Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorTekşam, Özlem
dc.contributor.authorMirzeyev, Yalchın
dc.date.accessioned2017-06-02T05:46:09Z
dc.date.available2017-06-02T05:46:09Z
dc.date.issued2017
dc.date.submitted2017-04-28
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11655/3430
dc.description.abstractThe Comparison of PECARN (Pediatric Emergency Care Applied Research Network) and NICE (National Institute for Health and Care Excellence) Head Trauma Guidelines in Management of Children with Minor Head Trauma. Hacettepe University, Faculty of Medicine, A thesis on Pediatrics. Ankara 2017. Introduction: Head trauma in children is among the most common reasons of pediatric emergency department admissions. The majority of patients with minor head trauma havemild symptoms and very few of them require surgical interventions. However, managementof head traumas might be complicated and challengingfor the physicians working in emergency services. Thus, it is vitally important for emergency physicians to establish an early diagnosis of the head trauma, manage it accurately and minimize morbidity, mortality and radiation exposure. Recently, several guidelines have been createdto overcome this difficulty and to guide the physicians in giving their clinical decisionseasily. Aim: The primary aim is to evaluate patients admitted to the Pediatric Emergency Department with minor head traumas by using NICE (National Institute for Health and Care Excellence) and PECARN (PaediatricEmergency Care Applied Research Network) head trauma guidelinesand to determine the specificity and sensitivity of the findings of abnormal brain computed tomography (CT), traumatic brain injury (TBI) and to indicate clinically important TBI (ciTBI). Method: Patients aging from 0 to 18 years admitted to the Pediatric Emergency Departmentwith minor head trauma within the first 24 hours of the incidentbetween June 1, 2015 and May 21, 2016 were included and patient’s files were evaluated retrospectively.Patients who had a CT scan were identified.CT indications, CT findings, TBI and the frequency of ciTBI were recorded. All patients wereevaluated in accordance with the PECARN and NICE guidelines. Findings: 1539 patients (M/F 1/1.8) with minor head trauma were included in the study. Median age of the patients included were 4 years old. The most common head trauma mechanism was falls(p<0.001). While the most commonly seen complaint was loss of consciousness (2.5%) and the most frequent physical examination finding was laceration (30%). 10% of the patients had a brain CT scan and in 15% out of these patients abnormal CT findings were detected. 11% of the patients who underwent brain CT had TBI and 10.4% were determined to have ciTBI. Among the study population, the ratio of TBI was 1.1% and ciTBI was 1%. According to the NICE guideline, CT scan was indicated in 2.5% of patients while1.6% according to the PECARN guideline. The sensitivity of NICE head trauma guideline was 82.4%; and specificity was 66.7% (PPD: 87,5%, NPD: 57,1%) whereas the sensitivity of PECARN head trauma guideline was 76.5% and the specificity 100% (PPD: 100%, NPD: 60%) for identifying TBI. Conclusion: Brain CT imaging rate was found to be higher in our study population when compared with NICE and PECARN head trauma guidelines. Even if the frequency of CT was reduced with the suggestion of both guidelines, sensitivity and specificity of these guidelines were found to be low in this study. However, though PECARN guideline seems to be beneficial in patients with minor head trauma, it needs to be supported by prospective studies. Key Terms: Minor head trauma, traumatic brain injury, clinically important traumatic brain injury, Brain computerized tomography, NICE, PECARNtr_TR
dc.description.tableofcontentsTEŞEKKÜR i ÖZET ii ABSTRACT iv İÇİNDEKİLER vi KISALTMALAR xii ŞEKİLLER DİZİNİ xiii TABLOLAR DİZİNİ xiv 1. GİRİŞ VE AMAÇ 1 2. GENEL BİLGİLER 3 2.1. ÇOCUKLUK ÇAĞI KAFA TRAVMALARI 3 2.2. ANATOMİ VE PATOFİZYOLOJİ 5 2.3. YARALANMALAR 7 2.3.1. Skalp yaralanmaları 7 2.3.2. Kırıklar 9 2.3.3. Konküzyon 11 2.3.4. Kontüzyon 11 2.3.5. Sefal Hematomlar 12 2.3.6. Epidural Hematom 12 2.3.7. Subdural Hematom 13 2.3.8. İntraventriküler Kanama 14 2.3.9. Subaraknoid Kanama 14 2.3.10. Delici Travmalar 15 2.3.11. İkincil Beyin Yaralanmaları 15 2.3.12. İstismara Bağlı Kafa Travmaları 17 2.4. KAZA MEKANİZMALARI 17 2.5. FİZİK MUAYENE 18 2.5. LABORATUVAR YÖNTEMLERİ 22 2.6. GÖRÜNTÜLEME YÖNTEMLERİ 23 2.6.1. Direkt Kafa Grafisi 23 2.6.2. Ultrasonografi 23 2.6.3. Beyin Bilgisayarlı Tomografi 24 2.6.4. Manyetik Rezonans Görüntüleme 28 2.7. TEDAVİ 28 2.8. HASTANEDE YATIŞ ENDİKASYONLARI 33 2.9. KOMPLİKASYONLAR 34 2.10. PROGNOZ 35 2.11. KORUNMA 36 3. GEREÇ VE YÖNTEM 38 3.1. ÇALIŞMA GRUBU 38 3.2. TANIMLAR 39 3.3. PRIMER AMAÇ 42 3.4. SEKONDER AMAÇ 42 3.5. İSTATİSTİKSEL ANALİZ 42 4. BULGULAR 44 4.1. TÜM POPÜLASYON 44 4.2 BEYİN BİLGİSAYARLI TOMOGRAFİ ÇEKİLEN HASTALARIN DEĞERLENDİRİLMESİ 48 4.3. NICE VE PECARN KAFA TRAVMASI REHBERLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ 56 5. TARTIŞMA 64 6. SONUÇLAR 73 7. KAYNAKLAR 79 8. EKLER 91 EK 1. ETİK KURUL KARARI 91 EK 2. HASTA BİLGİ FORMU 92 EK 3. KAFA TRAVMASI AİLE BİLGİLENDİRME FORMU 96tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherTıp Fakültesitr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccesstr_TR
dc.subjectMinor Kafa Travmasıtr_TR
dc.subjectTravmatik beyin hasarı
dc.subjectCiddi TBH
dc.subjectBeyin bilgisayarlı tomografi,
dc.subjectNICE
dc.subjectPECARN
dc.titleMinör Kafa Travması Olan Çocuklara Yaklaşımda Pecarn (Pedıatrıc Emergency Care Applıed Research Network) ve Nıce (Natıonal Instıtute For Health and Care Excellence) Kafa Travması Rehberlerinin Karşılaştırılmasıtr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetMinör Kafa Travması Olan Çocuklara Yaklaşımda PECARN (Pediatric Emergency Care Applied Research Network) ve NICE (National Institute for Health and Care Excellence) Kafa Travması Rehberlerinin Karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Tezi. Ankara 2017. Giriş: Kafa travması olan çocuklar acil servislere başvuruların önemli bir kısmını oluşturmaktadır. Ancak acil servise başvuran hastaların birçoğunu ciddi klinik semptom ve bulguya neden olmayan minör kafa travmaları oluşturduğundan ve çok az sayıda hastanın cerrahi girişim gerektiren bir patolojiye sahip olması nedeniyle, acil serviste çalışan hekimler için kafa travmasına yaklaşım oldukça karmaşık ve zor olabilmektedir. Bu nedenle acil hekimleri tarafından ciddi kafa travması olan hastaların erken tanınması ve doğru yönetilmesi morbidite, mortalite, radyasyon maruziyeti ve maliyetin azaltılması açısından son derece önemlidir. Son yıllarda bu zorluğu aşabilmek için hekimlere yol gösterecek klinik karar vermeyi kolaylaştıran rehberler oluşturulmuştur. Amaç: Çalışmanın primer amacı, Çocuk Acil Polikliniğine minör kafa travması nedeniyle başvuran hastaların NICE (National Institute for Health and Care Excellence) ve PECARN (Pediatric Emergency Care Applied Research Network) kafa travması rehberlerine göre değerlendirilmesi ve bu rehberlerin çalışma popülasyonunda görülen anormal beyin bilgisayarlı tomografi (BT) bulguları, travmatik beyin hasarı (TBH) ve ciddi TBH’yı göstermedeki duyarlılığı ve özgüllüğünün belirlenmesidir. Metod: Çocuk Acil Polikliniğine 1 Haziran 2015 - 31 Mayıs 2016 tarihleri arasında minör kafa travması nedeniyle travma sonrası ilk 24 saat içerisinde başvuran 0-18 yaş arasındaki hastalar alındı ve hastaların dosyaları retrospektif olarak değerlendirildi. Elde edilen klinik bilgiler doğrultusunda beyin BT çekilen hastalar ve çekilme endikasyonları, anormal beyin BT bulguları, TBH ve ciddi TBH görülme sıklığı belirlendi. Daha sonra kaydedilen klinik bilgiler doğrultusunda tüm hastalar PECARN ve NICE kafa travması kılavuzlarına göre değerlendirilerek, her bir rehbere göre beyin BT görüntüleme sıklığı, anormal BT, TBH ve ciddi TBH sıklığı belirlendi. Bulgular: Çalışmaya 1539 minör kafa travmalı hasta dahil edildi. Hastaların ortanca yaşı 4 yıldı. Hastalarımızın kız/erkek oranı 1/1,8’di. En sık görülen travma mekanizması yüksekten düşme (p<0,001), en sık görülen başvuru şikayeti bilinç kaybı (%2,5), en sık görülen fizik mauyene bulgusu ise laserasyon (%30) idi. Hastaların %10’una beyin BT çekildiği ve bu hastaların %14,9’unda anormal BT bulguları olduğu saptandı. Beyin BT çekilen hastaların %11’inde TBH, %10,4’ünde ciddi TBH saptandı. Tüm popülasyonda TBH görülme sıklığı %1,1, ciddi TBH sıklığı ise %1 olarak bulundu. Çalışmaya dahil edilen hastaların %2,5’inin NICE kılavuzuna göre, %1,6’sının PECARN kılavuzuna göre BT görüntüleme yapılması endikasyonu olduğu görüldü. Travmatik beyin hasarını göstermede; NICE kafa travması rehberinin duyarlılığı %82,4; özgüllüğü %66,7 (PPD: %87,5, NPD: %57,1); PECARN kafa travması rehberinin duyarlılığı %76,5, özgüllüğü %100 (PPD: %100, NPD: %60) olarak saptandı. Sonuç: Sonuç olarak NICE ve PECARN kafa travması rehberleri ile karşılaştırıldığında, beyin BT görüntülemesi yapılan hasta sayısının çok fazla olduğu görüldü. Her iki rehberin önerileri doğrultusunda BT sıklığı azalmış olsa da, bizim çalışma popülasyonumuzda bu rehberlerin duyarlılık ve özgüllüğü düşük saptandı. Minör kafa travması olan hastalarda PECARN rehberinin kullanımı faydalı gibi görünse de prospektif çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: Minor kafa travması, travmatik beyin hasarı, ciddi TBH, beyin bilgisayarlı tomografi, NICE, PECARNtr_TR
dc.contributor.departmentÇocuk Sağlığı ve Hastalıklarıtr_TR
dc.contributor.authorID10147583tr_TR
dc.subtypemedicineThesis


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster