| dc.contributor.advisor | Erbil, Bülent | |
| dc.contributor.author | Kasap, Gül Nihal | |
| dc.date.accessioned | 2018-03-05T12:42:35Z | |
| dc.date.available | 2018-03-05T12:42:35Z | |
| dc.date.issued | 2018-02 | |
| dc.date.submitted | 2017-12 | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11655/4373 | |
| dc.description.abstract | KASAP GN. Role of Cranial Computed Tomography in Prognosis in cases of
Cardiac Arrest. Hacettepe University Faculty of Medicine, Emergency Medicine
Thesis. Ankara, 2018. Cardiac Arrest is the sudden loss of heart function in patients
with or without a diagnosed heart disease. Every year more than 55.3 million cases of
cardiac arrest are registered in Emergency Services around the world. Between
January 1, 2000 and August 31, 2017 among the patients that had the Cranial CT
scan following the return of spontaneous circulation (ROSC) after the cardiac arrest
and cardiopulmonary resuscitation (CPR) in Hacettepe University Adult Emergency
Services, followings are retrospectively investigated: patients‘ demographic
information, vital signs, blood gas results, CT results, and MRI results. Living
conditions of patients are compared on 24-hour and 6-month bases, the statistical
analysis covers 207 patients.The overall average age of the patients was 68,62 (19-
98), 39,1% (n = 81) and 60,9% (n = 126) of these patients were male and female
respectively. Of the patients, 112 (54.4%) were in-hospital arrest cases. 147 patients
(71%) developed cardiac arrest due to non-cardiac causes. The cardiac rhythm first
detectedduring CPR of the patients was 8.7% shockable rhythms and 91.3% nonshockable
rhythms. When the blood gas parameters of the patients were examined,
high lactate level was associated with increased mortality in the first 24-hour survival
(P = 0.003). The high value of pO2 in blood gases after CPR was associated with
mortality in the first 24 hours (P = 0.040). There was no significant difference
between the surviving and non-surviving patient groups when the BrANOS score
was examined at 24-hour and 6-month survival. From CT scan findings, the most
seen was atrophy (45.9%), followed by hypoxic edema (20.8%). When 24-hour and
6-month survival rates are investigated, dead patient rate were higher in male
patients. The average life expectancy of patients is calculated as 11 days. The risk of
death in patients with hypoxic edema was found to be increased by 2 times. MRI was
performed in 26.6% of patients (n = 55). On MRI of patients with hypoxic edema,
hypoxic edema was seen in 86% (p = 0.012). | tr_TR |
| dc.description.tableofcontents | TEŞEKKÜR ................................................................................................................. 3
ÖZET............................................................................................................................ 4
ABSTRACT ................................................................................................................. 5
İÇİNDEKİLER ............................................................................................................ 6
SİMGE VE KISALTMALAR ..................................................................................... 8
1. GİRİŞ ve AMAÇ ................................................................................................ 15
2. GENEL BİLGİLER ............................................................................................ 20
2.1. Kardiyak Arrest ........................................................................................................ 20
2.2. Kardiopulmoner Resüsitasyon ................................................................................ 22
2.2.1. Temel Yaşam Desteği ...................................................................................... 22
2.2.2. İleri Yaşam Desteği .......................................................................................... 26
2.2.2.1. Şoklanabilir ritimler: VF/Nabızsız VT .............................................................. 33
2.2.2.2. Şoklanmayan ritimler: NEA/Asistol ................................................................ 35
2.2.2.3. Geri döndürülebilir sebeplerin belirlenmesi .................................................. 38
2.2.2.4. Kardiyak resüsitasyon ve sonuçları ................................................................ 38
2.2.2.5. Resüsitatif çabaların yarar ve riskleri ............................................................. 40
2.2.2.6. Resüsitasyonun sonlandırılması ..................................................................... 40
2.2.2.7.Resüsitasyonu sonlandırma kriterleri: (tamamı karşılanmalıdır) .................... 41
2.2.2.8. Başarısız Resüsitasyonun Göstergesi Olarak ETCO2 ...................................... 41
2.3. Resüsitasyon sonrası bakım .................................................................................... 42
2.3.1. Post-Kardiyak Arrest İlaç Tedavisi: Lidocaine .................................................. 43
2.3.2. Post-Kardiyak Arrest İlaç Tedavisi: ß-Blokerler ............................................... 43
2.3.3. Ekstrakorporeal Kalp Masajı (ECPR) ................................................................ 43
3. GEREÇ VE YÖNTEMLER ............................................................................... 47
3.1. Çalışmanın Yapılışı ................................................................................................... 47
3.2. İstatiksel Yöntem ..................................................................................................... 49
3.3. Çalışmaya Alınma Kriterleri ..................................................................................... 49
3.4. Çalışma Dışı Bırakılma Kriterleri .............................................................................. 49
4. BULGULAR ....................................................................................................... 50
4.1. Çalışmaya Alınan Kardiyak Arrest Hastalarının Demografik Özellikleri................... 50
4.2. Hastaların Arrest Yerine Göre Dağılımı ................................................................... 53
4.3. Hastaların Arrest Etyolojisine göre Dağılımı ........................................................... 53 | tr_TR |
| dc.publisher | Tıp Fakültesi | tr_TR |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/restrictedAccess | tr_TR |
| dc.title | Kardiyak Arrest Olgularında Kranial Bilgisayarlı Tomografinin Hasta Prognozunu Belirlemedeki Yeri | tr_TR |
| dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
| dc.description.ozet | KASAP GN. Kardiyak Arrest Olgularında Kranial Bilgisayarlı Tomografinin
Hasta Prognozunu Belirlemedeki Yeri. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi,
Acil Tıp Uzmanlık Tezi. Ankara, 2018. Kardiyak Arrest; tanı almış kalp hastalığı
olan veya olmayan bir kişide kalbin pompa fonksiyonunun ani olarak kesintiye
uğramasıdır. Dünyada her yıl Acil Servislere 55.3 milyondan fazla kardiyak arrest
başvurusu kaydedilmektedir. 1 Ocak 2000-31 Ağustos 2017 tarihleri arasında
Hacettepe Üniversitesi Erişkin Acil Servisi‘nde kardiyak arrest ve KPR sonrası
SDGD sağlanıp kraniyal BT çekilmiş hastaların demografik özellikleri, vital
bulguları, kan gazı sonuçları, BT bulguları, MRG bulguları retrospektif olarak
incelendi. Hastaların 24 saatlik ve 6 aylık sağkalımı karşılaştırıldı. BT görüntüleri
yeniden okunup BrANOS hesaplaması için HUR ölçümü yapıldı. 207 hasta
üzerinden istatistiksel değerlendirme yapıldı. Hastaların yaş ortalaması 68,62 (19-98),
%39,1‘i (n=81) kadın, %60,9‘u (n=126) erkekti. Komorbid hastalık olarak en çok
kardiyovasküler hastalıklar tespit edildi (%62,3). Hastaların 112‘si (%54,4) hastane
içi arrest vakalarından oluşuyordu. 147 hastada (%71) kardiyak dışı nedenlerle arrest
geliştiği saptandı. Hastaların KPR sırasında ilk saptanan kardiak ritmi %8,7
şoklanabilir ritmler, %91,3 şoklanamayan ritmlerdi. Hastaların kan gazı parametreleri
incelendiğinde ilk 24 saatlik sağkalımda laktat değerinin yüksek olması artmış
mortalite ile ilişkili bulundu (P=0.003). KPR sonrası alınan kan gazında pO2
değerinin yüksek olması ilk 24 saatteki mortaliteyle ilişkili bulundu (P=0.040).
BrANOS skoru 24 saatlik ve 6 aylık sağkalım incelendiğinde ölen ve hayatta kalan
hasta grupları arasında anlamlı fark yoktu. BT bulgularından en çok atrofi (%45,9),
ikinci sırada hipoksik ödem (%20,8) görüldü. 24 saatlik ve 6 aylık sağkalımda erkek
hastalarda ölüm oranı daha fazlaydı. Hastalarda ortalama yaşam süresi 11 gün olarak
saptandı. Hipoksik ödem olan hastalarda ölüm riski 2 kat artmış olarak saptandı.
Hastaların %26,6‘sına (n=55) MRG uygulandı. MRG‘de hipoksik ödem saptanan
hastaların %86‘sında BT ile hipoksik ödem görüldü (p=0.012). | tr_TR |
| dc.contributor.department | Acil Tıp | tr_TR |
| dc.contributor.authorID | 10183784 | tr_TR |
| dc.subtype | medicineThesis | |
