dc.contributor.advisor | Erükçü Akbaş, Gamze | |
dc.contributor.author | Ateş, Kamil | |
dc.date.accessioned | 2025-02-18T07:40:18Z | |
dc.date.issued | 2025 | |
dc.date.submitted | 2025-01-10 | |
dc.identifier.citation | ATEŞ, Kamil. Çalışanlarda Psikososyal Riskler ve Tükenmişliğin Endüstriyel Sosyal Hizmet
Perspektifinden Değerlendirilmesi: Ankara Şeker Fabrikası Örneği, Doktora Tezi,
Ankara, 2025. | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/36514 | |
dc.description.abstract | This study aims to identify the psychosocial risks faced by employees in industrial settings from an
industrial social work perspective and to determine the relationship between these risks and the burnout
levels of employees. The study was conducted on 866 personnel working at Ankara Sugar Factory,
collecting data using the Copenhagen Psychosocial Risk Assessment Scale (COPSOQ) and Maslach
Burnout Inventory. Analyses were performed using SPSS and AMOS programs. Findings indicate that
employees' perceptions of psychosocial risks have a significant impact on their burnout levels.
Specifically, a strong positive correlation was found between COPSOQ risk scores and emotional
exhaustion (R = 0.751, p < 0.001). As employees' exposure to psychosocial risks in the workplace
increased, a notable rise in emotional exhaustion levels was observed, explaining 56.3% of the variance.
A moderate negative correlation was found in the personal accomplishment dimension (R = 0.352, p <
0.001), suggesting that employees' capacity to adapt to challenging work conditions may strengthen their
perception of personal achievement. In the depersonalization dimension, a moderate positive correlation
was found between psychosocial risks and depersonalization (R = 0.579, p < 0.001). The research revealed
that lack of social support in the workplace, high job demands, and inadequate leadership increase
employees' burnout levels. When evaluated from an ecosystem approach perspective, employees are seen
to interact not only at the individual level but also with social and environmental factors. To protect
employees' psychological health and reduce burnout, it is recommended to strengthen social support
mechanisms, improve leadership quality, and adopt flexible working policies. Future research should
examine similar risk factors across different sectors to reveal sectoral differences and focus on
longitudinal studies to understand temporal changes. Particularly, the impact of post-pandemic remote
working conditions on psychosocial risks should be investigated in terms of reshaping work-life balance
policies. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | Psikososyal riskler | tr_TR |
dc.subject | Tükenmişlik | tr_TR |
dc.subject | Endüstriyel Ortam | tr_TR |
dc.subject | Ekosistem yaklaşımı | tr_TR |
dc.subject | Endüstriyel Sosyal Hizmet | tr_TR |
dc.subject | Ankara Şeker Fabrikası | tr_TR |
dc.subject.lcsh | H- Sosyal bilimler | tr_TR |
dc.title | Çalışanlarda Psikososyal Riskler ve Tükenmişliğin Endüstriyel Sosyal Hizmet Perspektifinden Değerlendirilmesi: Ankara Şeker Fabrikası Örneği | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Bu araştırma, endüstriyel sosyal hizmet perspektifinden endüstriyel ortamlarda çalışanların işyerinde
karşılaştığı psikososyal risklerin neler olduğunu belirlemek ve bunun çalışanların tükenmişlik düzeyleri
ile ilişkisini tespit etmeyi amaçlamaktadır. Araştırma, Ankara Şeker Fabrikası'nda çalışan 866
personel üzerinde gerçekleştirilmiş olup, Kopenhag Psikososyal Risk Değerlendirme Ölçeği (KOPSOR)
ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği kullanılarak veriler toplanmıştır. Analizler, SPSS ve AMOS programları
kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bulgular, çalışanların psikososyal risk algılarının tükenmişlik
düzeylerine anlamlı bir etkisi olduğunu göstermektedir. Özellikle, KOPSOR risk puanı ile duygusal
tükenme arasında güçlü bir pozitif ilişki saptanmıştır (R = 0,751, p < 0,001). Çalışanların iş yerinde
karşılaştıkları psikososyal riskler arttıkça, duygusal tükenme seviyelerinde belirgin bir artış gözlemlenmiş
ve bu değişimin %56,3'ü açıklanmıştır. Kişisel başarı boyutunda ise orta düzeyde negatif bir ilişki
bulunmuştur (R = 0,352, p < 0,001), bu da çalışanların zorlayıcı iş koşullarına adapte olabilme
kapasitelerinin kişisel başarı algısını güçlendirebileceğine işaret etmektedir. Duyarsızlaşma boyutunda
ise psikososyal riskler ile duyarsızlaşma arasında orta düzeyde pozitif bir ilişki bulunmuştur (R = 0,579,
p < 0,001). Araştırma, iş yerinde sosyal destek eksikliği, yüksek iş talepleri ve yetersiz liderliğin
çalışanların tükenmişlik düzeylerini artırdığını ortaya koymuştur. Ekosistem yaklaşımı perspektifinden
değerlendirildiğinde, çalışanların sadece bireysel düzeyde değil, aynı zamanda sosyal ve çevresel
faktörlerle de etkileşim halinde oldukları görülmektedir. Çalışanların psikolojik sağlığını korumak ve
tükenmişliği azaltmak için sosyal destek mekanizmalarının güçlendirilmesi, liderlik kalitesinin artırılması
ve esnek çalışma politikalarının benimsenmesi önerilmektedir. Gelecekteki araştırmaların, farklı
sektörlerde benzer risk faktörlerini inceleyerek sektörel farklılıkları ortaya koyması ve zamansal değişimi
anlamak için boylamsal çalışmalara yönelmesi önem taşımaktadır. Özellikle pandemi sonrası uzaktan
çalışma koşullarının psikososyal riskler üzerindeki etkisi, iş-yaşam dengesi politikalarının yeniden
şekillendirilmesi açısından araştırılmalıdır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Sosyal Hizmet | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2025-02-18T07:40:18Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |