dc.contributor.advisor | Orhon, Göze | |
dc.contributor.author | Mumcu, Nalan | |
dc.date.accessioned | 2024-09-16T11:09:03Z | |
dc.date.issued | 2024 | |
dc.date.submitted | 2024-07-08 | |
dc.identifier.citation | MUMCU, Nalan. ‘Sessiz ve Olaysız’ Hayatlar: İşçi Kadınların Hayat Hikâyelerine Dair Feminist Bir Prosopografi”, Doktora Tezi, Ankara, 2024. | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/35683 | |
dc.description.abstract | For many years, the lives and narratives of working women, often perceived as "quiet and uneventful," have been marginalized and deemed unremarkable. When these women's stories do receive attention, they are typically framed in one of two ways: either as the "perfect victim," oppressed both as workers and as women, enduring lives of poverty, deprivation, and exhaustion, or as the "perfect protagonist," celebrated for their resilience and resistance in a success story. In some cases, these two portrayals coexist, with the woman depicted as both victim and heroine. While such stories are undeniably significant, they risk reducing the complexity of life to just two extremes. Working women also experience moments and stories that do not fit neatly into the categories of victim or heroine, and these narratives are equally valuable. It is precisely these moments that challenge us to acknowledge what has been overlooked, to articulate what has been left unsaid, and to raise issues that have yet to be addressed. This thesis, grounded in the feminist principle that "the personal is political," seeks to examine the "quiet and uneventful" lives of working women, to historicize the present through their stories, to learn from the personal and the everyday, and to bring the concerns of working women to the forefront of academic discourse.
To achieve this objective, I engaged with the life stories and observed the daily lives of 24 women, primarily textile workers, residing in Çerkezköy and employed within the organized industrial zone. I approached these narratives not with the intention of uncovering a singular truth or constructing a comprehensive picture, but rather to appreciate each story as a valuable and distinct component of a broader collective narrative, representing a historical continuum. Tracing their journeys from the homes in which they were born as little girls to their retirement stories, I wove their experiences into a prosopographic narrative, with a particular focus on their identities as women and workers. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Sosyal Bilimler Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | kadın | tr_TR |
dc.subject | işçi | tr_TR |
dc.subject | hayat hikayesi | tr_TR |
dc.subject | feminizm | tr_TR |
dc.subject | prosopografi | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Yaşam öyküsü | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Aile. Evlilik. Kadın. | tr_TR |
dc.title | “SESSİZ VE OLAYSIZ” HAYATLAR: İŞÇİ KADINLARIN HAYAT HİKÂYELERİNE DAİR FEMİNİST BİR PROSOPOGRAFİ | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/doctoralThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | İşçi kadınların “sessiz ve olaysız” görülen bu nedenle de dikkate değer bulunmayan hayatları ve hikâyeleri uzun yıllar boyunca yok sayılmıştır. Dikkate değer bulundukları hikâyelerde ise genellikle iki şekilde yer alırlar: İlki yoksulluklar, yoksunluklar ve yorgunluklar arasında süren bir hayatta hem işçi hem de kadın olarak ezilen, işçi kadının “mükemmel mağdur” olduğu hikâyeler, diğeri de mücadelesi ve direnişi ile bir başarı öyküsünün “mükemmel baş kahraman”ı olduğu hikâyelerdir. Bazen de bu iki durum aynı anda yaşanır: hikâyesi anlatılan kadın hem mağdur hem de kahramandır. Bu hikâyeler elbette kıymetlidir ancak hayat hiçbir zaman iki andan ve durumdan ibaret değildir. İşçi kadınların mükemmel mağdurlar ya da mükemmel kahramanlar olmadıkları anları ve hikâyeleri vardır. Bu hikâyeler diğerlerinden daha az kıymetli değildir. Çünkü tam olarak bu anlar bizi görmediklerimizi görmeye, konuşmadıklarımızı konuşmaya, şimdiye kadar mesele etmediklerimizi mesele etmeye zorlar. Feminizmin “kişisel olan politiktir” şiarını merkezinde tutan tezin temel amacı budur: İşçi kadınların “sessiz ve olaysız” hayatlarına bakmak, hikâyeleri aracılığıyla şimdiyi tarihselleştirmek, kişisel olandan, gündelik hayattan, kadınlardan öğrenmek ve işçi kadınların meselelerini mesele edebilmek.
Bu amaçla Çerkezköy’de yaşayan ve organize sanayi bölgesinde çalışan çoğu tekstil işçisi 24 kadının hayat hikâyelerini dinledim, gündelik hayatlarını izledim. Her birini kolektif bir büyük hikâyenin, tarihsel bir sürekliliğin biricik parçaları olarak kıymetli gördüğüm bu hikâyeleri tek bir gerçeğin ve tamamlanmış bir resmin peşinde olmadan anlamaya çalıştım. Bir kız çocuğu olarak dünyaya geldikleri evden başlayarak emeklilik hikâyelerine varacak şekilde, kadınlık ve işçilik deneyimlerini merkezde tutarak prosopografik bir kurguyla bir araya getirdim. | tr_TR |
dc.contributor.department | İletişim Bilimleri | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2024-09-16T11:09:03Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |
dc.subtype | workingPaper | tr_TR |