Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorTürkyılmaz , Meral Didem
dc.contributor.authorÇıldır , Bünyamin
dc.date.accessioned2018-07-02T11:48:16Z
dc.date.available2018-07-02T11:48:16Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2018-06-13
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4574
dc.description.abstractNoise exposure can result in decreased I-wave amplitude values of auditory brainstem responses of individuals with over-threshold levels due to this spontaneous hearing nerve fibers, afferent fibers and this cognitive damage resulting in impairments in temporal coding skills.In this study on the identification of individuals with suspected hearing loss as a consequence of noise exposure, the effect of noise exposure that cause the loss of hearing nerve fibers with low spontaneous hearing nerve fibers as well as internal hair cell synapse, which are important for noise above supine noise in noise, are investigated. 69 subjects aged between 19 and 32 years with normal hearing thresholds participated in the study. The study was divided into 2 groups according to their noise survey scores. 1st group consists of individuals with noise exposure, 2nd group consists of individuals without noise exposure. In all, the click auditory brainstem responses ranged from 9.1 rate to 70-99 dB nHL intensity level. In the study group, the first wave amplitude of the auditory brainstem response decreased with increasing intensity, and in the control group, the first wave amplitude increased with intensity. In our study, the V/I amplitude ratio obtained in the study group at the 99 dB nHL intensity level was found to be approximately 60% higher than the control group. In the study, 6 experiments were performed depending on the modulated stimuli given to the individuals and the changes in the stimuli applied. In the study to evaluate the adaptation of the loudness in hidden hearing loss individuals, the loudness adaptation values ​​were found to be lower than the loudness adaptation values ​​obtained from the background noises by 180 seconds after the background noise was given for the study group. Despite the individual differences when compared to the unmodified and modulated stimuli in the study group, the loudness adaptation value in experiment 1 was found to be lower than the experiment 2 in the unmodulated stimulus after 180 seconds from stimulus stimulation. At the same time, in experiment 1 and experiment 2, as the modulation frequency increased, the value of adaptation of the gain also increased. For the experiment group 3, it was found that the loudness adaptation values ​​obtained from stimuli with different carrier frequencies were not affected after 180 seconds from the stimulus according to the initial gain adaptation value, but the maximum loudness adaptation value was found to be in1 kHz carrier frequency in Experiment 4. In Experiment 5, as the depth of modulation for group 1 increased, the adaptation of the gain was found to be increased. In Experiment 6, the maximum gain loudness adaptation change for the study group was obtained with a 50% modulation depth. In this study, it was found that all of the stimuli given under contralateral noise showed more adaptation especially to individuals with suspected hearing loss. In all of the experiments, it was thought that loudness adaptation values obtained for group 2 were found zero was either for loudness adaptation’s underdevelopment or its insufficient development. According to the results obtained in the study, the short-term adaptation values ​​obtained in individuals with hidden hearing loss-related noise exposure were found to be adaptive to changes in the auditory neuropathic and ribbon synaptic impairments. Low spontaneous rated hearing nerve fiber and temporal coding impairment are thought to be associated with adaptive size and abnormal loudness adaptation, especially under background noises. Key words: Loudness adaptation, GMFE, Hidden hearing loss, Matrix, İBCen
dc.description.tableofcontentsİÇİNDEKİLER ONAY SAYFASI iv YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI v ETİK BEYAN vi TEŞEKKÜR vii ÖZET viii ABSTRACT ix İÇİNDEKİLER x SİMGELER VE KISALTMALAR xiii ŞEKİLLER xvi TABLOLAR xix 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 5 2.1. Ses ve Sesin Fiziksel Özellikleri 5 2.1.1. Ses 5 2.1.2. Sinuzoid Dalgalar 6 2.1.3. Kompleks Sesler 7 2.1.4. Genlik Modulasyonu 8 2.1.5. Frekans Modülasyonu 13 2.1.6. Temporal Modülasyon 15 2.1.7. Temporal Modülasyon Transfer Fonksiyon 17 2.2. Gürlük (Loudness) ve Fiziksel Şiddet 18 2.3. Gürlük Skalası 21 2.4. Gürlük ve Bant Genişliği 22 2.5. Şiddet Değişimlerini Fark Etme 24 11 2.6. Gürlük Adaptasyonu 25 2.7. Gürültü 30 2.7.1. Gürültü Çeşitleri 31 2.7.2. Gürültüye bağlı işitme kayıpları 35 2.8. Gizli İşitme Kayıpları (Cochlear Synaptopathy) 36 2.9. Gizli İşitme Kayıpları ve Gürlük Adaptasyonu 38 3. GEREÇ VE YÖNTEM 41 3.1 Katılımcılar 41 3.1.1. Araştırmaya Dahil Edilme Kriterleri 41 3.1.2. Çalışmaya Dahil Edilmeme Kriterleri 42 3.2. Araçlar ve Yöntem 43 3.2.1. Montreal Bilişsel Değerlendirme Testi 43 3.2.2. Gürültü Maruziyet Anketi 44 3.2.3. Odyolojik Değerlendirme 44 3.2.4. Distortion Product Otoacoustic Emission 45 3.2.5. İşitsel Beyin sapı Cevabı (İBC) 45 3.2.6. Gürültüde Konuşmayı Anlama Testi 46 3.2.7. İşitsel İşlemleme Testi 47 3.2.8. Psikofiziksel Testler 48 3.3. İstatiksel Analiz 52 4. BULGULAR 54 4.1. Bireylerin demografik özelliklerine göre verilen tanımlayıcı istatistikleri 54 4.2. İşime testi bulguları 55 4.3. İşitsel Beyin Sapı Cevabı Bulguları 55 4.3.1. Bireylerin İşitsel Beyin Sapı Cevabı Genlik Bulguları 55 4.3.2. İşitsel Beyin Sapı Cevabı Latans Bulguları 57 12 4.3.3. İşitsel Beyin Sapı Cevabı V/I Genlik Oran Bulguları 59 4.3.4. İşitsel Beyin Sapı Cevabı V-I İnterlatans Farklılıkları 59 4.4. Gürültüde Konuşmayı Anlama Test Bulguları 60 4.4.1. Türkçe Matris Test Bulguları 60 4.5. Psikofiziksel Test Bulguları 62 4.5.1. Genlik Modülasyonu Fark Etme Eşik Test (GMFE) Bulguları 62 4.5.2. Modülasyon Frekansının Bir Fonksiyonu Olarak Gürlük Adaptasyonu Bulguları 63 4.5.3. Arka Plan Gürültüsü Altında Modülasyon Frekansının Bir Fonksiyonu Olarak Gürlük Adaptasyonu Bulguları 75 4.5.4 Taşıyıcı Frekansının Bir Fonksiyonu Olarak Gürlük Adaptasyonu Bulguları 86 4.5.5. Arka plan gürültüsünde taşıyıcı frekansın bir fonksiyonu olarak gürlük adaptasyonu bulguları 93 4.5.6. Zamanın bir fonksiyonu olarak arka plan gürültüsü olmadan farklı modülasyon derinliğine bağlı gürlük adaptasyon bulguları 101 4.5.7. Zamanın bir fonksiyonu olarak arka plan gürültüsünde farklı modülasyon derinliğine bağlı gürlük adaptasyon bulguları 109 5. TARTIŞMA 118 6. SONUÇLAR VE ÖNERİLER 140 7. KAYNAKLAR 145 8. EKLER Ek-1. Etik Kurul Onayı Ek-2. Montreal Bilişsel Değerlenirme Testi 9. ÖZGEÇMİŞtr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccesstr_TR
dc.subjectGürlük adaptasyonu
dc.subjectGMFE
dc.subjectGizli işitme kayıpları
dc.subjectMatris
dc.subjectİBC
dc.titleNormal İşiten Bireylerde Gürlük Adaptasyonutr_TR
dc.title.alternativeGizli İşitme Kayıplarıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetGürültü maruziyeti sonucu gizli işitme kaybı şüphesi olan bireylerin tanılanması üzerine yapılan bu çalışmada, hem gürültü maruziyetinin gürültüde eşik üstü sesler için önemli olan düşük spontan oranlı işitme sinir liflerinin, hem de iç tüy hücre sinaps kaybı nedeni ile işitsel adaptasyon etkilerini araştırılmaktadır. Çalışmaya, yaşları 19-32 arasında işitme eşikleri normal sınırlarda olan 69 normal işiten birey katılmıştır. Bireyler gürültü anketi skorlarına göre 2 gruba ayrılmıştır. 1. grup gürültü maruziyeti olan bireylerden, 2. grup gürültü maruziyeti olmayan bireylerden oluşmuştur. Bireylerin tümünde klik işitsel beyin sapı cevapları 9.1 rate ile 70-99 dB nHL şiddet seviyesi arasında bakılmıştır. Çalışma grubunda işitsel beyin sapı cevabının I. dalga genliğinin şiddet arttıkça azaldığı, kontrol grubunda ise şiddet arttıkça I. dalga genliğinin arttığı bulunmuştur. Çalışmamızda, 99 dB nHL şiddet seviyesinde çalışma grubunda elde edilen V/I genlik oranı kontrol grubundan yaklaşık %60 oranında daha fazla bulunmuştur. Çalışmada, bireylere verilen genliğe modüle edilen uyaranlarda ve uyarıların uygulanma durumundaki değişimlere bağlı olarak 6 deney yapılmıştır. Gizli işitme kayıplı bireylerde gürlük adaptasyonu değerlendirmek için yapılan çalışmada, çalışma grubu için arka plan gürültüsü verilmeden uyarının verilmesinden 180 saniye sonra gürlük adaptasyon değerleri arka plan gürültüsü verilerek yapılan uyaranlardan elde edilen gürlük adaptasyon değerinden daha düşük bulunmuştur. Çalışma grubunda uyaranın verilmesinden 180 saniye sonra modüle edilmeyen uyaranın deney 1’deki gürlük adaptasyon değeri deney 2’deki gürlük adaptasyon değerinden daha düşük olarak bulunmuştur. Aynı zamanda deney 1 ve deney 2’ de modülasyon frekansı arttıkça gürlük adaptasyon değeri de artma göstermiştir. Deney 3’de çalışma grubu için başlangıçtaki gürlük adaptasyon değerine göre uyaranın verilmesinden 180 saniye sonra farklı taşıyıcı frekansa sahip uyaranlardan elde edilen gürlük adaptasyon değerlerinin etkilenmediği, fakat deney 4’de en fazla adaptasyon değerinin 1 kHz taşıyıcı frekansta elde edildiği bulunmuştur. Deney 5’ de grup 1 için modülasyon derinliği arttıkça gürlük adaptasyonu artmış olarak bulunmuştur. Deney 6’ da ise çalışma grubu için en fazla gürlük adaptasyon değişimi %50 modülasyon derinliği olan uyaranda elde edilmiştir. Bu çalışmada kontralateral gürültü altında verilen uyaranların tümünde özellikle gizli işitme kaybı şüphesi olan bireylerin daha fazla adaptasyon gösterdiği bulunmuştur. Deneylerin tümünde grup 2 için elde edilen gürlük değerlerinin sıfır olarak bulunması kontrol grubunun çoğu bireyinde ya gürlük adaptasyonu gelişmemiş ya da çok az gelişmiş olarak bulunması sebebi ile olabileceği düşünülmüştür. Çalışmada elde edilen sonuca göre, gürültü maruziyetine bağlı gizli işitme kaybı olan bireylerde elde edilen kısa dönem gürlük adaptasyon değerleri işitsel nöropatili ve ribbon sinaps bozukluğu olan bireylerin gürlük adaptasyon değerlerine benzer sürelerde adaptasyon gösterdiği bulunmuştur. Düşük spontan oranlı işitme sinir lif ve zamansal kodlama becerisi bozukluğunun özellikle arka plan gürültüsü altında adaptasyonun büyüklüğü ve anormal gürlük adaptasyonu ile ilişkili olabileceği düşünülmüştür. Anahtar Kelimeler: Gürlük adaptasyonu, GMFE, gizli işitme kayıpları, matris, İBC.tr_TR
dc.contributor.departmentOdyolojitr_TR
dc.contributor.authorID10197689tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster