Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorDinçer, Kurtuluş
dc.contributor.authorÇetin, Rahime
dc.date.accessioned2018-01-08T13:51:45Z
dc.date.available2018-01-08T13:51:45Z
dc.date.issued2018
dc.date.submitted2018-01-03
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/4146
dc.description.abstractIn this study, the concept of virtue, which has a significant place in philosophy and especially in the field of ethics for playing a vital role in human life in order to live in a good and right way, is dealt with in the context of Aristotelian and Kantian ethics. Thus, the opinions of Aristotle and Kant, who aim to offer universally valid information in the field of ethics studying human being and her/his actions, on virtue is examined in comparison to identify the differences and similarities. By this way, throughout the entire study, these two well-known philosophers’s conceptions of virtue is thoroughly analyzed and so is shown the significance and place of the notion of virtue. In accordance with this purpose, the first chapter of this thesis clarifies the concepts of (the highest) good, happiness and virtue, which are basic determinants of Aristotelian ethics, and deals with Aristotle’s views on virtue and virtues. The second chapter, first, explains the relationship between virtue and “moral law” to show how the concept of virtue is defined and positioned in Kantian ethics and later discusses virtue’s connection with the concepts of good and happiness. As per this perspective, the third chapter explains Kant’s “system of the doctrine of virtue” and thus shows the importance of duties of virtue in both this system and human life. The fourth chapter discusses the similarities and differences between Aristotle’s and Kant’s conceptions of virtue in comparison and then, analyzes Kant’s critique of Aristotle’s “doctrine of the mean” with a critical approach. In conclusion, although it generally seems that the concept of virtue is not in the forefront of Kantian ethics, it can be asserted that it has indispensible significance in Kantian ethics as in the case of Aristotelian ethics.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectAristotelestr_TR
dc.subjectKanttr_TR
dc.subjecterdemtr_TR
dc.subjectmutluluktr_TR
dc.subject(en yüksek) iyitr_TR
dc.titleAristoteles ve Kant Etiğinde Erdem Kavramıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetBu çalışmada, Aristoteles ve Kant’ın etik anlayışları bağlamında, insanın hayatını iyi ve doğru yaşamasında önemli bir yere sahip olduğu için felsefede ve özellikle felsefenin bir disiplini olan etik alanında geniş bir yer tutan erdem kavramı ele alınmaktadır. Dolayısıyla insan ve eylemlerinin araştırıldığı etik alanında evrensel (genel – geçer) bilgiler ortaya koymaya çalışan Aristoteles ile Kant’ın erdem görüşleri karşılaştırılarak aralarındaki farklar ve benzerlikler gösterilmektedir. Böylece tüm çalışma boyunca, bu iki büyük düşünürün genel olarak etik anlayışları ışığında erdem görüşlerine ayrıntılı bir biçimde yer verilerek erdem kavramının yeri ve önemi belirlenmeye çalışılmaktadır. Bu amaç doğrultusunda, çalışmanın birinci bölümünde, Aristoteles etiğinin temel belirleyicileri olan iyi, mutluluk ve erdem kavramları açıklanarak Aristoteles’in erdem ve erdemler hakkındaki görüşleri ele alınmaktadır. Çalışmanın ikinci bölümünde, Kant etiğinde, erdem kavramının nasıl tanımlandığını ve konumlandırıldığını göstermek için öncelikle erdem ve “ahlak yasası” arasındaki ilişki ortaya konulmaya ve daha sonra erdemin, (en üstün/yüksek) iyi ve mutluluk kavramlarıyla bağlantısı gösterilmeye çalışılmaktadır. Bu perspektife paralel olarak üçüncü bölümde, Kant’ın “erdem öğretisi sistemi” açıklanarak erdem ödevlerinin bu sistemdeki yeri ve insan yaşamındaki önemi gösterilmektedir. Çalışmanın dördüncü bölümünde, Aristoteles ve Kant’ın erdem anlayışları karşılaştırılarak ortaya çıkan benzerlikler ve farklılıklar ele alınmakta ve Kant’ın, Aristoteles’in “orta olma” ilkesine yönelik eleştirisi eleştirel bir yaklaşımla değerlendirilmektedir. Sonuç olarak, her ne kadar Kant etiğine genel olarak bakıldığında erdem kavramının ön planda olmadığı görülse de erdemin, Aristoteles etiğinde olduğu gibi, Kant etiğinde de vazgeçilmez bir öneme sahip olduğunu söylemek yerinde olsa gerek.tr_TR
dc.contributor.departmentFelsefetr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster