dc.contributor.advisor | Peynircioğlu, Banu | |
dc.contributor.author | Akbaba, Tayfun Hilmi | |
dc.date.accessioned | 2024-11-14T08:53:45Z | |
dc.date.issued | 2024-10-11 | |
dc.date.submitted | 2024-09-24 | |
dc.identifier.citation | Akbaba, T.H., Behçet Hastalığına Özgül Otoantikor Varlığının Taranmasına
Yönelik Yaklaşımların Geliştirilmesi. Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri
Enstitüsü, Tıbbi Biyoloji Doktora Tezi, Ankara, 2024. | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/36109 | |
dc.description.abstract | Behçet's disease is a recurrent autoimmune
and autoinflammatory disorder that affects the skin, mucous membranes, eyes, joints,
gastrointestinal system, and central nervous system. The epidemiology of Behçet's disease
varies widely between populations, with a prevalence ranging from 0.64 to 420 per
100,000 individuals. The etiology of the disease remains uncertain, and its diagnosis is
complicated by an ambiguous clinical presentation, phenotypic heterogeneity, and
underrepresentation in various populations. Furthermore, there is a lack of specific
laboratory, radiographic, or histological findings, adding to the diagnostic challenge.There
is an urgent need to elucidate the factors contributing to the pathogenesis of Behçet's
disease, as well as those associated with its clinical features, which are crucial for
classifying the different forms of the disease. Identifying molecular, cellular, and clinical
markers is essential for improving the timely and effective management of diagnosis.This
thesis contributes to the development of approaches for screening anti-NFM
autoantibodies, which could aid in the diagnosis of Behçet's disease. The study employed
several techniques, including mouse brain tissue indirect immunofluorescence staining,
Western blotting, capillary protein electrophoresis, and enzyme-linked immunosorbent
assay, with each method being evaluated in the context of Behçet's disease diagnosis.In
the tissue staining sections, no specific staining for anti-NFM autoantibodies was detected
in non-Behçet's disease patients or controls, while 97% positivity was observed in Behçet's
patients. In Western blotting studies, 96.7% positivity was found in Behçet's patients,
compared to 7.6% positivity in the non-Behçet's disease control group and 26.3% in
healthy controls. The protocol for capillary electrophoresis could not be optimized.
However, the ELISA technique was identified as the most suitable method, revealing anti-
NFM positivity in 86% of Behçet's patients, 4.8% in the disease control group, and 2.8%
in the healthy control group.Based on these findings, it was demonstrated that anti-NFM
autoantibodies could serve as a useful marker for the diagnosis of Behçet's disease through
serum screening approaches. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/restrictedAccess | tr_TR |
dc.subject | Behçet Hastalığı | tr_TR |
dc.subject | moleküler tanı | tr_TR |
dc.subject | anti-NFM | tr_TR |
dc.subject | nörofilaman orta | tr_TR |
dc.subject | ELISA | tr_TR |
dc.title | Behçet Hastalığına Özgül Otoantikor Varlığının Taranmasına Yönelik Yaklaşımların Geliştirilmesi | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | Behçet hastalığı; cilt, mukoza,
gözler, eklemler, mide ve santral sinir sistemini etkileyen, tekrarlayan otoimmün ve
otoinflamatuvar hastalıktır. Behçet hastalığının epidemiyolojisi popülasyonlar arasında
büyük ölçüde değişmektedir (0.64-420/100,000). Hastalığın belirsiz etiyolojisinin yanı
sıra, Behçet hastalığının teşhisi; belirsiz klinik tablo, fenotipik heterojenlik ve/veya eksik
temsil, özel laboratuvar, radyografik veya histolojik bulguların eksikliği nedeniyle
karmaşıktır. Hastalığın patogenezine katkıda bulunan faktörlerin ve/veya Behçet
hastalığının klinik özellikleri ile ilişkilendirilen ve hastalığın farklı formlarını
sınıflandırmada önemli olan faktörlerin aydınlatmasına acil bir ihtiyaç vardır. Bu tür
moleküler, hücresel ve/veya klinik faktörler, zamanında ve etkili tanı için kritik öneme
sahiptir. Bu tez çalışması, Behçet hastalığının tanısında kullanılabilecek anti-NFM
otoantikorunu taramaya yönelik yaklaşımların geliştirilmesine katkı sağlamıştır. Tez
kapsamında; fare beyin doku indirekt immünofloresan boyaması, Western blotlama,
kapiller protein elektroforezi çalışmaları ve Enzyme-Linked Immunosorbent Assay
çalışmaları yürütülmüş olup, kullanılan teknikler Behçet tanısı açısından
değerlendirilmiştir. Doku kesitlerinde; Behçet olmayan hastalar ve kontrollerde anti-NFM
otoantikoruna özgül boyanma saptanmamış olup Behçet hastalarında %97 oranında
pozitiflik saptanmıştır. Western blotlama çalışmalarında, Behçet hastalarında %96,7
pozitiflik saptanırken Behçet hastası olmayan hastalık kontrollerinde %7,6, sağlıklı
dönorlerde %26,3 pozitiflik gözlemlenmiştir. Kapiller elektroforez sisteminde protokol
optimize edilememiştir. Uygulaması yapılmış olan yöntemler içerisinde en uygun olduğu
belirlenen Enzyme-Linked Immunosorbent Assay tekniği ile, hastalara ait test grubu
çalışılmış olup, Behçet hastalarında %86 oranında anti-NFM pozitifliği saptanırken,
hastalık kontrolleri grubunda anti-NFM pozitifliği %4,8 ve sağlıklı kontrol grubunda ise
anti-NFM pozitiflik oranı %2,8 olarak tanımlanmıştır. Bu bulgular ışığında; serumda
tarama yaklaşımları ile anti-NFM’in Behçet hastalığı tanısı için kullanılabileceği
gösterilmiştir. | tr_TR |
dc.contributor.department | Tıbbi Biyoloji | tr_TR |
dc.embargo.terms | 2 yil | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2026-11-16T08:53:45Z | |
dc.funding | Bilimsel Araştırma Projeleri KB | tr_TR |