Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorGÜÇİZ DOĞAN, Bahar
dc.contributor.authorAHMED, Fahad
dc.date.accessioned2018-09-12T13:23:27Z
dc.date.issued2018-09-12
dc.date.submitted2018-07-03
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4839
dc.description.abstractAHMED, F. Analysis of the Prevalence, Trends, Determinants and Dynamics of Contraceptive Use and Estimate of Unmet Need for Family Planning in Pakistan. Hacettepe Unıversity, Graduate School of Health Sciences, Epidemiology Program Doctor of Philosophy Thesis, Ankara, 2018. Family Planning is widely recognized as a cost-effective intervention linked to the Sustainable Development Goals. The world 6th most populous yet, lower middle income country Pakistan is at the cusps of demographic dividend. However, the slow fertility decline urged Government of Pakistan to scale up family planning program combined with robust population and developmental polices. That will not only control over population but also provide advantage of demographic dividend. The objective of the study was to examine the trend in contraceptive prevalence and level of unmet need for family planning, and to identify association between individual, spousal, household and community level covariates with the contraceptive use and unmet need for family planning in Pakistan. Together with this, contraceptive discontinuation, switching behavior and user failure rates were also examined. Data was extracted from Pakistan Demographic Health Surveys (1990-91, 2006-07 and 2012-13). Frequency tables were constructed to examine the trends. Logistic regression was employed to explore the relative effects of covariates on use of contraception and unmet need for family planning among currently married aged 15-49 women. Life tables were used for analysis of contraceptive discontinuation, switch and user failure rates. Results shows that current use of contraception increased from 11% in 1990 to 35% in 2012 meanwhile unmet need for family planning declined from 32 % to 20%. Remarkable heterogeneity in contraceptive use as well as unmet need was evident among different regions and different ethnic groups. The mean ideal number of children desired remained at four and intention for future use of contraception was decreased. The husband fertility desire, number and sex of children, exposure to media message, visit by Lady Health worker, place of residence and wealth status were significantly associated with current use and level of unmet need for family planning in Pakistan. It was found that one-third of episodes of contraceptive use were discontinued within a year of initiation. The highest discontinuation rate was for hormonal methods, side effects were the main reason for discontinuation. The 12 month gross failure rate for pill, condom, and withdrawal was 10.3%, 9.3% and 10.4% respectively.en
dc.language.isoentr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectfamily planning
dc.subjectcontraceptive use
dc.subjectunmet need
dc.subjectdiscontinuation rate
dc.subjectcontraceptive failures
dc.titleAnalysıs of The Prevalence, Trends, Determınants and Dynamıcs of Contraceptıve Use and Estımate of Unmet Need For Famıly Plannıng in Pakıstantr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesisen
dc.description.ozetAHMED, F. Pakistan'da Aile Planlaması Yöntem Kullanma Prevalansının Belirleyicileri, Dinamikleri ve Eğilimler ile Karşılanmamış İhtiyacın Değerlendirilmesi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Epidemiyoloji Programı Doktora Tezi, Ankara, 2018. Aile Planlamasının, Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleriyle bağlantısı olan maliyet etkili bir müdahale olduğu yaygın bir şekilde kabul görmektedir. Dünyanın altıncı en kalabalık ancak düşük orta gelirli ülkesi Pakistan, büyük bir genç çalışabilir nufusa sahip olmanın getirdiği ekonomik büyüme potansiyeli (demografik fırsat penceresi) açısından bir dönüm noktasındadır. Ancak, doğurganlıktaki yavaş düşüş Pakistan Hükümetini güçlü nüfus ve kalkınma politikaları ile birleştirilen aile planlaması programını genişletmeye zorladı. Bu sayede sadece nüfusun kontrolü değil, aynı zamanda demografik fırsat penceresinin avantajı da sağlanacaktır. Çalışmanın amacı doğum kontrolü kullanım sıklığındaki trendi ve aile planlaması için karşılanmamış gereksinim düzeyini incelemek ve Pakistan'da doğum kontrolü yöntemi kullanımı ve aile planlaması için karşılanmayan ihtiyaç ile bireysel, eş, hane halkı ve toplum düzeyi değişkenleri arasındaki ilişkiyi tanımlamaktır. Bununla birlikte, doğum kontrolünde devamsızlılık, yöntem değiştirme davranışı ve kullanıcı başarısızlık hızları da incelenmiştir. Veriler Pakistan Demografik Sağlık Araştırmaları'ndan alınmıştır (1990-91, 2006-07 ve 2012-13). Eğilimleri incelemek için frekans tabloları oluşturulmuştur. 15-49 yaş grubundaki kadınlar arasında doğum kontrol yöntemlerinin kullanımı ve aile planlaması konusundaki karşılanmamış ihtiyaçların göreceli etkilerini araştırmak için lojistik regresyon uygulanmıştır. Doğum kontrolünde devamsızlılık, değiştirme davranışı ve kullanıcı başarısızlık hızları analizinde yaşam tabloları kullanılmıştır. Sonuçlar, mevcut doğum kontrol yöntemi kullanımının 1990'da % 11 iken, 2012 yılında % 35'e yükseldiğini göstermektedir. Bu arada, aile planlamasına yönelik karşılanmamış ihtiyaç % 32'den % 20'ye düşmüştür. Farklı bölgeler ve farklı etnik gruplar arasında karşılanmamış gereksinim varlığında olduğu gibi doğum kontrol yöntemi kullanımında da dikkate değer heterojenlik belirgindir. İstenen ortalama çocuk sayısı dört olarak kalmaya devam etmiştir ve gelecekte doğum kontrol yöntemi kullanımı isteği azalmıştır. Kocanın doğurganlık arzusu, çocukların sayısı ve cinsiyeti, medya mesajına maruz kalma, Kadın Sağlığı çalışanının ziyareti, ikamet yeri ve refah durumu, Pakistan'da mevcut doğum kontrol yöntemi kullanımı ve aile planlaması için karşılanmamış gereksinim düzeyi ile önemli ölçüde ilişkili bulunmuştur. Doğum kontrol yöntemi kullanım epizotlarının üçte birinin başlandıktan sonra ilk bir yıl içinde kesildiği bulunmuştur. En yüksek yöntem bırakma hızı hormonal yöntemler içindir ve yan etkiler yöntem devamsızlığının ana sebebidir. Hap, kondom ve çekilme için 12 aylık brüt başarısızlık oranı sırasıyla % 10,3 , % 9,3 ve % 10,4 olarak hesaplanmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentHalk Sağlığıtr_TR
dc.contributor.authorID10211472tr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2018-09-12T13:23:27Z


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster