Show simple item record

dc.contributor.advisorErbil, Bülent
dc.contributor.authorKasap, Gül Nihal
dc.date.accessioned2018-03-05T12:42:35Z
dc.date.available2018-03-05T12:42:35Z
dc.date.issued2018-02
dc.date.submitted2017-12
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4373
dc.description.abstractKASAP GN. Role of Cranial Computed Tomography in Prognosis in cases of Cardiac Arrest. Hacettepe University Faculty of Medicine, Emergency Medicine Thesis. Ankara, 2018. Cardiac Arrest is the sudden loss of heart function in patients with or without a diagnosed heart disease. Every year more than 55.3 million cases of cardiac arrest are registered in Emergency Services around the world. Between January 1, 2000 and August 31, 2017 among the patients that had the Cranial CT scan following the return of spontaneous circulation (ROSC) after the cardiac arrest and cardiopulmonary resuscitation (CPR) in Hacettepe University Adult Emergency Services, followings are retrospectively investigated: patients‘ demographic information, vital signs, blood gas results, CT results, and MRI results. Living conditions of patients are compared on 24-hour and 6-month bases, the statistical analysis covers 207 patients.The overall average age of the patients was 68,62 (19- 98), 39,1% (n = 81) and 60,9% (n = 126) of these patients were male and female respectively. Of the patients, 112 (54.4%) were in-hospital arrest cases. 147 patients (71%) developed cardiac arrest due to non-cardiac causes. The cardiac rhythm first detectedduring CPR of the patients was 8.7% shockable rhythms and 91.3% nonshockable rhythms. When the blood gas parameters of the patients were examined, high lactate level was associated with increased mortality in the first 24-hour survival (P = 0.003). The high value of pO2 in blood gases after CPR was associated with mortality in the first 24 hours (P = 0.040). There was no significant difference between the surviving and non-surviving patient groups when the BrANOS score was examined at 24-hour and 6-month survival. From CT scan findings, the most seen was atrophy (45.9%), followed by hypoxic edema (20.8%). When 24-hour and 6-month survival rates are investigated, dead patient rate were higher in male patients. The average life expectancy of patients is calculated as 11 days. The risk of death in patients with hypoxic edema was found to be increased by 2 times. MRI was performed in 26.6% of patients (n = 55). On MRI of patients with hypoxic edema, hypoxic edema was seen in 86% (p = 0.012).tr_TR
dc.description.tableofcontentsTEŞEKKÜR ................................................................................................................. 3 ÖZET............................................................................................................................ 4 ABSTRACT ................................................................................................................. 5 İÇİNDEKİLER ............................................................................................................ 6 SİMGE VE KISALTMALAR ..................................................................................... 8 1. GİRİŞ ve AMAÇ ................................................................................................ 15 2. GENEL BİLGİLER ............................................................................................ 20 2.1. Kardiyak Arrest ........................................................................................................ 20 2.2. Kardiopulmoner Resüsitasyon ................................................................................ 22 2.2.1. Temel Yaşam Desteği ...................................................................................... 22 2.2.2. İleri Yaşam Desteği .......................................................................................... 26 2.2.2.1. Şoklanabilir ritimler: VF/Nabızsız VT .............................................................. 33 2.2.2.2. Şoklanmayan ritimler: NEA/Asistol ................................................................ 35 2.2.2.3. Geri döndürülebilir sebeplerin belirlenmesi .................................................. 38 2.2.2.4. Kardiyak resüsitasyon ve sonuçları ................................................................ 38 2.2.2.5. Resüsitatif çabaların yarar ve riskleri ............................................................. 40 2.2.2.6. Resüsitasyonun sonlandırılması ..................................................................... 40 2.2.2.7.Resüsitasyonu sonlandırma kriterleri: (tamamı karşılanmalıdır) .................... 41 2.2.2.8. Başarısız Resüsitasyonun Göstergesi Olarak ETCO2 ...................................... 41 2.3. Resüsitasyon sonrası bakım .................................................................................... 42 2.3.1. Post-Kardiyak Arrest İlaç Tedavisi: Lidocaine .................................................. 43 2.3.2. Post-Kardiyak Arrest İlaç Tedavisi: ß-Blokerler ............................................... 43 2.3.3. Ekstrakorporeal Kalp Masajı (ECPR) ................................................................ 43 3. GEREÇ VE YÖNTEMLER ............................................................................... 47 3.1. Çalışmanın Yapılışı ................................................................................................... 47 3.2. İstatiksel Yöntem ..................................................................................................... 49 3.3. Çalışmaya Alınma Kriterleri ..................................................................................... 49 3.4. Çalışma Dışı Bırakılma Kriterleri .............................................................................. 49 4. BULGULAR ....................................................................................................... 50 4.1. Çalışmaya Alınan Kardiyak Arrest Hastalarının Demografik Özellikleri................... 50 4.2. Hastaların Arrest Yerine Göre Dağılımı ................................................................... 53 4.3. Hastaların Arrest Etyolojisine göre Dağılımı ........................................................... 53tr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/restrictedAccesstr_TR
dc.titleKardiyak Arrest Olgularında Kranial Bilgisayarlı Tomografinin Hasta Prognozunu Belirlemedeki Yeritr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetKASAP GN. Kardiyak Arrest Olgularında Kranial Bilgisayarlı Tomografinin Hasta Prognozunu Belirlemedeki Yeri. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Acil Tıp Uzmanlık Tezi. Ankara, 2018. Kardiyak Arrest; tanı almış kalp hastalığı olan veya olmayan bir kişide kalbin pompa fonksiyonunun ani olarak kesintiye uğramasıdır. Dünyada her yıl Acil Servislere 55.3 milyondan fazla kardiyak arrest başvurusu kaydedilmektedir. 1 Ocak 2000-31 Ağustos 2017 tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi Erişkin Acil Servisi‘nde kardiyak arrest ve KPR sonrası SDGD sağlanıp kraniyal BT çekilmiş hastaların demografik özellikleri, vital bulguları, kan gazı sonuçları, BT bulguları, MRG bulguları retrospektif olarak incelendi. Hastaların 24 saatlik ve 6 aylık sağkalımı karşılaştırıldı. BT görüntüleri yeniden okunup BrANOS hesaplaması için HUR ölçümü yapıldı. 207 hasta üzerinden istatistiksel değerlendirme yapıldı. Hastaların yaş ortalaması 68,62 (19-98), %39,1‘i (n=81) kadın, %60,9‘u (n=126) erkekti. Komorbid hastalık olarak en çok kardiyovasküler hastalıklar tespit edildi (%62,3). Hastaların 112‘si (%54,4) hastane içi arrest vakalarından oluşuyordu. 147 hastada (%71) kardiyak dışı nedenlerle arrest geliştiği saptandı. Hastaların KPR sırasında ilk saptanan kardiak ritmi %8,7 şoklanabilir ritmler, %91,3 şoklanamayan ritmlerdi. Hastaların kan gazı parametreleri incelendiğinde ilk 24 saatlik sağkalımda laktat değerinin yüksek olması artmış mortalite ile ilişkili bulundu (P=0.003). KPR sonrası alınan kan gazında pO2 değerinin yüksek olması ilk 24 saatteki mortaliteyle ilişkili bulundu (P=0.040). BrANOS skoru 24 saatlik ve 6 aylık sağkalım incelendiğinde ölen ve hayatta kalan hasta grupları arasında anlamlı fark yoktu. BT bulgularından en çok atrofi (%45,9), ikinci sırada hipoksik ödem (%20,8) görüldü. 24 saatlik ve 6 aylık sağkalımda erkek hastalarda ölüm oranı daha fazlaydı. Hastalarda ortalama yaşam süresi 11 gün olarak saptandı. Hipoksik ödem olan hastalarda ölüm riski 2 kat artmış olarak saptandı. Hastaların %26,6‘sına (n=55) MRG uygulandı. MRG‘de hipoksik ödem saptanan hastaların %86‘sında BT ile hipoksik ödem görüldü (p=0.012).tr_TR
dc.contributor.departmentAcil Tıptr_TR
dc.contributor.authorID10183784tr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record