Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorBalcı, Cafer
dc.contributor.authorYıldırım, Hatice Kübra
dc.date.accessioned2024-02-14T06:40:10Z
dc.date.issued2024-02-01
dc.date.submitted2023-08-17
dc.identifier.citationYıldırım H. Kübra.; 65 Yaş ve Üzeri Tip 2 Diabetes Mellituslu Bireylerde Kırılganlık ve Kapsamlı Geriatrik Değerlendirme; Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi (HÜTF) İç Hastalıkları Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi; Ankara, 2023tr_TR
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/34649
dc.description.abstractYıldırım H. Kübra.; Frailty and Comprehensive Geriatric Assessment in Individuals Aged 65 and Over with Type 2 Diabetes Mellitus; Hacettepe University Faculty of Medicine, Department of Internal Diseases Residency Thesis, Ankara, 2023 Diabetes and frailty are two medical conditions that become more prevalent with aging and often coexist. The prognosis and appropriate treatment targets for older adults with diabetes vary significantly depending on the presence and degree of frailty. Older adults living with type 2 Diabetes Mellitus (DM), in particular, are more susceptible to hypoglycemia and are more vulnerable to outcomes such as falls, fractures, hospitalizations, cardiovascular events, and all-cause mortality. The aim of the study is to assess the prevalence of frailty and other geriatric syndromes in older adults living with DM and examine their relationships with diabetes. The study included 373 patients who presented to the outpatient clinic of the Geriatric Department of Hacettepe University Faculty of Medicine Hospital. Comprehensive geriatric assessments were conducted during outpatient clinic visits. Frailty presence was assessed using two different models, Clinical Frailty Scale (CFS) and Fried Physical Frailty Scale (FPFS). Additionally, ultrasound and Bioelectrical Impedance Analysis (BIA) measurements were performed for patients' muscle mass and performance evaluation. Among the evaluated 373 patients, frailty prevalence was determined as 18,2%, and pre-frailty as 56% based on FPFS, while the prevalence was determined as 57,4% according to the CFS. It was demonstrated that geriatric syndromes accompany frailty in diabetic patients and are associated with diabetes duration and hypoglycemia risk. Inappropriate strict glycemic control below recommended glycemic targets was observed in individuals living with frailty. Furthermore, significant correlations were found between USG, BIA parameters and the frailty. As a result of the study, the importance of considering the concept of frailty in the evaluation and determination of treatment goals for older adults with DM in clinical practice was emphasized.tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectDiyabettr_TR
dc.subjectKırılganlık
dc.subjectGeriatrik Sendrom
dc.subjectSarkopeni
dc.subjectHipoglisemi
dc.subject.lcshTıp uygulamasıtr_TR
dc.title65 Yaş ve Üzeri Tip 2 Diabetes Mellituslu Bireylerde Kırılganlık ve Kapsamlı Geriatrik Değerlendirmetr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/masterThesistr_TR
dc.description.ozetYıldırım H. Kübra.; 65 Yaş ve Üzeri Tip 2 Diabetes Mellituslu Bireylerde Kırılganlık ve Kapsamlı Geriatrik Değerlendirme; Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi (HÜTF) İç Hastalıkları Anabilim Dalı Uzmanlık Tezi; Ankara, 2023 Diyabet ve kırılganlık yaşlanmayla birlikte sıklığı artan ve genellikle birbirine eşlik eden iki medikal durumdur. Yaşlı yetişkinlerdeki diyabet hastalarının prognozu ve uygun tedavi hedefleri, kırılganlık varlığı ve derecesine göre büyük ölçüde farklılık gösterir. Özellikle tip 2 Diabetes Mellitus (DM) ile yaşayan yaşlı yetişkinler hipoglisemiye daha yatkın olup, düşme, kırık, hastaneye yatış, kardiyovasküler olay ve tüm nedenlere bağlı ölümler gibi olumsuz sonlanım noktalarına karşı daha savunmasızdır. Çalışmanın amacı, diyabetik yaşlı bireylerde kırılganlık ve diğer geriatrik sendromların prevalanslarının değerlendirilmesi ve DM ile olan ilişkilerinin incelenmesidir. Çalışmaya HÜTF Hastanesi Geriatri Bilim Dalı polikliniğine başvuran 373 hasta dahil edildi. Hastaların poliklinik muayeneleri sırasında kapsamlı geriatrik değerlendirmeleri gerçekleştirildi. Kırılganlık varlığı iki farklı model, Klinik Kırılganlık Skalası (CFS) ve Fried Fiziksel Kırılganlık Ölçeği (FFKÖ) ile değerlendirildi. Ayrıca hastaların kas kütle ve performanslarına yönelik ultrasonografi ve Biyoelektrik İmpedans Analiz (BIA) ölçümleri yapıldı. Değerlendirilen 373 hastada FFKÖ’ye göre kırılganlık prevalansı %18,2, pre-kırılganlık prevalansı %56, CFS’ye göre kırılganlık prevalansı %57,4 olarak tespit edildi. Diyabetik hastalarda kırılganlığa diğer geriatrik sendromların da eşlik ettiği ve kırılgalığın diyabet süresi ve hipoglisemi riski ile ilişkili olduğu gösterildi. Kırılganlıkla yaşayan bireylerde önerilen glisemik hedeflerin altında olacak şekilde uygunsuz sıkı kan şekeri kontrolü yapıldığı gözlemlendi. USG ve BIA verileri ile kırılganlık arasında korelasyon saptandı. Çalışma sonucu olarak klinik pratikte diyabeti olan yaşlı bireylerin değerlendirilmesinde ve tedavi hedeflerinin belirlenmesinde kırılganlık kavramının göz önünde bulundurulmasının önemi vurgulandı.tr_TR
dc.contributor.departmentİç Hastalıklarıtr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2024-02-14T06:40:10Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypemedicineThesistr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster