dc.contributor.advisor | Özkuyumcu, Cumhur | |
dc.contributor.author | Güleç, Nuray | |
dc.date.accessioned | 2018-05-02T07:05:07Z | |
dc.date.available | 2018-05-02T07:05:07Z | |
dc.date.issued | 2017-09-14 | |
dc.date.submitted | 2017-09-21 | |
dc.identifier.citation | Güleç, N. Tedavide kullanılanantibiyotiklerin subMİK konsantrasyonlarının, tekrarlayan Clostridium difficile enfeksiyonlarında biyofilm oluşumuna ve toksin üretimine etkisi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mikrobiyoloji Programı Doktora Tezi, Ankara, 2017. | tr_TR |
dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/4465 | |
dc.description.abstract | Despite specific antibiotic treatments in C. difficile infections, high rate of recurrence is observed in 20%‐30% of the cases. We have hospitalized fifteen patients (30 isolates) at Marmara University Pendik Training and Research Hospital between 2012‐2015.These patients, forming the study group for this thesis, developed C. difficile infections due to antibiotic treatment at least twice. All patients’stool samples for toxin A + B test was found to be positive and C. difficile have been isolated from all the stool cultures. According to the gene sequences revealed by Rep‐PCR , these strains were investigated whether they are closely related. 22 origin (73%) was closely related, 8 origin (27%) was different from each other. By using Agar Dilution method in the two strains that were isolated twice, a two fold increase in MIC values for ceftriaxone was detected in the second isolations was observed,but not in the other isolates. Biofilm producing bacterial pathogens have been associated with increase in antibiotic resistance and chronical, recurrent infections. Without antibiotic effect 9(30%) strains were detected to be biofilm positive while in the presence of 1/2‐1/64 subMIC values of the antibiotics, in the medium with vancomycin a statistically significant increase was seen expect for 1/2 subMIC, a similar increase was observed in all the subMIC values of metronidazole (p< 0.05). When toxin A + B values were compared with the medium without antibiotics and with the medium with 1/2‐1/64 subMIC values of the antibiotics, a 25% and more increase in toxin A + B values was detected in a maximum of 20% of the strains. In the repeated isolates toxin A and toxin B genes have been shown by PCR, but variant (tcd A‐/tcd B+) or “binary toxin” gene was not detected. As a result, increase in biofilm and toxin levels in the subMIC concentrations of the frequently used antibiotics in the treatment of C. difficile is considered to predispose resistance against host defence and repeated infections. | tr_TR |
dc.description.tableofcontents | ONAY SAYFASI iii YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYAN iv ETİK BEYAN SAYFA v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER VE KISALTMALAR xi ŞEKİLLER xii TABLOLAR xiv 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 3 2.1. Tarihçe 3 2.2. Epidemiyoloji 4 2.3. Patogenez ve Virulans Faktörleri 4 2.4. Risk Faktörleri 9 2.5. Tanı Yöntemleri 10 2.5.1. Mikroskopik İnceleme 10 2.5.2. Kültür Yöntemleri 10 2.5.3. İmmünolojik Tanı Yöntemleri 13 2.5.4. Moleküler Yöntemler 13 2.5.5. Tanısal Algoritma 14 2.6. Tedavi 14 3. MATERYAL VE METOD 16 3.1. Rep‐PCR Yöntemi ile Suşlar Arasındaki Genetik Yakınlığın Saptanması 16 3.2. Agar Dilüsyon Yöntemi 21 3.2.1. Antimikrobik İlaçlar 21
3.2.2. Stok Çözeltilerin Hazırlanması 21 3.3. Biyofilm Oluşturma 27 3.3.1. Biyofilm Oluşumunun ROC Eğrisi İle Belirlenmesi ve İstatistiksel Değerlendirmesi 27 3.4. Toksin A + B Üretiminin Araştırılması 27 3.5. Clostridium difficile Toksin Genlerinin Polimeraz Zincir Reaksiyonu ile Saptanması 30 4. BULGULAR 32 4.1. Rep‐PCR Yöntemi ile Suşlar Arasındaki Genetik Yakınlık 32 4.2. Antibiyotik MİK Değerleri ve Bu Değerlerin Zaman İçinde Değişimi 35 4.3. Biyofilm Oluşturma 36 4.4. Toksin A + B Araştırılması 41 4.5. Clostridium difficile Toksin Genlerinin Polimeraz Zincir Reaksiyonu ile Saptanması 46 5. TARTIŞMA 48 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 52 7. KAYNAKLAR 53 8. ÖZGEÇMİŞ | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Clostridium difficile | tr_TR |
dc.subject | Diyare | |
dc.subject | Toksin A + B | |
dc.subject | Subinhibitör konsantrasyon | |
dc.subject | Binary toksin | |
dc.title | Tedavide Kullanılan Antibiyotiklerin Submik Konsantrasyonlarının Tekrarlayan Clostrıdıum Diffıcile Enfeksiyonlarında Biyofilm Oluşumuna ve Toksin Üretimine Etkisi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | C. difficile enfeksiyonlarında spesifik antibiyotik tedavisine rağmen vakaların %20‐%30’unda yüksek oranda tekrarlayan enfeksiyonlar görülmektedir. Bu tez çalışması kapsamında, 2012‐2015 yılları arasında, Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesine yatan ve antibiyotik tedavisine bağlı olarak en az iki kez C. difficile enfeksiyonu geçiren 15 hasta (30 izolat) çalışmaya dahil edilmiş, tüm hastaların dışkısından toksin A + B testi pozitif saptanmış olup dışkı kültürlerinden C. difficile izole edilmiştir. Tekrarlayan izolatlar arasında, rep‐PCR yöntemi ile 22 izolat (%73) yakın ilişkili, 8 izolat (%27) farklı bulunmuştur. Agar Dilüsyon Yöntemi ile iki izolatın 2. geliş seftriakson MİK değerlerinde iki dilüsyon artış olduğu saptanmış, diğer izolatlarda ise bu gözlenmemiştir. Biyofilm oluşturan bakteriyel patojenler, antibiyotik direncinde artış ve kronik tekrarlayan enfeksiyonlar ile ilişkilendirilmiştir. Biyofilm oluşumu açısından antibiyotik etkisi olmaksızın 9 (%30) izolat pozitif saptanırken, antibiyotiklerin 1/21/64 subMİK değerlerinde biyofilm üretimi vankomisinli ortamda 1/2 subMİK hariç istatistiksel olarak anlamlı şekilde artış göstermiş, benzer artış metronidazolün tüm subMİK değerlerinde gözlenmiştir (p< 0.05). Antibiyotiklerin 1/2‐1/64 subMİK değerlerinde, antibiyotiksiz ortama göre toksin A + B değerleri karşılaştırıldığında %25 ve üzerinde artış, 1/16‐1/64 subMİK değerlerinde kökenlerin en fazla %20’sinde gözlenmiştir. Tekrarlayan izolatlarda PZR yöntemi ile 30 kökenin hepsinde toksin A ve toksin B gen varlığı gösterilmiş ancak, varyant (tcd A‐/tcd B+) veya “binary toksin” geni saptanmamıştır. Sonuç olarak, C. difficile’nin tedavisinde sık kullanılan antibiyotiklerin subinhibitör konsantrasyonlarında kökenlerde biyofilm oluşumunda ve toksin düzeylerinde artış meydana gelmesi, konakçı savunmasına karşı dirence ve tekrarlayan enfeksiyonlara zemin hazırlayabileceğini düşündürmektedir. | tr_TR |
dc.contributor.department | Mikrobiyoloji | tr_TR |