dc.contributor.advisor | Alagözlü, Nuray | |
dc.contributor.author | Gül, Ebru | |
dc.date.accessioned | 2024-07-05T12:07:11Z | |
dc.date.issued | 2024 | |
dc.date.submitted | 2024-05-30 | |
dc.identifier.citation | GÜL, Ebru. İkinci Dil Olarak Türkçe Öğrenicilerinin Atılganlık Düzeyleri İle Konuşma Öz Yeterlilikleri Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi, Ankara, 2024. | tr_TR |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11655/35217 | |
dc.description.abstract | Throughout second language teaching, educators and linguists have mainly focused on materials, how engaging these materials are, and curriculum adjustments. Psychological characteristics of learners, lead from individual differences, have a significant impact on the learns’ second language acquisition process. In the light of this, the foundation of this study is to examine the impact of assertiveness, one of the psychological attributes, on learners' self-efficacy level on their speaking skills. The aim of the study is to identify the relationship between how learners of Turkish as a second language use the target language and their individual levels of assertiveness. The secondary objectives of the study are determining the assertiveness levels of the learners via Rathus Assertiveness Scale (Rathus, 1973) and determining the self-efficacy levels of the learners via Speaking Self-Efficacy Scale (Sallabaş, 2013) The survey of this research consists of three parts: initially, demographic information such as learners' gender, age, education level, and Turkish proficiency level is gathered qualitatively. In the second section, learners' assertiveness levels are determined quantitatively according to the Rathus Assertiveness Inventory using a six-point Likert scale. Lastly, the Speaking Self-Efficacy Scale on a seven-point Likert scale is used to detect learners' general and formal speaking levels. The experimental group consists of learners of foreign origin who have come to Turkey to learn Turkish. These learners receive education at universities' language centers such as TÖMER and DİLMER. The final data was analyzed by comparing the responses these active target language users provided on the two scales, leading to a comprehensive evaluation of the study. This evaluation will contribute pedagogically and psychologically to the training of future teachers of Turkish as a foreign language. The findings of this thesis are expected to be considered in the preparation of future materials and curricula, as well as in the training of instructors for Turkish as a foreign/second language. Recommendations regarding learners' personal characteristics will be made for future instructors teaching Turkish as a foreign/second language. | tr_TR |
dc.language.iso | tur | tr_TR |
dc.publisher | Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü | tr_TR |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | tr_TR |
dc.subject | İkinci Dil Olarak Türkçe Öğretimi | tr_TR |
dc.subject | İkinci Dil Olarak Türkçe Öğrenimi | tr_TR |
dc.subject | Atılganlık | tr_TR |
dc.subject | Konuşma Becerisi | tr_TR |
dc.subject | Öz Yeterlilik | tr_TR |
dc.subject.lcsh | Filoloji. Dilbilim. | tr_TR |
dc.title | İkinci Dil Olarak Türkçe Öğrenicilerinin Atılganlık Düzeyleri ile Konuşma Öz Yeterlilikleri Arasındaki İlişki | tr_TR |
dc.type | info:eu-repo/semantics/masterThesis | tr_TR |
dc.description.ozet | İkinci dil öğretimi boyunca eğitimcilerin ve dilbilimcilerin asıl odakları materyaller, bu materyallerin ne kadar ilgi çektiği, müfredat düzenlemeleri olmuştur. Bireysel farklılıklardan yola çıkarak öğrenicilerin psikolojik özelliklerinin ikinci dil edinim süreçlerinde büyük bir etkisi vardır. Bu bağlamda, bu çalışmanın temel dayanağı psikolojik özelliklerden biri olan atılganlık özelliğinin öğrenicilerin konuşma becerileri ile öz yeterlilikleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Çalışmanın amacı, ikinci dil olarak Türkçe öğrenicilerinin hedef dili kullanımları ile bireysel atılganlık seviyeleri arasındaki bağlantıyı tespit etmektir. Ara amaçları ise Rathus Atılganlık Envanteri (Rathus, 1973) ile öğrenicilerin atılganlık seviyelerinin belirlenmesi ve Konuşma Öz Yeterlilik Ölçeği (Sallabaş, 2013) ile öğrenicilerin konuşma becerisi kullanımlarındaki öz yeterliliklerinin belirlenmesidir. Araştırmanın anketi üç bölümden oluşmaktadır, öncelikle nitel olarak öğrenicilerin cinsiyet, yaş, eğitim seviyesi ve Türkçe seviyesi gibi demografik bilgilerine ulaşılır. İkinci bölümde nicel olarak altılı Likert ölçeğinde Rathus Atılganlık envanterine göre öğrenicilerin atılganlık düzeyleri tespit edilir. Son olarak da yedili Likert ölçeğinde Konuşma Öz Yeterlilik ölçeği ile öğrenicilerin genel ve şekilsel konuşma düzeyleri saptanır. Deney grubu yabancı kökenli, Türkiye’ye gelip Türkçe öğrenmekte olan öğrenicilerdir. Öğreniciler üniversitelerin TÖMER ve DİLMER’lerinde eğitim almaktadırlar. Hedef dili aktif olarak kullanan bu öğrenicilerin iki ölçeğe verdikleri cevaplar karşılaştırılarak nihai verilerde genel bir değerlendirme yapılmıştır. Bu değerlendirme sayesinde gelecekte yabancı/ikinci dil olarak Türkçe öğretmenliği yapacak öğreticilerin yetiştirilmesinde pedagojik ve psikolojik eğitim içeriklerine bir katkısı olacaktır. Bu tezdeki sonuçların öğretici yetiştirmenin yanı sıra gelecekte hazırlanacak olan materyallerde ve müfredatlarda dikkate alınması öngörülmektedir. Gelecekte yabancı/ikinci dil olarak Türkçe öğreticileri için öğrenicilerin kişisel özelliklerine yönelik konularda önerilerde bulunulacaktır. | tr_TR |
dc.contributor.department | Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi | tr_TR |
dc.embargo.terms | Acik erisim | tr_TR |
dc.embargo.lift | 2024-07-05T12:07:11Z | |
dc.funding | Yok | tr_TR |