çalışma biçimlerine ilişkin öneriler getirilmiş, bununla
birlikte eserin, bestecinin belirlediği hızda seslendirilmesi konusunda yapılmış
bulunan eleştirilere de değinilmiştir. | tr_TR |
dc.contributor.department | Kompozisyon ve Orkestra Şefliği | tr_TR |