Show simple item record

dc.contributor.advisorErükçü Akbaş, Gamze
dc.contributor.authorAteş, Kamil
dc.date.accessioned2025-02-18T07:40:18Z
dc.date.issued2025
dc.date.submitted2025-01-10
dc.identifier.citationATEŞ, Kamil. Çalışanlarda Psikososyal Riskler ve Tükenmişliğin Endüstriyel Sosyal Hizmet Perspektifinden Değerlendirilmesi: Ankara Şeker Fabrikası Örneği, Doktora Tezi, Ankara, 2025.tr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/36514
dc.description.abstractThis study aims to identify the psychosocial risks faced by employees in industrial settings from an industrial social work perspective and to determine the relationship between these risks and the burnout levels of employees. The study was conducted on 866 personnel working at Ankara Sugar Factory, collecting data using the Copenhagen Psychosocial Risk Assessment Scale (COPSOQ) and Maslach Burnout Inventory. Analyses were performed using SPSS and AMOS programs. Findings indicate that employees' perceptions of psychosocial risks have a significant impact on their burnout levels. Specifically, a strong positive correlation was found between COPSOQ risk scores and emotional exhaustion (R = 0.751, p < 0.001). As employees' exposure to psychosocial risks in the workplace increased, a notable rise in emotional exhaustion levels was observed, explaining 56.3% of the variance. A moderate negative correlation was found in the personal accomplishment dimension (R = 0.352, p < 0.001), suggesting that employees' capacity to adapt to challenging work conditions may strengthen their perception of personal achievement. In the depersonalization dimension, a moderate positive correlation was found between psychosocial risks and depersonalization (R = 0.579, p < 0.001). The research revealed that lack of social support in the workplace, high job demands, and inadequate leadership increase employees' burnout levels. When evaluated from an ecosystem approach perspective, employees are seen to interact not only at the individual level but also with social and environmental factors. To protect employees' psychological health and reduce burnout, it is recommended to strengthen social support mechanisms, improve leadership quality, and adopt flexible working policies. Future research should examine similar risk factors across different sectors to reveal sectoral differences and focus on longitudinal studies to understand temporal changes. Particularly, the impact of post-pandemic remote working conditions on psychosocial risks should be investigated in terms of reshaping work-life balance policies.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSosyal Bilimler Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectPsikososyal risklertr_TR
dc.subjectTükenmişliktr_TR
dc.subjectEndüstriyel Ortamtr_TR
dc.subjectEkosistem yaklaşımıtr_TR
dc.subjectEndüstriyel Sosyal Hizmettr_TR
dc.subjectAnkara Şeker Fabrikasıtr_TR
dc.subject.lcshH- Sosyal bilimlertr_TR
dc.titleÇalışanlarda Psikososyal Riskler ve Tükenmişliğin Endüstriyel Sosyal Hizmet Perspektifinden Değerlendirilmesi: Ankara Şeker Fabrikası Örneğitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetBu araştırma, endüstriyel sosyal hizmet perspektifinden endüstriyel ortamlarda çalışanların işyerinde karşılaştığı psikososyal risklerin neler olduğunu belirlemek ve bunun çalışanların tükenmişlik düzeyleri ile ilişkisini tespit etmeyi amaçlamaktadır. Araştırma, Ankara Şeker Fabrikası'nda çalışan 866 personel üzerinde gerçekleştirilmiş olup, Kopenhag Psikososyal Risk Değerlendirme Ölçeği (KOPSOR) ve Maslach Tükenmişlik Ölçeği kullanılarak veriler toplanmıştır. Analizler, SPSS ve AMOS programları kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bulgular, çalışanların psikososyal risk algılarının tükenmişlik düzeylerine anlamlı bir etkisi olduğunu göstermektedir. Özellikle, KOPSOR risk puanı ile duygusal tükenme arasında güçlü bir pozitif ilişki saptanmıştır (R = 0,751, p < 0,001). Çalışanların iş yerinde karşılaştıkları psikososyal riskler arttıkça, duygusal tükenme seviyelerinde belirgin bir artış gözlemlenmiş ve bu değişimin %56,3'ü açıklanmıştır. Kişisel başarı boyutunda ise orta düzeyde negatif bir ilişki bulunmuştur (R = 0,352, p < 0,001), bu da çalışanların zorlayıcı iş koşullarına adapte olabilme kapasitelerinin kişisel başarı algısını güçlendirebileceğine işaret etmektedir. Duyarsızlaşma boyutunda ise psikososyal riskler ile duyarsızlaşma arasında orta düzeyde pozitif bir ilişki bulunmuştur (R = 0,579, p < 0,001). Araştırma, iş yerinde sosyal destek eksikliği, yüksek iş talepleri ve yetersiz liderliğin çalışanların tükenmişlik düzeylerini artırdığını ortaya koymuştur. Ekosistem yaklaşımı perspektifinden değerlendirildiğinde, çalışanların sadece bireysel düzeyde değil, aynı zamanda sosyal ve çevresel faktörlerle de etkileşim halinde oldukları görülmektedir. Çalışanların psikolojik sağlığını korumak ve tükenmişliği azaltmak için sosyal destek mekanizmalarının güçlendirilmesi, liderlik kalitesinin artırılması ve esnek çalışma politikalarının benimsenmesi önerilmektedir. Gelecekteki araştırmaların, farklı sektörlerde benzer risk faktörlerini inceleyerek sektörel farklılıkları ortaya koyması ve zamansal değişimi anlamak için boylamsal çalışmalara yönelmesi önem taşımaktadır. Özellikle pandemi sonrası uzaktan çalışma koşullarının psikososyal riskler üzerindeki etkisi, iş-yaşam dengesi politikalarının yeniden şekillendirilmesi açısından araştırılmalıdır.tr_TR
dc.contributor.departmentSosyal Hizmettr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2025-02-18T07:40:18Z
dc.fundingYoktr_TR


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record