Show simple item record

dc.contributor.advisorCoşkun, Turgay
dc.contributor.authorEraslan, Yasemin
dc.date.accessioned2018-09-27T06:53:29Z
dc.date.available2018-09-27T06:53:29Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2018-03-29
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4932
dc.description.abstractOrganic acidemias are a group of inborn errors of metabolism (IEM) caused mostly by a deficient enzyme in the catabolic pathways of amino acids, carbohydrates or lipids and characterized by abnormal urinary excretion of organic acids. The pathophysiology of these diseases is poorly known and this prevents the development of appropriate treatment strategies. The main factors responsible for the pathophysiology of these diseases are thought to be the accumulation of toxic metabolites and the deficiency of essential metabolic intermediates. Recent studies have shown that accumulating toxic metabolites increases oxidative stress in these disease. It is also thought that the restricted diets which have an important role in the treatment of these patients may lead to a decrease in the antioxidant capacity of tissues due to the lack of certain essential substances in the antioxidant defense systems. In this study, oxysterols (7-keto cholesterol and cholestane-3β,5α,6β-triol) were studied as oxidative stress biomarkers in patients with various organic acidurias (maple syrup urine disease, methylmalonic acidemia, propionic acidemia, isovaleric acidemia, glutaric aciduria type 1) followed at Hacettepe University Department of Pediatrics Metabolism Unit were studied by LC-MS/MS. Plasma oxysterol levels in organic acidemia patients were found to be significantly higher than the control group. No statistically significant difference was found between organic acidemia patient subgroups with respect to oxysterols. There was no statistically significant difference in plasma oxysterol levels of the patients between who were coming for routine clinic visits and who were brought to emergency department. There was no strong correlation between plasma oxysterol levels and age, LDL, triglyceride, total cholesterol, ESR, CRP, blood pH value, urine ketone, urine ketoacid level, plasma free carnitine level in organic acidemia patients; plasma oxysterol levels and leucine levels in patients with MSUD. Based on these findings, it is suggested that oxysterols, free radical-mediated oxidation product of cholesterol, in organic acidemia patients are increased and cause oxidative stress by inducing toxic metabolite stimulation, independent of serum total cholesterol and LDL levels. Increased oxidative stress in these patients is not an acute but chronic process and plays a role in the long-term pathophysiology and prognosis of these diseases and oxysterols can be used in the long-term follow-up of these patients. The use of antioxidants as an adjuvant in the treatment of these patients may be considered. To our knowledge, this is the first study to determine plasma levels of oxysterols in organic acidemia patients. Further studies are required to understand the underlying mechanisms of oxysterol production in depth and their clinical implications in patients with organic acidemia.en
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectOrganik asidemitr_TR
dc.subjectOksisterol
dc.subjectOksidatif stres
dc.subjectMaple syrup urine disease
dc.subjectMetilmalonik asidem
dc.subjectPropionik asidemi
dc.subjectİzovalerik asidemi
dc.subjectGlutarik asidüri tip 1
dc.subjectLC-MS/MS
dc.titleOrganik Asidemili Hastalarda Oksisterol Türlerinin Lc-Ms/Ms Yöntemi ile İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.description.ozetOrganik asidemiler karbonhidrat, amino asit ve yağ asidi metabolizmasındaki defektlere bağlı oluşan, organik asitlerin dokularda birikimi ve idrarda artmış atılımı ile karakterize bir grup kalıtsal metabolik hastalıktır. Organik asidemilerin patofizyolojisi tam olarak aydınlatılamamıştır ve bu durum uygun tedavi stratejilerinin geliştirilmesini önlemektedir. Patofizyolojiden sorumlu ana faktörlerin toksik metabolit birikimi ve esansiyel metabolitlerin eksikliği olduğu düşünülmektedir. Son yıllarda yapılan çalışmalarda organik asidemilerde biriken toksik metabolitlerin oksidatif stresi artırdığı gösterilmiştir. Ayrıca bu hastaların tedavisinde önemli bir yeri olan kısıtlı diyetin antioksidan savunma sistemlerinde görevli bazı esansiyel maddelerin eksikliğine neden olarak doku antioksidan kapasitesinde azalmaya sebep olabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmada Hacettepe Üniversitesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Beslenme ve Metabolizma Bilim Dalı’nda izlenen organik asidemi (maple syrup urine disease, metilmalonik asidemi, propionik asidemi, izovalerik asidemi, glutarik asidüri tip 1)’li hastalarda oksidatif stres biyobelirteci olarak oksisteroller (7-ketokolesterol, kolestan-3β,5α,6β-triol) LC-MS/MS yöntemi ile incelendi. Organik asidemili hastalarda plazma oksisterol düzeyleri kontrol grubundan istatistiksel olarak anlamlı olacak şekilde yüksek bulundu. Organik asidemi tanı alt gruplarının plazma oksisterol düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu. Organik asidemili hastaların rutin poliklinik kontrolü ile herhangi bir yakınmayla çocuk acil polikliniğine başvuruları karşılaştırıldığında plazma oksisterol düzeyleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Organik asidemili hastalarda plazma oksisterol düzeyleri ile yaş, LDL, trigliserid, total kolesterol, ESR, CRP, kan pH değeri, idrar ketonu, idrar ketoasit düzeyi, plazma serbest karnitin düzeyi arasında; MSUD’li hastalarda plazma oksisterol düzeyleri ile lösin düzeyi arasında güçlü bir korelasyon yoktu. Bu bulgulara dayanarak organik asidemili hastalarda kolesterolün serbest radikal aracılı oksidasyon ürünü olan oksisterollerin serum total kolesterol ve LDL düzeylerinden bağımsız olarak toksik metabolit uyarımı ile artmış oksidatif stres nedeniyle oluştuğunu, bu hastalarda artmış oksidatif stresin akut değil kronik bir süreç olduğunu, hastalığın uzun dönem patofizyolojisinde ve prognozunda etkili olduğunu, oksisterollerin hastaların uzun dönem izleminde kullanılabileceğini söyleyebiliriz. Ayrıca bu hastaların tedavisinde antioksidanların adjuvan olarak kullanılması düşünülebilir. Literatürde organik asidemili hastalarda plazma oksisterol düzeylerinin incelenmesi ile ilgili bir çalışma bulunmamaktadır ve çalışmamız ilk olmuştur. Organik asidemili hastalarda oksisterol üretiminin altta yatan mekanizmalarını ve bunların klinik anlamlarını anlamak için ileri çalışmalar gereklidir.tr_TR
dc.contributor.departmentÇocuk Sağlığı ve Hastalıklarıtr_TR
dc.contributor.authorID196434tr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record