Show simple item record

dc.contributor.advisorÖzkuyumcu, Cumhur
dc.contributor.authorGüleç, Nuray
dc.date.accessioned2018-05-02T07:05:07Z
dc.date.available2018-05-02T07:05:07Z
dc.date.issued2017-09-14
dc.date.submitted2017-09-21
dc.identifier.citationGüleç,  N.  Tedavide  kullanılanantibiyotiklerin  subMİK  konsantrasyonlarının,  tekrarlayan Clostridium difficile enfeksiyonlarında biyofilm oluşumuna ve toksin  üretimine etkisi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Mikrobiyoloji  Programı  Doktora  Tezi,  Ankara,  2017. tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4465
dc.description.abstractDespite specific antibiotic treatments in C.  difficile infections, high rate of recurrence is observed in 20%‐30% of the cases. We  have hospitalized fifteen patients (30 isolates) at Marmara University Pendik Training  and Research Hospital between 2012‐2015.These patients, forming the study group  for this thesis, developed C. difficile infections due to antibiotic treatment at least  twice. All patients’stool samples for toxin A + B test was found to be positive and C.  difficile  have  been  isolated  from  all  the  stool  cultures.  According  to  the  gene  sequences revealed by Rep‐PCR , these strains were investigated whether they are  closely related. 22 origin (73%) was closely related, 8 origin (27%) was different from  each other. By using Agar Dilution method in the two strains that were isolated twice,  a  two  fold  increase  in  MIC  values  for  ceftriaxone  was  detected  in  the  second  isolations was observed,but not in the other isolates. Biofilm producing bacterial  pathogens have been associated with increase in antibiotic resistance and chronical,  recurrent infections. Without antibiotic effect 9(30%) strains were detected to be  biofilm positive while in the presence of 1/2‐1/64 subMIC values of the antibiotics, in  the medium with vancomycin a statistically significant increase was seen expect for  1/2  subMIC,  a  similar  increase  was  observed  in  all  the  subMIC  values  of  metronidazole (p< 0.05). When toxin A + B values were compared with the medium  without  antibiotics  and  with  the  medium  with  1/2‐1/64  subMIC  values  of  the  antibiotics, a 25% and more increase in toxin A + B values was detected in a maximum  of 20% of the strains. In the repeated isolates toxin A and toxin B genes have been  shown by PCR, but variant (tcd A‐/tcd B+) or “binary toxin” gene was not detected. As  a result, increase in biofilm and toxin levels in the subMIC concentrations of the  frequently used antibiotics in the treatment of C. difficile is considered to predispose  resistance against host defence and repeated infections. tr_TR
dc.description.tableofcontentsONAY SAYFASI  iii  YAYIMLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYAN  iv  ETİK BEYAN SAYFA  v  TEŞEKKÜR  vi  ÖZET  vii  ABSTRACT  viii  İÇİNDEKİLER  ix  SİMGELER VE KISALTMALAR  xi  ŞEKİLLER  xii  TABLOLAR  xiv  1. GİRİŞ  1  2. GENEL BİLGİLER  3  2.1. Tarihçe  3  2.2. Epidemiyoloji  4  2.3. Patogenez ve Virulans Faktörleri  4  2.4. Risk Faktörleri  9  2.5. Tanı Yöntemleri  10    2.5.1. Mikroskopik İnceleme  10     2.5.2. Kültür Yöntemleri  10     2.5.3. İmmünolojik Tanı Yöntemleri  13     2.5.4. Moleküler Yöntemler  13     2.5.5. Tanısal Algoritma  14  2.6. Tedavi  14  3. MATERYAL VE METOD  16  3.1. Rep‐PCR Yöntemi ile Suşlar Arasındaki Genetik Yakınlığın Saptanması  16  3.2. Agar Dilüsyon Yöntemi  21    3.2.1. Antimikrobik İlaçlar  21    3.2.2. Stok Çözeltilerin Hazırlanması  21  3.3. Biyofilm Oluşturma  27    3.3.1. Biyofilm Oluşumunun ROC Eğrisi İle Belirlenmesi ve   İstatistiksel Değerlendirmesi  27  3.4. Toksin A + B Üretiminin Araştırılması  27  3.5. Clostridium difficile Toksin Genlerinin Polimeraz Zincir Reaksiyonu ile    Saptanması  30  4. BULGULAR  32  4.1. Rep‐PCR Yöntemi ile Suşlar Arasındaki Genetik Yakınlık  32  4.2. Antibiyotik MİK Değerleri ve Bu Değerlerin Zaman İçinde Değişimi  35  4.3. Biyofilm Oluşturma  36  4.4. Toksin A + B Araştırılması  41  4.5. Clostridium difficile Toksin Genlerinin Polimeraz Zincir Reaksiyonu ile    Saptanması  46  5. TARTIŞMA   48  6. SONUÇ VE ÖNERİLER  52  7. KAYNAKLAR  53  8. ÖZGEÇMİŞtr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectClostridium  difficiletr_TR
dc.subjectDiyare
dc.subjectToksin  A  +  B
dc.subjectSubinhibitör  konsantrasyon
dc.subject Binary toksin 
dc.titleTedavide Kullanılan Antibiyotiklerin Submik Konsantrasyonlarının Tekrarlayan Clostrıdıum Diffıcile Enfeksiyonlarında Biyofilm Oluşumuna ve Toksin Üretimine Etkisitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetC.  difficile  enfeksiyonlarında  spesifik  antibiyotik tedavisine rağmen vakaların %20‐%30’unda yüksek oranda tekrarlayan  enfeksiyonlar  görülmektedir.  Bu  tez  çalışması  kapsamında,  2012‐2015  yılları  arasında, Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim ve Araştırma Hastanesine yatan ve  antibiyotik tedavisine bağlı olarak en az iki kez C. difficile enfeksiyonu geçiren 15  hasta (30 izolat) çalışmaya dahil edilmiş, tüm hastaların dışkısından toksin A + B testi  pozitif saptanmış olup dışkı kültürlerinden C. difficile izole edilmiştir. Tekrarlayan  izolatlar arasında, rep‐PCR yöntemi ile 22 izolat (%73) yakın ilişkili, 8 izolat (%27)  farklı bulunmuştur. Agar Dilüsyon Yöntemi ile iki izolatın 2. geliş seftriakson MİK  değerlerinde  iki  dilüsyon  artış  olduğu  saptanmış,  diğer  izolatlarda  ise  bu  gözlenmemiştir. Biyofilm oluşturan bakteriyel patojenler, antibiyotik direncinde artış  ve kronik tekrarlayan enfeksiyonlar ile ilişkilendirilmiştir. Biyofilm oluşumu açısından  antibiyotik etkisi olmaksızın 9 (%30) izolat pozitif saptanırken, antibiyotiklerin 1/21/64 subMİK değerlerinde biyofilm üretimi vankomisinli ortamda 1/2 subMİK hariç  istatistiksel olarak anlamlı şekilde artış göstermiş, benzer artış metronidazolün tüm  subMİK  değerlerinde  gözlenmiştir  (p<  0.05).  Antibiyotiklerin  1/2‐1/64  subMİK  değerlerinde, antibiyotiksiz ortama göre toksin A + B değerleri karşılaştırıldığında  %25 ve üzerinde artış, 1/16‐1/64 subMİK değerlerinde kökenlerin en fazla %20’sinde  gözlenmiştir. Tekrarlayan izolatlarda PZR yöntemi ile 30 kökenin hepsinde toksin A  ve toksin B gen varlığı gösterilmiş ancak, varyant (tcd A‐/tcd B+) veya “binary toksin”  geni  saptanmamıştır.  Sonuç  olarak,  C.  difficile’nin  tedavisinde  sık  kullanılan  antibiyotiklerin subinhibitör konsantrasyonlarında kökenlerde biyofilm oluşumunda  ve toksin düzeylerinde artış meydana gelmesi, konakçı savunmasına karşı dirence ve  tekrarlayan enfeksiyonlara zemin hazırlayabileceğini düşündürmektedir. tr_TR
dc.contributor.departmentMikrobiyolojitr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record