Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorYıldız, Pelin
dc.contributor.authorŞekerci, Ceyhun
dc.date.accessioned2017-07-25T08:19:05Z
dc.date.available2017-07-25T08:19:05Z
dc.date.issued2017
dc.date.submitted2017-06-13
dc.identifier.citationBaratoff, G., Blanksteen, S. (2006), Tracking Devices. http://www.hitl.washington.edu/scivw/EVE/I.D.1.b.TrackingDevices.html). Barkand, J., Kush, J. (2009). GEARS a 3D Virtual Learning Environment and Virtual Social and Educational World Used in Online Secondary Schools. Electronic Journal of E-Learning, Cilt 7, Sayı 3, 215-224. Bayraktar, N., Görer Tamer, N., Tekel, A., Gürer, N., Ceylan Kızıltaş, A., Armatlı Köroğlu, B. (2012). Görsel Eğitimde Yaratıcılık ve Temel Tasarım. Ankara: Nobel Yayın. Bayraktar, E. (2007). Sanal Gerçeklik ve Uygulama Alanları. Akademik Bilişim Konferansı. Kütahya, 1-2. Beier, K.P. (2004), Virtual Reality: A Short Introduction http://www-vrl.umich.edu/intro/index.html). Benderlioğlu, R. Resim-İş Eğitimi Anabilim Dalında Okutulan Anasanat Atölye Grafik Dersi Kapsamında Üç Boyutlu Kaligrafik Form Uygulamaları Üzerine Bir Çalışma Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Ankara: 2010. Blakemore, R. G. (1997). History of Interior Design and Furniture: From Ancient Egypt to nineteenth-Century Europe, New York. Broll, W., Lindt, I. (2004). A Collaborative Augmented Environment for Architectural Design and Urban Planning. International Conference of Human and Computer. London, 5. Brown, M. (2003). Virtual Reality Training Manual. http://www.sbcb.us/mike/MikesResume/Fundamentals%20of%20VR%2003-2005. htm#T oc87943394). Coates, G. (2005). Program from Invisible Site A Virtual She, a multimedia performance work presented by George Coates Performance Works, San Francisco, CA, March, 1992. Çavas B, Huyugüzel Çavas P, Can B. (2002). Egitimde Sanal Gerçeklik Uygulamaları. The Turkish Online Journal of Educational Technology, Cilt 3, Sayı 4, 110-116. Çetinkaya, Ç. (2014). Basic Design Education Parameters In Turkey. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi International Journal of Social Sciences, 31. Çıkış, Ş., Çil, E. (2009). Problemization of Assessment in the Architectural Design Education: First Year as a Case Study, Procedia Social and Behavioral Sciences, Sayı: 1, 2103-2110. Decker, S., Sportsman, S., Puetz, L., Billings, L. (2008). The evolution of simulation and its contribution to competency. Journal of Continuing Education Nurse, Cilt 9, Sayı 2, 74-80. Demirbaş, O.Ö., Demirkan, H. (2003). Focus on Architectural Design Process Through Learning Styles. Design Studies, Sayı 24, 437-456. Earnshaw, R. A., Gigante M.A., Jones, H. (Ed.). (2014). Virtual Reality Systems. Academic press. 3-15. Esgin, E., Pamukçu, S.B., Ergül, P., Ansay, S. 3-Boyutlu Çevrimiçi Sosyal Ortamların Eğitimde Kullanılmasının Öğrenci Başarısı ve Motivasyonuna Etkisi: Secondlife Uygulaması. 5th International Computer & Instructional Technologies Symposium, 22-24 Eylül 2011, Elazığ. Erbaş,Ç. & Demirer, V. (2015). Eğitim Teknolojileri Okumaları, Eğitimde Sanal Ve Artırılmış Gerçeklik Uygulamaları, 131-148. Ergun, U. (2004). İki Boyutlu Medyalarda Üç Boyutlu Anlatım ve Mimarlık. Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Fernandes, K.J., Raja, V., Eyre, J. (2003), Cybersphere: The Fully Immersive Spherical Projection System. Communications of The Acm, Cilt 46, Sayı 9, 141-146. Gaddis, T. (1998). Virtual reality in the school. Virtual reality and education laboratory. East Carolina University. Gauldie, D. (2003). 3D Modelling is Not for WIMPS: Haptic Interaction and Digital Design. Edinburgh College of Art Research Projects, Edinburgh. Gee, J.P. (2003). What Video Games Have to Teach Us about Learning and Literacy. Computers in Entertainment, Cilt 1, Sayı 1, 20. Görür, B.V., Yurci, M.E., Durakbasa, M.N. Akdogan, A. (2003). Comparsion of Coordinate Measuring Machines Digitizing Capability and an Optical Digitizer. Proceedings of 4th Workshop on European Scientific and Industrial Collaboration, University of Miskolc, Hungary. Gutiérrez, M., Vexo, F., Thalmann, D. (2008). Stepping into Virtual Reality. Springer-Verlag, London. Howe, R. (2002). Multi-Channel Vibrotactile Display For Teleoperated Assembly. IEEE International Conference on Robotics and Automation, Washington. IFI (Internatıonal Federatıon of Interıor Archıtects) (2011). Definition of A Professional Interior Architect / Designer. http://www.ifiworld.org/#Definition_of_an_IA/D Isdale, J. (1998). What is Virtual Reality? http://vr.isdale.com/WhatIsVR/frames/WhatIsVR4.1-VR.html. Johnson, B.R. (2000) Sustaining Studio Culture: How Well do Internet Tools Meet the Needs of Virtual Design Studios?, CAAD 2000 Promise and Reality, Proceedings of the 18th Conference on Education in Computer Aided Architectural Design in Europe, 15-21. Kaptan, B.B. (2003). 20. Yüzyıl Toplumsal Değişimler Paralelinde İç Mekân Tasarımı Eğitiminin Gelişimi, Yayınlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Kayabaşı, Y. (2005). Sanal Gerçeklik ve Eğitim Amaçlı Kullanılması. The Turkish Online Journal of Educational Technology, Volume 4, Issue 3, Article 20, 151-157. Kolarevic, B. (2003). Design and Manufacturing Architecture in the Digital Age. Architectural Information Management, 05 Design Process 3, 117-123. Levy, A. (1980). Total Studio. Journal of Architectural Education, Cilt 34, Sayı 2, 29-32. Memikoğlu, İ. (2014). Utilization of Second Life as A Tool for Spatial Learning in İnterior Architecture. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 116, 1288-1292. Merchant, Z., Goetz, E. T., Cifuentes, L., Keeney-Kennicutt, W., & Davis, T. J. (2014). Effectiveness of virtual reality-based instruction on students' learning outcomes in K-12 and higher education: A meta-analysis. Computers & Education, 70, 29-40. Meron Gribetz. (2016). TED Talks: https://www.ted.com/talks/meron_gribetz_a_glimpse_of_the_future_through_an_augmented_reality_headset?language=tr. MSGSÜ: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi. (2011). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Tarihçesi, http://www.msgsu.edu.tr/msu/pages/16.aspx Nonis, D. (2005). 3D virtual learning environments. Ministry of Education, Singapore. Oh, Y., Ishızaki, S., Gross, M.D., Do, E.Y. (2012). A Theoretical Framework of Design Critiquing in Architecture Studios. Design Studies, Sayı: 34, 302-325. Ohta, Y., Tamura, H. (2014). Mixed reality: merging real and virtual worlds. Springer Publishing Company, Incorporated. Oppenheim, C. (1993). Virtual reality and the virtual library. Information Services and Use, Volume 13, Issue 3, 215-227. Orhan Özen, S. (2011). Eğitimde Gerçekliğe Yeni Bir Bakış: Harmanlanmış ve Genişletilmiş Gerçeklik, XVI. Türkiye'de İnternet Konferansı, İzmir. Ökten, G. (2012). İç Mimarlık Mesleği Özelinde Tasarım ve Tasarımcı Kavramlarının Algılanışı, ve ‘Tasarımcı Kimdir?’ Sorusuna Yanıt Aramak Üzerine Bir Okuma – Türkiye Örneği, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Anasanat Dalı, Ankara. Özen, A. (2004). Sanal Ortamlarda Mekânsal Okuma Parametreleri ve Sanal Müzeler, Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Özorhon, G., Eryıldız, D., Aysu, E. (2012). A Studio-Centric New Model in Design Education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, Sayı 47, 321-326. Uluoğlu, B. (2000). Design Knowledge Communicated in Studio Critiques, Design Studies, Sayı 21, 33-58. Özsel, F. (2004). Bilgisayar Teknolojilerinin Mimarlıkta Tasarım Geliştirme Amaçlı Kullanımları, Doktora Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Perry, L.D.S., Smith, C.M., Yang, S. (2006). An Investigation of Current Virtual Reality Interfaces. https://www.acm.org/crossroads/xrds3-3/vrhci.html). Porter, T. (1997). The Architect’s Eye-visualization and Depiction of Space in Architecture, E&Fn Spon Press, London. Reznek, M., Harter, P., Krummel, T. (2002). Virtual Reality and Simulation: Training The Future Emergency Physician. Academic Emergency Medicine, Cilt 9, Sayı 1, 78-87. Schwienhorst, K. (1998). The ‘third place’–virtual reality applications for second language learning. ReCALL, Cilt 10, Sayı 1, 118-126. Sherman, W.R., Craig A.B. and Will, J.D. (2009). Developing Virtual Reality Application, Foundation of Effective Design, Morgan Kaufmann Publication, China. Stone, Robert J. (1991). Virtual reality and cyberspace: From science fiction to science fact. Information Services and Use, Cilt 11, 283-300. Şener, B. (2002). Towards ‘Virtual Clay’ Modelling – Challenges and Recommendations: A Brief Summary of the Literature. International Design Conference – Design. Dubrovnik. Tate, A., Smith, CR.. (1986). Interior Design In The 20th Century. New York. Tokman, L.Y. (1999). Sanal Gerçeklikte Yeni Bir Uygulama: Küresel Projeksiyon Sistemi. Bilim ve Teknik Dergisi, Tübitak No:385, 90-93. Ulukavak, G. (2002). Binaların Enerji Performansının Değerlendirilmesi Bağlamında Bina Simülasyon Programları. Türk Tesisat Mühendisleri Dergisi, Cilt 19, 33-40. Uysal, M., Aydın, D. (2012). An Emprical Study in the Design Studio; The Rubik’s Cube Metaphor. International Journal of Academic Research, Sayı: 4, No: 2. Ulusu Uraz, T., Balamir, A. (2006) Themes of Place and Space in Design Teaching: A Joint Studio Experiment in Amasya (1), METU JFA, 23: 1, 1-18. Webtekno. (2016). Webtekno: http://www.webtekno.com/sinema/karsinizda-dunyanin-ilk-sanal-gerceklik-sinemasi-h15174. Wheatstone, C. (2006). Phenomena of Binocular Vision. http://www.stereoscopy.com/library/wheatstone-paper1838.html). Whyte, J. (2002). Virtual Reality and the Built Environment. Architectural, Oxford. Vajpeyi, P. (2001). Designing Rich Sensory Experiences with Strategies of Tarnsformation and Augmentation http://a.parsons.edu /~praveen/thesis/html/wk05_1.html. İnternet Kaynakları http://www.stereoscopy.com/library/wheatstone-paper1838.html http://www.sbcb.us/mike/MikesResume/Fundamentals%20of%20VR%2003-20-05.htm http://en.wikipedia.org/wiki/Flight_simulators http://www.artmuseum.net/w2vr/timeline/timeline.html http://www.cs.jhu.edu/~cohen/VW2000/Lectures/History.color.pdf http://archive.ncsa.uiuc.edu/Cyberia/VETopLevels/VR.History. html http://a.parsons.edu/~praveen/thesis/html/wk05_1.html) http://www.hitl.washington.edu/scivw/EVE/I.D.1.b.TrackingDevices.html http://portal.acm.org/ http://vresources.org/applications/applications.shtml http://www-vrl.umich.edu/project/automotive http://www.f1-simulator.co.uk/gallery_big_03.html http://www.heelstone.com/meridian/gromala/gromala.html http://www.landsteiner.org/tr_TR
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3740
dc.description.abstractAlong with the development of technology, the involvement of the computer in the design process has brought about a numerical change in design environments and production techniques. With this change, we have gained importance which methods, software and hardware are used for computer-generated design. The software and hardware used make it easy to work, to become diverse and to reach an increasingly wider audience at the point of purchasing power has led to the emergence of new abstract design possibilities. It is known that traditional approaches to solving problems in both design domain and design education are insufficient. One of the most effective approaches in this case is to take advantage of the possibilities provided by virtual reality technology. Virtual reality is influential in the resolution of complex information and concepts by making technology easier to perceive. Virtual reality applications enable design students to increase their motivation, improve their creativity, and create new ideas. Thanks to this technology, the student is active and in a social interaction environment. In addition, the lack of space and time constraints on the courses ensures that the design student gains freedom in the learning process For this reason, the use of virtual reality technology in interior architecture education has been researched.tr_TR
dc.description.tableofcontentsKABUL VE ONAY………………………………………………………………… .... i BİLDİRİM……………………………………………………………………………. ii TEŞEKKÜR………………………………………………………………………….. iii ÖZET…………………………………………………………………………………..iv ABSTRACT…………………………………………………………………………....v İÇİNDEKİLER ………..……………………………………………………………...vi KISALTMALAR DİZİNİ………………………………………………………..……x TABLOLAR DİZİNİ…………………………………………………………..….......xi ŞEKİLLER DİZİNİ………………………………………………………………......xii GÖRÜNTÜLER DİZİNİ…………………………………………………………….xiii 1. BÖLÜM: GİRİŞ……………………………………………………………….…1 1.1. Çalışmanın Problemi……..………………………………………………….....2 1.2. Çalışmanın Amacı………………………………………………….………..…2 1.3. Çalışmanın Önemi…………………………………………………………..….3 1.4. Çalışmanın Kapsamı……………………………………………………..……..3 1.5. Çalışmanın Yöntemi…………………………………………………………....4 2. BÖLÜM: İÇ MİMARLIK MESLEĞİ VE EĞİTİMİ………….…… 5 2.1. İç Mimarlık Mesleği……………………………………………………………...5 2.1.1. İç Mimarlığın Tanımı…………………………………………………...….5 2.2. İç Mimarlık Eğitimi………………………………………………………...........6 2.2.1. İç Mimarlık Eğitiminin Tanımı……...…………………..……….….………6 2.2.2. İç Mimarlık Eğitiminin Amacı………………………………………………9 2.2.3. İç Mimarlık Eğitiminin Temel İlkeleri………...…………………………...10 2.2.4. İç Mimarlık Eğitiminde Kullanılan Yöntemler…………...…………….….10 2.2.4.1. Deneyim Odaklı Yaklaşımlar…………...…………………………10 2.2.4.2. Düşünce Odaklı Yaklaşımlar ………………...………………...… 10 2.2.4.3. Deneyim ve Düşünceyi Birleştiren Yaklaşımlar………...…...……11 3. BÖLÜM: SANAL GERÇEKLİK TANIMI VE KAVRAMLARI…12 3.1. Sanal Gerçeklik ………………………………………………..…...………....12 3.2. Sanal Gerçeklik Türleri………………….………………………………..…..13 3.3.1. Harmanlanmış Gerçeklik……………….……………………….…….13 3.3.2. Genişletilmiş Gerçeklik……………………..………………………...13 3.3. Sanal Gerçeklik Ortamı………………….…………………………….……...14 3.4. Sanal Gerçeklik Donanımları…………….………………………………..….17 3.4.1. Sunum Sistemleri………………………………………………….……...17 3.4.1.1. Masaüstü Sistemler………………………………………………...17 3.4.1.2. Başa Takılı Sunum Sistemleri…………………………………...…18 3.4.1.3. BOOM………………………………………………….…………. 18 3.4.1.4. CAVE………………………………………………….…………...19 3.4.1.5. Sanalküre (Cybersphere):Küresel Projeksiyon Sistemi…………….20 3.4.2. Sanal Gerçeklik İzleme Sistemleri………………………………………...21 3.4.2.1. Mekânik İzleyiciler…………………………………………………22 3.4.2.2. Elektromanyetik İzleyiciler………………………………………...23 3.4.2.3. Ultrasonik (Akustik) İzleyiciler…………………………………… 23 3.4.2.4. Optik İzleyiciler…………………………………………………… 24 3.4.2.5. İnertial İzleyiciler…………………………………………………. 25 3.4.3. Etkileşim Cihazları………………………………………………………...26 3.4.3.1. Eldivenler…………………………………………………………... 26 3.4.3.2. Kuvvet (Uzay) Topları………………………………………………27 3.4.3.3. 3D Fareler ve Manevra Kolları…………………………………….. 28 3.5. Sanal Gerçekliğin Kullanım Alanları………………………………………..29 3.5.1. Elektronik Ticaret Alanında Sanal Gerçeklik Kullanımı…………….…..29 3.5.2. İmalat Sürecinde Sanal Gerçeklik Kullanımı ………………………..…..30 3.5.3. Eğlence Sektöründe Sanal Gerçeklik Kullanımı…………………………31 3.5.4. Sanat Alanında Sanal Gerçeklik Kullanımı……………………….……..32 3.5.5. Benzetimli Eğitim Çalışmalarında Sanal Gerçeklik Kullanımı………….33 3.5.6. Sağlık Alanında Sanal Gerçeklik Kullanımı………………………..……34 3.5.7. Eğitim Alanında Kullanımı…………………...……………………….…36 4. BÖLÜM: SANAL GERÇEKLİK VE İÇ MİMARLIK EĞİTİMİ.....37 4.1. Sanal Gerçekliğin İç Mimarlık Eğitimindeki Yeri…………………………..…37 4.2. Sanal Gerçeklik Ortamlarının İç Mimarlık Eğitimde Sahip Olduğu Özellikler..39 4.3. Sanal Gerçekliğin İç Mimarlık Eğitiminde Kullanılmasının Yararları……….....39 4.4. Sanal Gerçekliğin İç Mimarlık Eğitiminde Kullanımı……….…………….…....41 4.4.1. Türkiye’de İç Mimarlık Eğitimi Veren Üniversitelerde Sanal Gerçeklik Kullanımı……………………………………………………...41 4.4.2. Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa’da İç Mimarlık Eğitimi Veren Üniversitelerde Sanal Gerçeklik Kullanımı………..........................46 4.5. Sanal Gerçeklik Uygulamaları Açısından İç Mimarlık Derslerinin Analizi….....49 5. BÖLÜM: SONUÇ…………………………………………………......57 KAYNAKÇA………………………………………………………….........59 ÖZGEÇMİŞ……………………………………………………………………........67tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherGüzel Sanatlar Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/restrictedAccesstr_TR
dc.subjectSanal Gerçekliktr_TR
dc.subjectİç Mimarlık
dc.subjectİç Mimarlık Eğitimi
dc.titleSanal Gerçekliğin İç Mimarlık Eğitimine Etkisitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetTeknolojinin gelişmesi ile birlikte bilgisayarın tasarım sürecinde yer alması, tasarım ortamları ve üretim tekniklerinde sayısal değişimi getirmiştir. Bu değişimle bilgisayar ortamında oluşturulan tasarım için hangi yöntemler, yazılımlar ve donanımları kullandığımız önem kazanmıştır. Kullanılan yazılım ve donanımların iş kolaylığı sağlaması, çeşitli hale gelmesi ve alım gücü noktasında giderek daha geniş bir kitleye ulaşması yeni soyut tasarım olanaklarının ortaya çıkmasına yol açmıştır. Hem tasarım alanı hem de tasarım eğitiminde yaşanan sorunların çözümünde geleneksel yaklaşımların yetersiz kaldığı bilinmektedir. Bu durumda en etkili yaklaşımlardan biri sanal gerçeklik teknolojinin sağladığı olanaklardan yararlanmaktır. Sanal gerçeklik teknoloji algılamayı kolaylaştırarak karmaşık bilgi ve kavramların çözümlenmesinde etkilidir. Sanal gerçeklik uygulamaları tasarım öğrencisinin motivasyonunu artırmakta, yaratıcılığını geliştirmekte, yeni fikirler üretmesine imkân sağlamaktadır. Bu teknoloji sayesinde öğrenci aktif konumda yer almakta ve sosyal etkileşim ortamı içerisinde bulunmaktadır. Ayrıca derslerin takibinde yer ve zaman kısıtlamasının olmaması tasarım öğrencinin öğrenme sürecinde serbestlik kazanmasını sağlamaktadır. Bu nedenle tez kapsamında sanal gerçeklik teknolojisinin İç Mimarlık eğitiminde kullanımı araştırılmıştır.tr_TR
dc.contributor.departmentİç Mimarlık ve Çevre Tasarımıtr_TR
dc.contributor.authorID10152534tr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster