Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorŞahin, Sedef
dc.contributor.authorKolit, Zeynep
dc.date.accessioned2024-08-14T07:39:30Z
dc.date.issued2025
dc.date.submitted2024-07-08
dc.identifier.citationKolit, Z., Gelişimsel Koordinasyonu Bozukluğu Olan Çocuklarda Sanal Gerçeklik Uygulamasının Etkileri: Randomize Kontrollü Çalışma, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Ergoterapi Programı Doktora Tezi, Ankara, 2024.tr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/35604
dc.description.abstractThe aim of the study was to examine the effect of virtual reality intervention on motor, cognitive and sensory-perception skills, and activity and participation levels in children with Developmental Coordination Disorder (DCD). The study, planned as a randomized controlled study, was conducted with 48 children between the ages of 5-8. While the study group (n=24) received virtual reality intervention in addition to traditional occupational therapy, the control group (n=24) received a traditional occupational therapy program. Both interventions were carried out 2 days a week for 8 weeks, for a total of 16 sessions. Before and after the intervention, participants were evaluated using the Test of Gross Motor Development‐2 (TGMD-2), The Childhood Executive Functioning Inventory (CHEXI), Sensory Integration and Praxis Test (SIPT), Motor-Free Visual Perception Test-3 (MVPT-3), It was assessed using the Functional Independence Measure for Children (WeeFIM) and the Participation and Environment Measure Children and Youth (PEMCY). Statistically significant difference was detected in the study group in motor, cognitive, sensory (praxis), visual perception skills, activity, and participation levels (p<0,05). In the control group, while there was significant difference in sensory (praxis), visual perception and activity levels (p<0,05), there were no statistically significant differences in motor and executive functions and participation levels (p>0,05). Additionally, it was determined that the study group had stronger effects on motor skills, executive functions, praxis skills, and activity and participation levels compared to the control group (d>0,8). It has been revealed that adding virtual reality intervention to the traditional occupational therapy program has superior effects on motor, cognitive, praxis, visual perception skills, and activity and participation levels in children with DCD. It is important to use VR intervention more in pediatric rehabilitation fields. It should become widespread in a way that will contribute to this field.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccesstr_TR
dc.subjectmotor beceritr_TR
dc.subjectyürütücü işlevlertr_TR
dc.subjectduyusal-algısal beceritr_TR
dc.subjectkatılımtr_TR
dc.subjectsanal gerçekliktr_TR
dc.titleGelişimsel Koordinasyonu Bozukluğu Olan Çocuklarda Sanal Gerçeklik Uygulamasının Etkileri: Randomize Kontrollü Çalışmatr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetBu çalışmanın amacı Gelişimsel koordinasyon Bozukluğu (GKB) olan çocuklarda sanal gerçeklik (SG) uygulamasının motor, bilişsel ve duyu-algı becerileri ile aktivite ve katılım düzeyleri üzerine etkisini incelemektir. Randomize kontrollü olarak planlanan çalışma 5-8 yaş aralığındaki 48 çocukla yürütüldü. Çalışma grubuna (n=24) geleneksel ergoterapiye ek olarak SG müdahalesi yapılırken, kontrol grubuna (n=24) geleneksel ergoterapi programı uygulandı. Her iki müdahale de 8 hafta boyunca haftada 2 gün, toplam 16 seans olarak gerçekleştirildi. Müdahale öncesi ve sonrasında katılımcılar, Büyük Kas Motor Gelişim‐2 (BKMG-2), Çocukluk Dönemi Yürütücü İşlevler Envanteri (ÇDYİE), Duyusal işlemleme ve Praksi Testi (SIPT), Motor Beceriden Bağımsız Görsel Algı Testi-3 (MVPT-3), Çocuklar için Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (WeeFIM) ile Çocuklar ve Gençler için Katılım ve Çevre Ölçeği (PEMCY) kullanılarak değerlendirildi. Çalışma grubunda motor, bilişsel, duyusal (praksi), görsel algı becerileri, aktivite ve katılım düzeylerine ilişkin istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<0,05). Kontrol grubunda ise duyusal (praksi), görsel algı ve aktivite düzeylerinde anlamlı farklılık bulunurken (p<0,05), motor ile bilişsel beceri ve katılım düzeylerinde istatistiksel olarak fark bulunmamıştır (p>0,05). Ayrıca, çalışma grubunun motor beceri, yürütücü işlevler, praksi becerileri ile aktivite ve katılım düzeylerinde kontrol grubuna kıyasla kuvvetli etkileri olduğu saptanmıştır (d>0,8). Geleneksel ergoterapi programına ek olarak SG uygulamasının eklenmesinin GKB olan çocuklarda motor, bilişsel, praksi, görsel algı becerileri ile aktivite ve katılım düzeylerine ilişkin daha üstün etkileri olduğu ortaya koyulmuştur. SG uygulamalarının pediatrik rehabilitasyon alanlarında daha fazla kullanılması önemlidir. Bu alanda katkı sağlayacak şekilde yaygınlaşmalıdır.tr_TR
dc.contributor.departmentErgoterapitr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2025-02-16T07:39:30Z
dc.fundingTÜBİTAKtr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster