Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorUğurluoğlu, Özgür
dc.contributor.authorDemirci, Şenol
dc.date.accessioned2018-09-28T08:20:32Z
dc.date.available2018-09-28T08:20:32Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2018-06-12
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4957
dc.description.abstractViolence has become a phenomenon where superior efforts have been made to overcome the societies, but continue to increase day by day in spite of all the struggles. People are exposed or witnessed a certain form of violence almost every day. Violent events splashed in areas, such as work, school, home and street, are causing irreparable problems for society and the individual. In particular, it has been determined that there is an increase in violent acts in health institutions and establishments in business areas and health workers are at higher risk. Because health workers are under the risk of such violence, their service negatively affects the worker, his colleagues, work efficiency, work performance and many others. Therefore, it is necessary to work on this subject and to produce solutions to solve the problem of violence. The aim of the research carried out in this context is to determine which group of health professionals is the most common source of violence and to be exposed to violence more frequently and to determine which methods health workers apply to cope with verbal, physical and sexual violence, identification of the effects of socio-demographic characteristics on violence. In this context, a questionnaire was distributed to the health workers in a public hospital in Ankara and the data obtained from the 347 questionnaires collected were taken into consideration. The analysis results indicate that 96.2% of physicians, 95.7% of nurses and 80.7% of other hospital personnel were exposed to verbal aggression at least once and verbal violence was found to be the most exposed type of violence. In our study, it was determined that the nurses mostly faced with physical and sexual violence. It has been determined that the most prevalent effect of verbal, physical and sexual violence on health workers is anger and that the majority of health workers prefer to do nothing to cope with violence. As a result of regression analysis, verbal, physical and sexual violence among health professionals were found to be mostly exposed to nurses and the results were statistically significant (p<0.05).tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectSağlık çalışanlarına şiddettr_TR
dc.subjectSözel fiziksel ve cinsel şiddettr_TR
dc.subjectHekimtr_TR
dc.subjectHemşire
dc.subjectDiğer hastane personeli
dc.titleSağlık Çalışanlarına Yönelik Şiddetin Değerlendirilmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetŞiddet, toplumların üstesinden gelebilmek için üstün çabalar sarf ettiği fakat bütün çabalara rağmen her geçen gün artarak devam eden bir olgu haline dönüşmüştür. İnsanlar neredeyse her gün şiddetin belirli bir formuna maruz kalmakta ya da şahit olmaktadır. İş, okul, ev ve sokak gibi birçok alana sıçrayan şiddet olayları toplum ve birey üzerinde onarılmaz sorunlara neden olmaktadır. İş alanları içerisinde özellikle sağlık kurum ve kuruluşlarında şiddet eylemlerinde artış meydana geldiği ve sağlık çalışanlarının daha fazla risk altında olduğu ifade edilmektedir. Sağlık çalışanlarının bu denli şiddet riski altında bulunması, sundukları hizmeti, hizmet alan bireyi, iş arkadaşlarını, çalışma verimliliğini, iş performansını ve daha birçok şeyi de olumsuz etkilemektedir. Bundan ötürü bu konu üzerinde çalışmaların yapılması ve şiddet sorununu çözecek çözüm yollarının üretilmesi gerekmektedir. Bu bağlamda yürütülen araştırmanın amacı, sağlık çalışanları arasında en çok hangi meslek grubunun şiddetin kaynağı olduğu ve şiddete daha çok maruz kaldığının belirlenmesi, sağlık çalışanlarının en çok hangi şiddet türüne maruz kaldıklarının belirlenmesi, sözel, fiziksel ve cinsel şiddetle baş etmek için sağlık çalışanlarının hangi yöntemlere başvurduğunun tespit edilmesi ve sosyo-demografik özelliklerin şiddet üzerindeki etkisinin belirlenmesidir. Bu kapsamda, Ankara’da faaliyet gösteren bir kamu hastanesindeki sağlık çalışanlarına anket dağıtılmış olup, toplanan 347 anketten elde edilen veriler değerlendirilmeye alınmıştır. Yapılan analizler sonucunda; hekimlerin %96,2’sinin, hemşirelerin %95,7’sinin ve diğer hastane personelinin %80,7’sinin en az bir kez sözel şidddete maruz kaldığı ve sözel şiddetin en çok maruz kalınan şiddet türü olduğu bulunmuştur. Fiziksel ve cinsel şiddete ise en çok hemşirelerin maruz kaldığı tespit edilmiştir. Sözel, fiziksel ve cinsel şiddetin sağlık çalışanları üzerinde en çok karşılaşılan etkisinin kızgınlık olduğu ve sağlık çalışanlarının çoğunluğunun şiddetle baş etmek için hiçbir şey yapmamayı tercih ettikleri belirlenmiştir. Yapılan regresyon analizi sonucunda ise, sağlık çalışanları arasında sözel, fiziksel ve cinsel şiddete en çok hemşirelerin maruz kaldığı ve sonuçların istatistiki açıdan anlamlı olduğu bulunmuştur (p<0,05).tr_TR
dc.contributor.departmentSağlık Yönetimitr_TR
dc.contributor.authorID247516tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster