Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorGülhan, Bora
dc.contributor.authorYavuz, Ruken Gizem
dc.date.accessioned2024-09-17T08:01:15Z
dc.date.issued2024
dc.date.submitted2024-04-25
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/35693
dc.description.abstractYavuz, R.G. Investigation of clinical characteristics of patients diagnosed with nephrocalcinosis in childhood, Hacettepe University Faculty of Medicine, Department of Pediatrics, Thesis in Pediatrics, Ankara, 2024. There are few studies on renal function status and affecting risk factors in the follow-up of patients with nephrocalcinosis in childhood. Our aim is to understand which etiological factor is effective in patients with nephrocalcinosis and to examine kidney survival and affecting factors. In the study, the clinical characteristics of patients who were admitted to Hacettepe University İhsan Doğramacı Children's Hospital between January 2013 and January 2023 and were detected to have nephrocalcinosis in at least two US images were retrospectively examined. The age at diagnosis of 106 patients was 2,4(IQR; 0,5-5,8) years, and the average follow-up period was 5,3±3,1 years. Patients were most often diagnosed incidentally (56,6%). The most common US finding was bilateral medullary nephrocalcinosis in 95,3%. The most common risk factor was hypercalciuria in 25,5%. At the last visit, nephrocalcinosis had improved in 8,5% of patients, 3,8% had improvement at one year, and 56% had no improvement. Patients with recovered nephrocalcinosis at last visit had lower urine density (p=0,02), spot urine calcium/creatinine ratio (p=0,021), 24 hr-urine calcium/creatine ratio (p=0,031) and higher 24-hr urinary citrate (p=0,036) at diagnosis. During follow-up, eGFR change increased by 8,7% (±39,1) in all patients, decreased by 28,5% (±15,9) in those who developed chronic kidney disease, and no patient developed end-stage renal disease. While there was a borderline significant difference in eGFR change with history of diuretic use (p=0,048), no difference was found with vitamin D use (p=0,055). Nephrocalcinosis may progress to chronic kidney disease, and continued follow-up and treatment in nephrology outpatient clinics is required. Low calcium excretion and citrate at the time of diagnosis may be determinants of recovery. Key words: Nephrocalcinosis, hypercalciuria, hypocitraturia, hyperoxaluria  tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectnefrokalsinozistr_TR
dc.subject.lcshBilgi kaynaklarıtr_TR
dc.titleÇOCUKLUK ÇAĞINDA NEFROKALSİNOZİS SAPTANAN HASTALARIN KLİNİK ÖZELLİKLERİNİN ARAŞTIRILMASItr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/bachelorThesistr_TR
dc.description.ozetYavuz, R.G. Çocukluk çağında nefrokalsinozis saptanan hastaların klinik özelliklerinin araştırılması, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Ankara, 2024. Çocukluk çağında nefrokalsinozisi olan hastaların izleminde böbrek fonksiyon durumu ve etki eden risk faktörleriyle ilgili az sayıda çalışma bulunmaktadır. Amacımız nefrokalsinozisi olan hastalarda hangi etiyolojik faktörün etkili olduğunu anlamak, böbrek sağkalımını ve etkileyen faktörleri incelemektir. Çalışmada Hacettepe Üniversitesi İhsan Doğramacı Çocuk Hastanesine Ocak 2013-Ocak 2023 tarihleri arasında başvuran, en az iki US görüntülemesinde nefrokalsinozis saptanan hastaların klinik özellikleri retrospektif olarak incelendi. 106 hastanın tanı alma yaşı 2,4 (IQR; 0,5-5,8) yıl, ortalama takip süresi 5,3±3,1 yıldı. Hastalar en sık rastlantısal (%56,6) olarak tanı aldı. En sık gözlenen US bulgusu %95,3 bilateral medüller nefrokalsinozisti. En sık risk faktörü %25,5 hiperkalsiüriydi. Son vizitte hastaların %8,5’inde nefrokalsinozis iyileşmişti, %3,8’inde bir yılda iyileşme oldu, %56’sında ise iyileşme olmadı. Son vizitte nefrokalsinozisi düzelen hastaların tanı anındaki idrar dansitesi (p=0,02), spot idrar kalsiyum/kreatinin oranı (p=0,021) ve 24 saatlik idrardaki kalsiyum/kreatinin oranı daha düşükken (p=0,031), 24 saatlik idrardaki sitrat miktarı (p=0,036) daha yüksekti. İzlemde eGFR değişimi tüm hastalarda %8,7 (±39,1) arttı, kronik böbrek hastalığı gelişenlerde %28,5 (±15,9) azaldı ve hiçbir hastada son dönem böbrek yetmezliği gelişmedi. Öyküde diüretik kullanma durumuyla eGFR değişiminde sınırda anlamlı farklılık görülürken (p=0,048), D vitamini kullanımıyla arasında farklılık saptanmadı (p=0,055). Nefrokalsinozis kronik böbrek hastalığına ilerleyebilir, nefroloji polikliniklerinde takip ve tedavisine devam edilmesi gerekir. Tanı anındaki kalsiyum atılımı ve sitrat düşüklüğü iyileşmenin belirleyicisi olabilir. Anahtar kelimeler: Nefrokalsinozis, hiperkalsiüri, hipositratüri, hiperoksalüri  tr_TR
dc.contributor.departmentÇocuk Sağlığı ve Hastalıklarıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2024-09-17T08:01:15Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemedicineThesistr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster