Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.advisorYazıcı, Ayşe Rüya
dc.contributor.authorJalilli, Sabina
dc.date.accessioned2023-08-11T13:18:41Z
dc.date.issued2022
dc.date.submitted2022-12-20
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11655/33900
dc.description.abstractJalilli S. The Effect of Different Remineralization Agents and Laser on Radiated-Enamel Caries Resistance, Hacettepe University, Institute of Health Sciences, Restorative Dentistry Program Specialization Thesis, Ankara 2022. The aim of this in vitro study was to evaluate the effectiveness of different remineralization agents and laser before radiotherapy on enamel caries resistance. Eighty-one extracted caries-free human molar teeth were used for the study. 15 teeth were selected for EDS analysis, while 6 for scanning electron microscopy (SEM). The rest of 60 teeth were sectioned mesiodistally and embedded in acrylic blocks with their buccal enamel surfaces exposed. The prepared enamel samples were then randomly assigned into six groups (n=20): Grup I(C): Non irradiated control group, Group II (F): Fluoride varnish applied before radiotherapy, Group III (CPP-ACP): CPP-ACP applied during radiotherpy, Group IV (L): Er,Cr:YSGG laser irradiated before radiotherapy, Group V (L+F): Er,Cr:YSGG laser irradiated with fluoride varnish before radiotherapy, Group VI (L+CPP-ACP): Er,Cr:YSGG laser irradiated CPP-ACP with before radiotherapy. All groups were submitted to radiotherapy protocol (2Gy for 5 days) for 7 weeks. Specimens were then subjected to pH cycling. Surface microhardness measurements and SEM/EDS analysis were performed at three stages: before radiotherapy (T0), after remineralization agents/laser application following radiotherapy (T1) and after pH cycling (T2). Microhardness was performed using Vickers hardness tester. Chemical components were analyzed with energy dispersive spectroscopy (EDS). Surface morphology was observed with a scanning electron microscopy (SEM). The microhardness and mineral composition data were analyzed using two-way mixed ANOVA. While the microhardness values at (T1) (after radiotherapy and after remineralization agent/laser application following radiotherapy) were found to be statistically higher than baseline measurements (T0) (p<0.05), microhardness values at (T2) were significanly lower than (T1) values(p<0.05).While no statistically significant difference was detected between (T2) and (T1) microhardness values for L+F and L+CPP-ACP groups (p>0,05), (T2) microhardness values of C, F and CPP-ACP and L groups were significantly lower than their baseline values(T0) (p<0.05). While no difference was detected among the groups at (T0), F, CPP-ACP ve L+F groups showed significantly higher values than other groups at (T2) measurements (p<0.05) and combined usage of remineralization agent with laser caused significantly higher than their single use. After pH-cycle (T2), all groups showed similar data (p>0.05) except L+F group which showed the highest value (p<0.05). Radiotherapy and laser/remineralization agents caused significant differences in mineral composition of all tested groups. It can be concluded that the combined use of remineralization agents with laser seems to be more effective among the tested preventive strategies on enamel caries resistance. Keywords: Enamel, radiotherapy, flouride varnish, CPP-ACP, laser, microhardness, SEM/EDS mineral analysis, remineralization agent.  tr_TR
dc.language.isoturtr_TR
dc.publisherSağlık Bilimleri Enstitüsütr_TR
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccesstr_TR
dc.subjectMinetr_TR
dc.subjectRadyoterapitr_TR
dc.subjectFlorürtr_TR
dc.subjectLazertr_TR
dc.subjectRemineralizan ajantr_TR
dc.subjectCPP-ACPtr_TR
dc.subjectMikrosertliktr_TR
dc.subjectSEM/EDS mineral analiztr_TR
dc.subject.lcshDiş hekimliği. Ağız cerrahisitr_TR
dc.titleRadyoterapi Uygulanmış Diş Minesine Farklı Remineralizasyon Ajanlarının ve Lazerin Çürüğe Karşı Direnci Artırmadaki Etkilerinin İncelenmesitr_TR
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/doctoralThesistr_TR
dc.description.ozetJalilli S. Radyoterapi Uygulanmış Diş Minesine Farklı Remineralizasyon Ajanlarının ve Lazerin Çürüğe Karşı Direnci Artırmadaki Etkilerinin İncelenmesi, Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Restoratif Diş Tedavisi Programı Uzmanlık Tezi, Ankara 2022. Bu in vitro çalışmanın amacı radyoterapi öncesi diş minesine uygulanan farklı remineralizasyon ajanlarının ve lazerin çürüğe karşı direnci artırmadaki etkinliklerinin incelenmesidir. Çalışmada 81 adet çekilmiş sağlam insan molar dişi kullanıldı. Dişlerden 15 tanesi EDS analizi, 6 tanesi tarama elektron mikroskobi analizi için ayrıldıktan sonra kalan 60 diş sertlik ölçümünde kullanılmak üzere meziodistal yönde kesit alınarak mine yüzeyleri açıkta kalacak şekilde akril bloklara gömüldü. Hazırlanan mine örnekleri rastgele 6 gruba ayrıldı: Grup I(K): Hiçbir işlem uygulanmadan radyoterapi alan kontrol grubu, Grup II (F): Radyoterapi öncesi florürlü vernik uygulanan, Grup III (CPP-ACP): Radyoterapi sırasında CPP-ACP uygulanan, Grup IV (L): Radyoterapi öncesi Er,Cr:YSGG lazer uygulanan, Grup V(L+F): Radyoterapi öncesi Er,Cr:YSGG lazer uygulamasını takiben florürlü vernik uygulanan, Grup VI (L+CPP-ACP): Radyoterapi öncesi Er,Cr:YSGG lazer uygulamasını takiben CPP-ACP uygulanan grup. Tüm gruplara radyoterapi, günlük 2 Gy’lik doz haftada 5 kez olmak üzere 7 hafta boyunca uygulandı. İşlem sonrası radyoterapiyi takiben tüm örnekler 5 gün boyunca pH siklusuna tabi tutuldu. Örneklerin mine mikrosertlik ölçümleri, SEM/EDS analizleri, T0 (başlangıç-radyoterapi öncesi), T1 (remineralizasyon/radyoterapiyi takiben) ve T2 (pH siklusu sonrası) zamanlarında gerçekleştirildi. Mikrosertlik ölçümleri Vickers sertlik cihazı ile, mineral analizi enerji dağılımsal X-ışını spektroskopi analizi (EDS) ile yüzey morfolojisi ise tarama elektron mikroskopisi (SEM) ile değerlendirildi. Mikrosertlik ve mineral içerik verilerinin analizinde iki yönlü karma ANOVA ve Bonferroni düzeltmeli çoklu karşılaştırma testi kullanıldı. Her grubun kendi içinde farklı zamanlardaki değişimlerinin karşılaştırmasında tekrarlı ölçümlerde varyans analizi kullanıldı. İkili karşılaştırmalar ise Bonferroni testi ile yapıldı (p<0,05). Tüm grupların (T1) ölçüm zamanlarındaki mikrosertlik değerleri başlangıç mikrosertlik değerlerinden (T0) istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,05). pH siklusu (T2) sonrasında elde edilen sertlik değerleri ise (T1) değerlerinden daha düşük bulundu (p<0,05). L+F ve L+CPP-ACP gruplarının (T2) zamanındaki sertlik değerleri ile (T1) başlangıç sertlik değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farka rastlanılmazken (p>0,05), K, F ve CPP-ACP ve L gruplarının mikrosertlik değerlerinde başlangıç değerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir azalma saptandı (p<0,05). Tüm grupların başlangıç (T0) sertlik değerlerinde bir farka rastlanılmazken, (T1) ölçümlerinde F, CPP-ACP ve L+F diğer gruplardan istatistiksel olarak anlamlı yüksek değerler gösterdi, remineralizan ajanlar lazerle birlikte kullanıldığında daha yüksek sertlik değerleri elde edildi. pH siklusundan sonra ise en yüksek sertlik değeri gösteren L+F(p<0,05) grubu hariç tüm gruplarda benzer sertlik değerleri görüldü (p>0,05). Radyoterapi ve remineralizan ajan/lazer uygulaması tüm grupların mineral içeriklerinde anlamlı farklara neden oldu. Radyasyon tedavisi öncesinde lazerle kombine kullanılan remineralizan ajanlarının diş minesinin çürüğe karşı direncini arttırmada diğer test edilen koruyucu uygulamalarından daha etkili olduğu sonucuna varılabilir. Anahtar Kelimeler: Mine, radyoterapi, florür, lazer, remineralizan ajan, CPP-ACP, mikrosertlik, SEM/EDS mineral analiztr_TR
dc.contributor.departmentRestoratif Diş Tedavisitr_TR
dc.embargo.termsAcik erisimtr_TR
dc.embargo.lift2023-08-11T13:18:41Z
dc.fundingYoktr_TR
dc.subtypedentThesistr_TR


Bu öğenin dosyaları:

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster