Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorUğurluoğlu, Özgür
dc.contributor.authorÇakmak, Cuma
dc.date.accessioned2018-01-30T12:34:43Z
dc.date.available2018-01-30T12:34:43Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2018-01-23
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4251
dc.description.abstractIt is expressed that the leadership models of the last century are products of hierarchical and bureaucratic paradigms and that these leadership models are effective for economies focused on physical production, but not for knowledge-oriented economies. Nowadays, Increasing workload on the leader, introducing alternative theories about leadership, increasing need for leadership revision brought the effects of leadership has become clear. Unlike traditional leadership approaches, self-leadership is one of the approaches that have emerged as an alternative to leadership. Self-leadership is the process of motivating and orienting itself, using some behavioral and cognitive strategies to achieve one's individual and organizational success. The aim of this study is to determine whether self-leadership levels of health workers differ according to individual characteristics and to demonstrate the effects of self-leadership levels of employees on job satisfaction and job stress. The research was carried out in an educational and research hospital in Ankara. The questionnaire was distributed to the employees and then questionnaire forms were collected. Within the scope of the research, 357 health workers were reached and the data obtained from these persons were evaluated. As a result of the analysis, relationship between self-leadership sub-dimensions, job satisfaction, and job stress is generally moderate and low. It was observed that the mean of the self-leadership sub-dimensions showed statistically significant differences according to the employees' gender, age, marital status, the duties in the hospital, the income status, the study period in the total sector and whether or not they received leadership education. In the light of regression analyzes; it has been determined that the evaluations of the employees' self-leadership sub-dimensions have positive effects on job satisfaction and job stress. Consequently, encouraging self leadership in healthcare organizations will increase the job satisfaction of employees and reduce job stress.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectöz liderlik
dc.subjectiş doyumu
dc.subjectiş stresi
dc.subjectsağlık kurumları
dc.subjectsağlık çalışanları
dc.subjecthastane
dc.titleSağlık Çalışanlarının Öz Liderlik Düzeylerinin İş Doyumu Ve İş Stresi Üzerine Etkileritr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetGeçen yüzyılın liderlik modellerinin, hiyerarşik ve bürokratik paradigmaların ürünü olduğu ve bu liderlik modellerinin, fiziksel üretim odaklı ekonomiler için oldukça etkili olduğu ancak bilgi odaklı ekonomiler için ise etkili olmadığı iddia edilmektedir. Günümüzde liderin üzerine düşen iş yükünün artması, liderlikle ilgili alternatif teorilerinin ortaya atılması, liderlik revizyonuna olan ihtiyacın artmasından liderliğin fark yaratma konusundaki etkisi açık hale gelmiştir. Geleneksel liderlik yaklaşımlarının aksine, alternatif liderlik yaklaşımlardan birisi de öz liderliktir. Öz liderlik, bireysel ve örgütsel başarının elde edilmesinde davranışsal ve bilişsel stratejilerin kullanılarak bireyin kendisini motive etmesi ve yönlendirmesi sürecidir. Bu çalışmanın amacı, sağlık çalışanlarının öz liderlik düzeylerinin bireysel özelliklere göre farklılaşıp farklılaşmadığı belirlemek ve çalışanların öz liderlik düzeylerinin iş doyumu ve iş stresi üzerine etkilerini ortaya koymaktır. Araştırma, Ankara’daki bir eğitim ve araştırma hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarına yönelik gerçekleştirilmiştir. Çalışanlara anket formu dağıtılmış sonrasında ise anket formları toplanmıştır. Araştırma kapsamında 357 sağlık çalışanına ulaşılmış ve bu kişilerden elde edilen veriler değerlendirilmiştir. Analizler sonucunda, öz liderliğin alt boyutları, iş doyumu ve iş stresi arasındaki ilişki düzeyinin genel olarak orta ve düşük seviyede olduğu anlaşılmıştır. Öz liderliğin alt boyutlarına ilişkin ortalamalar, çalışanların, cinsiyet, yaş, medeni durum, hastanedeki görev, gelir durumu, sektördeki toplam çalışma süresi ve çalışanların liderlik eğitimi alıp almama durumlarına göre istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde farklılaşmaktadır. Yapılan regresyon analizleri sonucunda ise; çalışanların öz liderlik alt boyutlarıyla ilgili değerlendirmelerinin iş doyumu ve iş stresi üzerinde olumlu etkilerinin olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, sağlık kuruluşlarında öz liderliğin teşvik edilmesi ile çalışanların iş doyumu artacak ve iş stresi azalacaktır.tr_TR
dc.contributor.departmentSağlık Yönetimitr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster