Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorKuru Alıcı, Nilgün
dc.contributor.authorZafer, Fatma
dc.date.accessioned2024-07-10T12:46:06Z
dc.date.issued2024-07-02
dc.date.submitted2024-06-07
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/35273
dc.description.abstractThe aim of this study is to determine the relationship between loneliness, death anxiety, and social networks among older adults living in the community. The research was conducted between January 2024 and March 2024 with 250 older adults aged 65 and over, selected using a known population non-probability sampling method, who were affiliated with a family health center in the central area of Yozgat province. Data collection tools included a Personal Information Form, the Loneliness Scale for the Older Adults, the Death Anxiety Scale, and the Lubben Social Network Scale. In the analysis of the data, Mann Whitney U, Kruskal Wallis, and Spearman correlation tests were used. The average age of the older adults included in the study was found to be 70.04±5.65, with 53.6% being male, 76% married, 47.2% primary school graduates, 97.2% having social security, and 50.8% evaluating their income status as low. The average loneliness score of the older adults participating in the study was determined to be 6.94±5.21, the average death anxiety score 29.06±25.45, and the average social network score 31.36±10.46. It was found that women had higher levels of loneliness and death anxiety, single older adults experienced more loneliness, primary school graduate older adults experienced more loneliness, and older adults with moderate income levels had more social networks. A positive and moderate relationship was found between the loneliness and death anxiety scale scores of older adults and a negative and moderate relationship was found between the loneliness and social network scale scores (p<0.05). While no significant relationship was found between death anxiety and social network scale scores, a negative and low-level relationship was found between the friend social network and the sub-dimension scores of thinking about and witnessing death (p<0.05). Therefore, it is recommended to develop educational and intervention programmes that can help alleviate the loneliness levels and death anxiety of older adults, strengthen the social ties between the older adults, encourage community programmes, social activities and intergenerational interaction.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/embargoedAccesstr_TR
dc.subjectÖlüm anksiyetesitr_TR
dc.subjectsosyal ağlar
dc.subjectyalnızlık
dc.subjectyaşlı birey
dc.titleYaşlı Bireylerde Yalnızlık, Ölüm Kaygısı ve Sosyal Ağlar Arasındaki İlişkitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetBu tanımlayıcı çalışmanın amacı toplum içerisinde yaşayan yaşlı bireylerde yalnızlık, ölüm kaygısı ve sosyal ağlar arasındaki ilişkinin belirlenmesidir. Araştırma Ocak 2024-Mart 2024 tarihleri arasında, Yozgat ili merkezinde bulunan bir aile sağlığı merkezine bağlı 65 yaş ve üzeri evreni bilinen olasılıksız örnekleme yöntemi ile belirlenen 250 yaşlı birey ile yürütülmüştür. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu, Yaşlılar İçin Yaşlılar için Yalnızlık Ölçeği, Ölüm Kaygısı Ölçeği, Lubben Sosyal Ağ Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde Mann Whitney U, Kruskal Wallis ve Spearman korelasyon testleri kullanılmıştır. Araştırmaya dahil edilen yaşlı bireylerin yaş ortalaması 70,04±5,65 olduğu, %53,6’sının erkek, %76’sının evli, %47,2’sinin ilkokul mezunu, %97,2’sinin sosyal güvenceye sahip olduğu ve %50,8’inin gelir durumunu düşük olarak değerlendirdiği görülmüştür. Araştırmaya katılan yaşlı bireylerin yalnızlık puan ortalaması 6,94±5,21, ölüm kaygısı puan ortalaması 29,06±25,45 ve sosyal ağ puan ortalaması 31,36±10,46 olarak belirlenmiştir. Kadınlarda yalnızlık ve ölüm kaygısının daha fazla olduğu, bekar yaşlı bireylerin daha fazla yalnızlık yaşadığı, ilkokul mezunu yaşlı bireylerin daha fazla yalnızlık yaşadığı ve gelir düzeyi orta olan yaşlı bireylerin daha fazla sosyal ağa sahip olduğu belirlenmiştir. Yaşlı bireylerde yalnızlık ile ölüm kaygısı ölçeği puanı arasında pozitif ve orta düzey bir ilişki, yalnızlık ve sosyal ağ ölçeği puanı arasında negatif ve orta düzey bir ilişki saptanmıştır (p<0,05). Yaşlı bireylerde ölüm kaygısı ile sosyal ağ ölçeği puanı arasında anlamlı bir ilişki bulunmazken, arkadaş sosyal ağı ile ölümü düşünme ve tanıklık alt boyut puanları arasında negatif ve düşük düzey bir ilişki bulunmuştur (p<0,05). Sonuç olarak yaşlı bireylerin yalnızlık düzeylerini ve ölüm kaygısını hafifletmeye yardımcı olabilecek, yaşlılar arasındaki sosyal bağları güçlendirmeye yönelik, toplum programları, sosyal etkinlikler ve nesiller arası etkileşimi teşvik eden eğitim ve müdahale programlarının geliştirilmesi önerilmektedir.tr_TR
dc.contributor.departmentHalk Sağlığı Hemşireliğitr_TR
dc.embargo.terms6 aytr_TR
dc.embargo.lift2025-01-12T12:46:06Z
dc.fundingYoktr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster