Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorAcun, Ramazan
dc.contributor.authorGör, Emre
dc.date.accessioned2018-10-01T07:06:41Z
dc.date.available2018-10-01T07:06:41Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2018-06-06
dc.identifier.citationAPAtr_TR
dc.identifier.other10167089
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/5008
dc.description.abstractIntelligence gathering activities of Ottoman Empire and impact of such activities on decision-making process are one of the less understood subjects of Ottoman history. In particular, the purported ignorance of Ottomans about Europe, not sufficiently following and understanding the European politics by them and prejudiced and exact generalizations about which their foreign policy preferences are faulty take the advantage of weakness of the literature related to intelligence works. In fact, Ottoman Empire attached the special importance to the intelligence activities in order to be informed about the current situation, threats around it and their enemies from its establishment. It may be said that Ottomans follow the examples of Medieval Islamic states and Seljuk that succeed them as being in some other applications of the empire. Ottoman rulers always wanted to keep active the intelligence activities and mechanisms both in maintaining the peace and order in the country, and in counterworking against the intelligence works of hostile/opponent states. As seen in other examples worldwide, intelligence collection methods and processing of information and establishing the mechanisms for this purpose required the certain process and experience. Even though there is not any intelligence structuring in the today’s standards in Ottoman Empire until the beginning of century XX, it is observed that a special importance is attached to the intelligence activities and that it is benefited actively from those activities. In this work, it is tried to reveal the structure and function of Ottoman intelligence network during the period of Abdulhamid II. Our final target is to reveal how the intelligence network, which the ruling elites of government of that period and especially, Abdulhamid II attach the great importance to, is used as one of the fundamental tools both in protecting the government’s authority specific to “Yıldız Palace” in internal policy and in directing the policies of empire in the foreign policy during the period of Abdulhamid II when the empire enters into a critical phase under the impact of changing internal and external conjuncture giving particular importance to the structural and functional sides of this network. Furthermore, in this work, the channels and strategies, which Ottomans used in order to provide intelligence, are discussed specific to the period of Abdulhamid II, and the intelligence network is examined in the provinces and beyond borders, not only the Ottoman’s central intelligence.tr_TR
dc.description.tableofcontentsKABUL VE ONAY BİLDİRİM YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI ETİK BEYAN TEŞEKKÜR ÖZET ABSTRACT İÇİNDEKİLER KISALTMALAR DİZİNİ TABLOLAR DİZİNİ ÖNSÖZ GİRİŞ JURNALCİLİK Mİ ETKİN İSTİHBARAT AĞI MI?: ANAKRONİZME DÜŞEN TARİHYAZIMI KAYNAKLAR VE PLAN BİRİNCİ BÖLÜM ENFORMASYON, İSTİHBARAT VE OSMANLILAR: GENEL OLARAK OSMANLI İSTİHBARATI ÜZERİNE İKİNCİ BÖLÜM II. ABDÜLHAMİD DÖNEMİNDE OSMANLI İSTİHBARAT AĞI 2.1. İstihbarat Ağının Aktörleri 2.1.1. Hafiyeler 2.1.2. Muhbir ve Kılavuzlar 2.1.3. Yerel Yöneticiler 2.1.4. Sefir (Büyükelçi) ve Şehbenderler (Konsoloslar) 2.1.5. Yabancı Temsilcilikler, Devlet Adamları ve Diplomatlar 2.1.6. Açık Kaynaklar 2.1.7. Diğer Unsurlar 2.1.8. Jurnal Sistemi ve Jurnaller 2.2. İstihbarat Ağının Yapısı ve İşlerliği 2.2.1. İç İstihbarat Ağı 2.2.1.1. II. Abdülhamid Mutlakiyeti ve İç İstihbarat 2.2.1.2. Devlet Merkezi 2.2.1.3. Rumeli 2.2.1.4. Anadolu 2.2.1.5. Diğer Vilayetler 2.2.2. Dış İstihbarat Ağı 2.2.2.1. Dış İstihbarat Unsurları ve Merkezî Dış İstihbarat 2.2.2.2. İstihbarat Ağı’nın Avrupa, Amerika ve Asya Ayağı ÜÇÜNCÜ BÖLÜM İSTİHBARAT AĞININ ‘YAPISAL DÖNÜŞÜMÜ’ 3.1. ‘Dönüşümü’ Önceleyen Gelişmeler ve II. Meşrutiyet’in İlanı 3.2. Hafiyeliğin Lağvı Ya da ‘Yıldız Merkeziyet İdaresi’nin Sonu 3.3. Emniyet-i Umumiye Müdüriyeti İstihbarat Şubesi’nin Kuruluşu SONUÇ KAYNAKÇA EKLER ORİJİNALLİK RAPORU ETİK KURUL İZİN MUAFİYETİ FORMU ÖZGEÇMİŞtr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectistihbarat
dc.subjectII. abdülhamid
dc.subjectosmanlı istihbaratı
dc.subjecthafiye
dc.subjectcasus
dc.subjectjurnal
dc.titleII. Abdülhamid Döneminde Osmanlı İstihbarat Ağı (1876-1909)tr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetOsmanlı İmparatorluğu’nun istihbarat toplama faaliyetleri ve bu faaliyetlerin karar alma sürecine etkisi Osmanlı tarihinin en az anlaşılmış konularından biridir. Bilhassa, Osmanlıların Avrupa hakkındaki sözde bilgisizliği, Avrupa siyasetini yeterince takip edip kavrayamamış oldukları ya da dış politika tercihlerinin hatalı olduğu yönündeki önyargılı ve kesin genellemeler, istihbarat çalışmalarıyla ilgili literatürün zayıflığından nemalanmaktadır. Oysa Osmanlı İmparatorluğu kuruluşuyla birlikte mevcut durumu, çevresindeki tehditleri ve düşmanları hakkında bilgi sahibi olmak amacıyla istihbarat faaliyetlerine özel önem vermiştir. Bu konuda Osmanlıların, imparatorluğun diğer bazı uygulamalarında olduğu gibi Ortaçağ İslam devletlerinin ve onların halefi olan Selçukluların örneğini takip ettikleri söylenebilir. Osmanlı idarecileri gerek ülkede dirliğin ve düzenin korunmasında, gerekse hasım/rakip devletlerin istihbarat çalışmalarına karşı konulmasında istihbarat faaliyetlerini ve mekanizmalarını her zaman aktif tutmak istemişlerdir. Dünyadaki diğer örneklerinde görüldüğü gibi haber toplama yöntemleri ve bilginin işlenişi, bunun için mekanizmaların kurulması belirli bir süreç ve tecrübe gerektirmiştir. Osmanlı İmparatorluğu’nda XX. yüzyıl başlarına kadar günümüz standartlarında bir istihbarat yapılanması mevcut olmamakla birlikte, istihbarat faaliyetlerine özel önem verildiği ve bu faaliyetlerden aktif olarak yararlanıldığı gözlemlenmektedir. Bu çalışmada II. Abdülhamid dönemi Osmanlı istihbarat ağının yapısı ve işlerliği ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Nihai hedefimiz, değişen iç ve dış konjonktürün etkisiyle imparatorluğun çok kritik bir safhaya girdiği II. Abdülhamid döneminde, dönemin yönetici elitinin ve bilhassa II. Abdülhamid’in büyük önem verdiği istihbarat ağının, gerek iç politikada “Yıldız Sarayı” özelinde devletin otoritesinin korunmasında, gerekse dış politikada imparatorluğun politikalarına yön vermede temel araçlardan biri olarak nasıl kullanıldığını, bu ağın yapısal ve işlevsel yönünü ön planda tutarak ortaya koymaktır. Ayrıca bu çalışmada Osmanlıların istihbarat sağlamak amacıyla kullandıkları kanal ve stratejiler II. Abdülhamid dönemi özelinde irdelenmiş, sadece Osmanlı merkezî istihbaratı değil, vilayetlerdeki ve sınırlar ötesindeki istihbarat ağı da incelenmiştir.tr_TR
dc.contributor.departmentTarihtr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster