dc.contributor.advisor | Ayaz Avan, Esengül | |
dc.contributor.author | Aytaç, Merve | |
dc.date.accessioned | 2018-10-01T07:02:55Z | |
dc.date.available | 2018-10-01T07:02:55Z | |
dc.date.issued | 2018 | |
dc.date.submitted | 2018-06-07 | |
dc.identifier.citation | AYTAÇ, M. (2018). Irregular Migration Crisis In The Mediterranean And Its Impact on Turkey - EU Relations. Hacettepe University, Ankara. | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/4994 | |
dc.description.abstract | The refugee and asylum issue became an international issue as of 1990s with the increase of the national border crossings. Before the 1990s the immigration was seen as a component of cultural diversity and the touchstone of the economic improvement. Thus, the migration was seen a cooperation area between the countries of origin and destination. However, the more countries have security concerns, the less they welcome the people from problematic regions of the world. Especially, in the crisis periods the refugee and asylum-seekers become a topical issue in the national – agendas. More than a cooperation area, the destination countries began evaluating the origin countries as the source of instability, immigrants as the threat to national security and the neighboring countries as the storage for the undesirable foreigners. Thus, not only for the national policies but also for the cooperation between the countries, the migration and asylum have been seen as a controversial issue.
For the European countries the immigration is still questionable within the framework of the EU. Fundamentally, the refugee and asylum policies should be shaped in accordance with the humanitarian concerns. However, as in the last crisis, the EU countries are not eager to admit asylum – seekers and refugees. For this reason, the EU has sought cooperation for preventing irregular immigration from the Middle East and North Africa (MENA) region. In this context, Turkey as a transit country for the irregular crossings to the EU, is seen as the main partner to prevent the crossings more than a candidate country. Moreover, the candidateship status led Turkey harmonize its policies with the EU acquis. Thus, it is expected to regulate Turkish legislation to reach to the European standards. The migration and asylum has been emerged as a cooperation area especially since 1999 when the EU concerned about the establishment of the Common European Asylum System (CEAS) within the Union. At that point, both sides have common concerns on immigration. Turkey as a candidate country has a long road with the European Communities, for this reason this policy area conducts an influence field between the EU and Turkey. But the relations can be tensed because of the expectations of the EU and Turkey. While the EU requests to remove the geographical limitation, to complete the readmission process, to conduct more effective border controls to prevent the irregular crossings, Turkey’s expectations are the improvement in membership process to the EU, the transition of promised aims by the EU and the most importantly the completion of the visa liberalization for the Turkish citizens. As long as the demands are not met by the parties, the migration issue continues to be relevant in the relations between Turkey and the EU.
Key Words
European Union, Turkey, Irregular Migration, Refugee, Migration Policy, Asylum, Migrant | tr_TR |
dc.description.tableofcontents | TABLE OF CONTENTS
ACCEPTANCE AND APPROVAL iv
DECLARATION v
YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI vi
ETİK BEYAN vii
ACKNOWLEDGEMENTS ix
ABSTRACT x
ÖZET (Turkish Abstract) xii
TABLE OF CONTENTS xiv
ABBREVIATIONS xvi
LIST OF FIGURES xix
INTRODUCTION 1
CHAPTER 1 10
1. THE MIGRATION POLICY OF THE EUROPEAN UNION 10
1.1. DIFFERENTIATION OF MIGRATION AND THE DEFINITIONS OF MIGRANT, ASYLUM-SEEKER, AND REFUGEE 10
1.1.1. Migrant 11
1.1.2. Refugee 13
1.1.3. Asylum – Seekers 15
1.2. MIGRANTS IN EUROPE AFTER THE SECOND WORLD WAR 16
1.2.1. Guest – Worker Program 16
1.2.2. Family Reunification 17
1.2.3. Refugees from Post – Soviet Region 17
1.3. FORMATION OF THE MIGRATION POLICIES WITHIN THE EU BEFORE REFUGEE CRISIS 18
1.3.1. Legal Framework of The European Migration History 20
CHAPTER 2 33
2. THE REFLECTION OF THE LATEST REFUGEE CRISIS TO THE EU’S REFUGEE REGIME 33
2.1. IMMIGRATION TO THE EU IN NUMBERS DURING THE LAST DECADE & THE EU POLICIES 34
2.1.1. Distribution of Refugees in Europe Previous the 2015 & EU Policies 34
2.1.2. Situation after the 2015 Syrian Refugee Crisis 41
2.2. THE NEW REGULATIONS IN EUROPEAN MIGRATION POLICY AFTER 2015 44
2.2.1. Ten Points Action Plan on Migration 45
2.2.2. European Agenda on Migration 47
2.2.3. Four Pillars to Manage Migration Better 50
CHAPTER 3 54
3. TURKEY, THE EU, AND THE IRREGULAR MIGRATION 54
3.1. TURKEY’S POSITION VIS- À- VIS IRREGULAR MIGRATION 54
3.1.1. Geopolitics of Turkey and its Effects on the EU Borders 55
3.1.2. The Impacts Turkey’s Geographical Position on the EU 59
3.2. HARMONIZATION OF TURKISH MIGRATION POLICY WITH THE EU ASYLUM POLICY 60
3.2.1. Regulations on Turkish Migration System 61
3.2.2. The Law on Foreigners and International Protection 65
3.3. THE EU RESPONSE TO IRREGULAR MIGRANT CRISIS AND THE COOPERATION WITH TURKEY 70
3.3.1. 18 March the EU – Turkey Statement 73
3.3.2. The European Refugee Funds to Turkey 75
3.3.3. Greece: As a Practical Sample Case 77
CHAPTER 4 79
4. TURKEY – THE EU RELATIONS IN THE CONTEXT OF THE MIGRATION AND THE READMISSION AGREEMENTS 79
4.1. HISTORY OF TURKEY – THE EUROPEAN UNION RELATIONS 79
4.2. THE READMISSION AGREEMENTS: AS AN INSTRUMENT FOR THE EXTERNALIZATION AND SECURITIZATION OF THE MIGRATION
4.2.1. The Readmission Agreements in the EU History 82
4.2.2. Main Features of the EU’s Readmission Agreements 85
4.3. THE READMISSION AGREEMENT BETWEEN TURKEY AND THE EU….. 88
4.3.1. Roadmap for The Visa Liberalization and Readmission Agreement 89
4.3.2. Candidate Country Criteria 95
4.3.3. The Reflections of the RAs to the Relations 96
CONCLUSION 100
BIBLIOGRAPHY 110
APPENDIX 1: ORIGINALITY REPORT 127
APPENDIX 2: ETHICS BOARD WAIVER FORM 129 | tr_TR |
dc.language.iso | en | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | irregular migration | tr_TR |
dc.subject | turkey | tr_TR |
dc.subject | european union | tr_TR |
dc.subject | migration policy | tr_TR |
dc.subject | asylum | tr_TR |
dc.subject | migrant | tr_TR |
dc.title | The Irregular Migration Crisis In The Mediterranean And Its Impact On Turkey - Eu Relations | tr_TR |
dc.title.alternative | Akdeniz'de Düzensiz Göç Krizi Ve Türkiye - Ab İlişkilerine Etkisi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Göç, göçmenlik, mültecilik ve sığınmacılık; ulusal sınırlardaki artan düzensiz geçişler sebebiyle özellikle 1990’lardan uluslararası bir konu haline gelmiştir. 1990’lar öncesinde daha çok kültürel çeşitliliğin ve ucuz işgücü nedeniyle ekonomik büyümenin bir unsuru olarak görülmekteydi. Böylelikle kaynak ve hedef ülkeler arasında iş birliği alanı oluşturmaktaydı. Ancak güvenlik kaygılarının artması ile birlikte ülkeler dünyanın problemli alanlarından gelen sığınmacı ve göçmenlerin kabulüne daha az hoşgörülü yaklaşmaya başlamışlardır. Özellikle kriz dönemlerinde, artan sayıda mülteci ve sığınmacının geçiş ve kaynak ülkelere yönelmesi ile düzensiz göç ülkelerinde gündemlerinde yer almaktadır. Ancak bir iş birliği alanından daha çok, kaynak ülkeler hedef ülkeler tarafından istikrarsızlık bölgeleri olarak görülürken, gelen göçmenler ise ulusal güvenliğe tehdit olarak algılanmaya başlamışlardır. Sonuç olarak ise geçiş ülkeleri olarak komşu ülkeleri ise istenmeyen yabancılar için bir depo haline getirilmeye çalışılmakta ve durumun insani tarafı ise görmezlikten gelinmektedir. Sonuç olarak ise göç ve sığınma sadece yerel politikalarda değil ülkeler arasında da tartışmalı bir konu haline gelmektedir.
Göç özellikle Avrupa Birliği içinde üye ülkelerce sorgulanan bir alandır. Esasen, göç ve sığınma politikalarının insani çerçeveye uygun olarak şekillenmesi gerekmektedir. Ancak yaşanan son krizin de gösterdiği gibi AB ülkeleri sığınmacı ve mültecilerin kabulü konusunda pek de istekli görünmemektedir. Bu nedenle AB düzensiz göçe engel olabilmek için kaynak ve geçiş ülkeleri ile iş birliği olanağı aramaya başlamıştır. Bu bağlamda, Türkiye AB tarafından aday ülkeden ziyade düzensiz geçişler için bir geçiş ülkesi olması nedeniyle önemli bir ortak olarak görülmektedir. Fakat aday bir ülke olarak da Türkiye, göç politikalarını AB müktesebatıyla uyumlaştırmak için gerekli yasal düzenlemeleri yaparak Türk göç sistemini AB standartlarına ulaştırmaya çalışmaktadır. Türkiye ve AB arasında göç alanında iş birliği, AB’nin 1999 yılından itibaren ortak göç politikası oluşturulması yönündeki adımları ile ortaya çıkmıştır. İki ülkenin de göç konusunda belirli ilgi ve kaygılarının olması ve Türkiye’nin AB ile uzun süren bir üyelik sürecinin bulunması bu alanda iki tarafın birbirini etkilemesine neden olmuştur. Fakat AB ve Türkiye’nin karşılıklı beklentilerinin bulunması ilişkilerin gerilmesine neden olmaktadır. AB coğrafi kısıtlanmanın kaldırılmasını, geri kabul anlaşması sürecinin tamamlanmasını ve sınır güvenliğinin artırılmasını beklerken, Türkiye ise üyelik sürecinde ilerleme sağlanmasını, AB’nin vadettiği yardımların verilmesini ve en önemlisi AB ülkelerine girişte Türkiye vatandaşlarına vize serbestisinin sağlanmasını talep etmektedir. Bu talepler Türkiye ve AB taraflarınca karşılanmadığı sürece sığınma ve göç konusu iki taraf arasındaki ilişkilerde bir araç olarak yerini almaktadır.
Anahtar Sözcükler
Avrupa Birliği, Türkiye, Düzensiz Göç, Mülteci, Göç Politikası, Sığınmacı, Göçmen. | tr_TR |
dc.contributor.department | Uluslararası İlişkiler | tr_TR |
dc.contributor.authorID | 262090 | tr_TR |